Wil je meteen zien welke winterozen we hebben? Dat kan hier: Helleborus.
Online bestellen kan natuurlijk ook, maar Helleborus bloeiend uitkiezen is zo veel feestelijker.
Vanaf dit weekeinde zijn we ook weer open volgens onze reguliere openingstijden van woensdag tot en met zaterdag van 10:00 tot 17:00 uur.
Zo lang er plaats is parkeer je gratis op ons erf of anders op straat.
Het overzicht van onze andere themadagen in 2025 staat onderaan dit bericht.
Helleborus
Het is even opmerkelijk als hartverwarmend hoe deze planten in het vroege voorjaar zulke wonderbaarlijke grote weerbestendige bloemen kunnen voortbrengen. Juist nu zijn die sprekende kleuren zo fijn en welkom.
Helleborusplanten kunnen uitstekend tegen strenge vorst maar als ze eenmaal bloeien is een afwisseling van vorstperiodes en warmer weer niet ideaal voor de bloemen. Bij vorst gaan de bloemen plat liggen om zodra het warmer wordt weer rechtop te gaan staan. Als dat te vaak gebeurt raken de stengels versleten en komen ze niet meer overeind. Voor de plant is dat verder geen probleem, maar we zien ze natuurlijk ook graag bloeien. Dit jaar hebben ze van de vorst geen last gehad. Sommige planten komen alleen wat latewr in bloei. 'Xantia' op de foto hierboven is een hele vroege en nu dus op haar hoogtepunt. De donkere zoals 'Ruse Black' bloeien altijd wat later.
Regen is voor veel planten nogal een uitdaging, maar daar zijn Helleborus op voorbereid. De bloemen hangen knikkend aan hun steeltjes waardoor het regenwater niet in het hart loopt.
Als kwekers selecteren we graag op aankijkende bloemen maar dat brengt het risico met zich mee dat de bloemen kunnen gaan smetten. Je zult het zien in onze tuin, de selecties met aankijkende bloemen laten wel wat bruine bloemblaadjes zien. In onze grote winterborder met Helleborus, pioenrozen, Pulmonaria en Wisteria laat ik ze tussen de bomen en struiken achterin spontaan kruisen met groen bloeiende wilde vormen. Dat zijn de gezondste planten die helemaal geen aandacht vragen. Ik heb de afgelopen 24 jaar erg mijn best gedaan de allerbeste planten te kiezen voor onze tuin. Dit hier en daar loslaten is een lonende uitdaging gebleken.
Bij de geselecteerde kruisingen met hun fantastische kleuren en bijzondere bloemvormen die vooraan in de border staan knip ik in het vroege voorjaar alle blad weg. Dat doe ik zodat dat de bloemen beter zichtbaar zijn, maar ook om er voor te zorgen dat ze beter opdrogen en daardoor minder smetten.
De half wilde achterin hebben dat niet nodig. Ze leggen hun blad plat op de grond en richten hun stengels vanuit het hart omhoog. Dat blad houdt ook concurrerende planten op afstand. Als je komt kijken zul je het zien. Ik geniet er van hoe op deze plek in onze tuin een natuurlijke habitat voor Helleborus is ontstaan.
Net zo zeer geniet ik van de bijzonder sprankelende kleuren van de selecties, dubbele gele, rode en bijna zwarte bloemen. Waar dat kan plant ik ze op taludjes of een verhoging zodat je ook zonder te bukken in het hart van de bloemen kunt kijken.
Helleborus niger heb ik jarenlang tekort gedaan als meest gangbare en niet altijd even makkelijke soort. Alle respect sinds ik de dubbele vormen leerde kennen. Ik ben blij dat we er dit jaar weer een mooie voorraad van hebben. (foto rechts boven)
Bijen
Nog voordat alle planten buiten stonden waren de bijen er al volop en luidruchtig bij. Zowel honingbijen als wilde bijen grepen hun kans om nectar en stuifmeel te vinden. Ik zag zelfs de eerste vette dikke hommel. Helleborus is een van de eerste soorten waar bijen stuifmeel en nectar kunnen vinden.
Bij dubbelbloemige soorten van Helleborus is nectar niet, of zelden, voorhanden omdat de nectarien zijn geevolueerd tot bloemblaadfjes. Er is wel volop stuifmeel. Met stuifmeel voeden insecten hun larven ze hebben zelf vooral nectar nodig als brandstof. De vanwege vroege bloei veelgeprezen hazelaar biedtt ook al in de winter alleen stuifmeel, maar geen nectar. Bijen bezoeken ook graag de mannelijke bloemen van hazelaars, Het lijkt er op dat enkelbloemige soorten van Helleborus een betere bijdrage leveren aan de biodiversiteit. Maar, dat betekent niet dat ze helemaal geen baat hebben bij een hazelaar en een paar dubbelbloemeige Helleborus in je tuin. Dubbelbloemige Helleborus zijn net als hazelaars een waardevolle voedselbron voor pollenverzamelaars.
Kom je kijken?
Zoals elk jaar verwachten we zaterdag om 10:00 uur een rij voor de poort voor de allerbeste, meest spannende zeldzaamheden want de nieuwste introducties zijn altijd schaars. De kans is aanzienlijk dat zaterdag al soorten uitverkocht raken.
Onze web-site geeft de actuele voorraad van alle planten weer. Als een soort op is wordt deze, voor zover ik het kan bijhouden, nog dezelfde dag van de web-site verwijderd. Onze actuele voorraad winterrozen vind je steeds hier: Helleborus
We volgen de ontwikkelingen bij Helleborus al meer dan 30 jaar en elk jaar zien we nieuwe kruisingen met verbeteringen op het gebied van kleur, bloemvorm en blad. De pioniers van natuurlijke selectie en het kruisen met Helleborus, Helen Ballard en Elizabeth Strangman, waren, toen wij vijfendertig jaar geleden onze kwekerij begonnen, nog actief. Je kon aan de ronde bloemvorm en zuivere kleuren zien dat het er een van Helen was. Elizabeth Strangman introduceerde nieuwe kleuren waaronder zwart, geel, abricoos en gevulde bloemen.
We bezochten Washfield nurseries tegen het eind van Elizabeth's aktieve leven en waren verbluft. Vooral de dubbele zwarte maakten grote indruk op mij. Dat lag nog ver buiten mijn bereik begreep ik toen. We konden toen niets meenemen want er waren geen planten meer, maar in de tuin mochtenb we alles zien. Dat maakte het extra speciaal. Uiteindelijk heb ik nog jaren geduld moeten opbrengen voordat ik mijn eerste eigen dubbele zwarte cultivar kon uitplanten.
Elizabeth was toen, die laatste jaren, nog op zoek naar 'Spiders' vertelde ze, planten met ranke bloemen met lange spitse bloemblaadjes. Die prachtige Ashwood Spider in onze tuin, die Helleborusvriend Koen voor ons wist te scoren, is nu na meer dan 20 jaar, nog nauwelijks gegroeid. Nog steeds is het een lief klein puppy plantje met maar twee of drie bloemstengels. Ook mijn eerste dubbele, gekregen van de inmiddels overleden Limburgse Helleborus legende Leon Dooyen, is zeker zo oud maar ook nauwelijks gegroeid.
Tegenwoordig zijn de selecties veel vitaler. Ze maken snel volle rijk bloeiende pollen. De kleuren zijn nog veel sprankelender, de dubbele zijn nu nog voller en de zwarte nog zwarter. En Ashwood draagt daar ook nog steeds aan bij, bijvoorbeeld met Helleborus orientalis 'Ashwood Fascination'.
