Blaasontsteking
Blaasontsteking is een probleem dat acuut en eenmalig kan optreden, maar ook regelmatig kan terugkomen of chronisch worden.
De klachten bij een blaasontsteking kunnen zijn: pijn bij het plassen, continue aandrang, vaak en kleine beetjes plassen, de urine kan er troebel uitzien of onaangenaam ruiken of er kan bloed in de urine zitten. Soms is er alleen een vage pijn onderin de buik, waarbij ook de darmen gevoelig worden.
Wanneer er koorts is en pijn in de zij, spreekt men van een nierbekkenontsteking. Bij vrouwen komen urineweginfecties vaker voor omdat zij een kortere urinebuis hebben. Bij mannen komt een urineweginfectie minder vaak voor, maar zij kunnen er wel snel erg ziek van worden, met hoge koorts en koude rillingen en mogelijk sepsis. Ook kan de prostaat of bijbal ontstoken zijn.
De diagnose kan gesteld worden door het middelste deel van de eerste ochtendurine op te vangen in een schoon urinebekertje. Deze moet bij voorkeur binnen twee uur onderzocht worden of kan in de koelkast tot 24 uur bewaard worden voor onderzoek.
Eerst wordt er met een urinestick gekeken. Bij onduidelijkheid kan de urine op een korte kweek gezet worden of naar het laboratorium verzonden worden voor de bepaling van het soort bacterie en het type antibioticum waarvoor deze gevoelig is.
Een blaasontsteking kan soms binnen enkele dagen vanzelf genezen. Cranberry’s kunnen helpen bij urineweginfecties die veroorzaakt worden door de E. colibacterie, hetgeen in 85% van de urineweginfecties het geval is. De hoogste dosis cranberry’s zit in tabletten, die tweemaal daags ingenomen moeten worden. Dat vitamine C zou helpen, is niet bewezen.
Kou of tocht veroorzaakt geen blaasontsteking en je kunt geen blaasontsteking van het toilet krijgen. Vaak zijn het de eigen darmbacteriën die de plasbuis binnendringen.
Wanneer de infectie hevig is of niet snel geneest, is behandeling met antibiotica nodig. Behandeling is belangrijk, aangezien terugkerende blaasontstekingen schade aan de nieren kunnen veroorzaken.
Er zijn vele types antibiotica mogelijk. Het blijft bij elke patiënt afwegen welk type deze het beste verdraagt en hoelang er antibiotica genomen moeten worden. Helaas is er de laatste jaren een toename van resistentie van de bacteriën. Vooral de E. coli kan achterblijven in de blaaswand en op sommige momenten, wanneer de weerstand lager is, toeslaan en opnieuw een blaasontsteking veroorzaken.
Risicofactoren van een blaasontsteking zijn: weinig drinken, waardoor de bacteriën niet goed weggespoeld worden, seksueel contact waarbij er bacteriën in en rondom de plasbuis terechtkomen, verder een verzakking van de baarmoeder of blaas bij de vrouw of verminderd oestrogeen na de menopauze.
Geadviseerd wordt daarom minimaal twee liter water per dag te drinken en te plassen na seksueel contact. Het is belangrijk om op tijd naar het toilet te gaan en dit niet uit te stellen en de blaas helemaal leeg te plassen. Zo nodig kan men cranberry’s innemen bij terugkerende infecties of lokaal behandelen met oestrogeencrème; men kan ook preventief één tablet antibiotica innemen na seksueel contact of een onderhoudsdosering met een lage dosis antibiotica innemen gedurende enkele maanden om de bacterie uit te schakelen.
