Verzekeraars beperken zich al lang niet meer tot het afsluiten van verzekeringspolissen. Ze staan bedrijven bij in het omgaan met risico’s en het voorkomen van schades. Risicoadviseurs spelen bij die preventie een sleutelrol.
Louis Koehorst is zijn leven lang bezig met risico’s. Eerst met chemische risico’s: lange tijd hield hij zich bezig met milieu-verontreiniging en industriële ongevallen. Daarna met de relatie tussen organisatie en risico. Inmiddels staat er ‘Risicoadviseur’ op zijn visitekaartje. Koehorst ondersteunt mensen, teams en organisaties bij ontwikkelingsvraagstukken. Daarnaast is hij docent bij een opleiding Hogere veiligheidskunde. Hij staat dus met één been in arbo.
Brede risico’s
Verzekeraars van nu staan bedrijven met raad en daad bij in het omgaan met hun risico’s. Risicoadviseurs als Koehorst spelen bij die preventieve adviezen een sleutelrol. Zijn vooral organisatorische adviezen gaan over risico’s met een breed spectrum, van brand en inbraak tot aansprakelijkheid en imagoschade. “Ik stel vooral vragen. Mensen luisteren slecht naar adviseurs. Je kunt het ze beter zelf laten vertellen.” Hij benadrukt dat veel bedrijven van alles aanschaffen, van persoonlijke beschermingsmiddelen tot ventilatiesystemen, maar dat ze het niet toepassen, niet organiseren. Dan komt de beoogde risicobeperking niet uit de verf.
Arbodomein
Bij zijn bezoeken aan bedrijven komt het arbodomein in beeld in gesprekken met P&O, de HR-adviseur of de ondernemingsraad. Vooral bij grotere problemen waarbij inbreng van de werkvloer gewenst is. Hij vindt het opmerkelijk dat hij zelden contact heeft met arboprofessionals.“Als risicoadviseur van een verzekeraar krijg je alleen te maken met depreventiemedewerker of arbodeskundige als je er zelf gericht naar vraagt. Het bedrijf zelf schuift zelden een arbospecialist naar voren.”
Mensen
Risicomanagement gaat volgens Koehorst over mensen. Die verkeerde dingen doen, uitvallen of slachtoffer worden van een ongeval. Dat leidt tot verstoring van het operationele bedrijfsproces. Vooral als het gaat om mensen op sleutelposities: “Voor je het weet heb je een probleem met aansprakelijkheid of het bedrijfsimago.” In zijn ogen ligt hier een belangrijke relatie met het arbo-domein. Een andere link is de wettelijk voorgeschreven risico-inventarisatie en -evaluatie, de RI&E. Een verzekeraar vraagt daarnaar bij een eerste contact met een bedrijf. Vervolgens gebeurt er verrassend weinig mee.“Daar is meer uit te halen”, vindt de risicoadviseur.“Ook bedrijven zelf gaan volgens hem niet altijd enthousiast aan de slag met hun RI&E.
Verplicht nummer
Koehorst ziet bij bedrijven weinig bevlogenheid op het gebied van gezond en veilig werken. Hij merkt dat zijn klanten arbo vaak zien als een verplicht nummer, of zelf als strafwerk. “Het thema arbo wordt toch sterk gedomineerd door wetgeving en ’moeten’.” Terwijl hij ervan overtuigd is dat investeren in arbo en preventie op den duur geld opleveren, vooral als het bedrijf er echt in gelooft. “Zonder die Arbowet zou het misschien een stuk leuker worden. Dan laat je de bedrijven die alleen maar aan de wettelijke regels willen voldoen met rust. En ga je aan de slag met de bedrijven die echt iets willen.”
Maar er valt ook te leren van het arbo-domein, vindt Koehorst, vooral vanwege de systematische aanpak. Sommige bedrijven hebben veilig en gezond werken wel goed opgepakt, ze registreren ongevallen en leren echt van hun missers. Ook is de Deming-cirkel (Plan, Do, Check, Act) vaak goed ontwikkeld. “Dat heb ik in andere risicodomeinen vaak slechter gezien.”
