Voorwoord van de redactie

In de eerste Nieuwsbrief van dit jaar zouden de kampioenen van het 3^e Cappi Baard TVP Open bejubeld worden. Tenniskids en de voorjaarscompetitie ’Geel’ voor de kinderen zou al van start zijn gegaan en binnen enkele dagen zouden de senioren hun rackets ter hand hebben genomen om hun voorjaarscompetitie te starten. Niets van dit alles helaas. Corona heeft roet in het eten gegooid, en hoe. Niemand die op dit moment iets zinnigs kan zeggen over wanneer tennis weer zal worden opgestart zoals ook over alle andere sporten die nu stil liggen niets te voorspellen valt. Maar met z’n allen houden we de moed erin en daarom brengen wij ook gewoon de Nieuwsbrief uit.

 

Trieste berichtgeving bereikte ons met het overleiden van medeoprichtster van onze tennisvereniging TVP: mevrouw Jeannette Leenheer. Met haar is een markante dame heengegaan. In deze Nieuwsbrief gedenkt onze voorzitter Annemarie Klaassen haar met liefde.

 

Verder in deze Nieuwsbrief een interview met onze tennisleraar Peter Schlee. Zijn jeugd, zijn loopbaan en meer belevenissen die u niet wilt missen. Ook treft u een interview aan met ons jeugdlid Roos den Boogert, een jonge dame die van wanten weet en waar wij nog meer van wilden weten. Uiteraard passeert ook de IQuiz weer de revue die op veler verzoek sneller is terug gekomen dan gepland was. Verder zijn jubilarissen tijdens de Algemene Leden Vergadering in het zonnetje gezet. Daar doen wij dan ook verslag van.

 

Hoewel het 3e Cappi Baard TVP Open voortijdig is beëindigd blikken we hier nog even kort op terug. Dan was er weer eens ouderwets ophef tijdens de Algemene Leden Vergadering die recent is gehouden. Het liep bijna gierend uit de hand ware het niet dat op het nippertje erger werd voorkomen. U leest het allemaal in deze Nieuwsbrief want wij waren erbij! Veel leesgenot. Oh ja, vergeet ook niet de link aan te klikken voor uitleg over de telling van het tennis. Hilarisch!

Jeannette was vanaf het prille begin betrokken bij TV Poortugaal samen met haar man Jan Leenheer (oprichter van TV Poortugaal). Jeannette is zeer actief geweest voor TVP op en rond de baan bij allerlei (interne) activiteiten voor jong en oud.

Helaas heb ik dit zelf niet mogen meemaken omdat ik pas in 2002 lid ben geworden van TVP en toen had Jeannette het stokje doorgegeven aan andere leden. Na haar actieve tennisleven kwam Jeannette regelmatig naar de club. Zeker als één van haar (klein)kinderen moest spelen, was zij trouw toeschouwer. Na afloop werd er altijd tijd gemaakt voor een gezellig praatje met een wit wijntje erbij. Ze was meer dan trots op ons cluppie dat in 1975 door haar Jan is opgericht. In het begin gestart met twee banen en een Pipo-kar als kantine uitmondend naar ons huidige mooie park en clubhuis.

Een aantal jaar geleden is haar zoon Peter Leenheer sponsor geworden van het Bonn & Mees Open Dubbel Toernooi. Het bedrijf Bonn & Mees Drijvende Bokken waar Peter directeur/eigenaar van is, is meer dan verbonden met de familie Leenheer. Als het toernooi er was, zat Jeannette met een glinstering in haar ogen te genieten van ‘haar’ toernooi. Die glinstering was van trots maar ook van weemoed naar het verleden.
 
Dag prachtige vrouw
Dag lieve moeder
Dag mooi mens

Namens het bestuur en alle leden van TV Poortugaal wens ik Jacqueline en Jeannette, Hélène en Marcel, Peter en Diane, kleinkinderen, verdere familieleden en vrienden heel veel sterkte bij het verwerken van dit enorme verlies.

In verband met de protocollen rondom het coronavirus heeft de crematie in besloten kring plaatsgevonden. Dit is niet zoals Jeannette het graag gewenst had. Daarom nodigt de familie, vrienden en bekenden uit om het leven van ‘moeders’ samen te vieren met een hapje en een drankje. De uitnodiging hiervan zal op persoonlijke titel worden verstuurd.

Annemarie Klaassen
Voorzitter TV Poortugaal


 

Correspondentieadres:
Familie Leenheer
Want 20
3192 NN  Hoogvliet

Op 3 maart jl. was het weer zo ver: de algemene ledenvergadering met dit jaar een ongekend hoge opkomst. Er waren maar liefst 93 stemgerechtigde leden komen opdraven. Dat was nog nooit eerder vertoond; zelfs niet toen TVP nog (maximaal) 360 leden had. Meer dan de helft van de aanwezige leden moest de vergadering dan ook noodgedwongen staande bijwonen want zoveel stoelen waren er in de verste verte niet. Het bestuur vroeg zich enigszins vertwijfeld af wat de reden achter die hoge opkomst zou zijn. Er stonden toch geen al te controversiële onderwerpen op de agenda.

 

Welnu, die aap kwam uit de mouw toen het agendapunt contributie aan de orde kwam. Het bestuur stelde een verdubbeling van de contributie voor. Het bestuur vreesde namelijk dat vanwege het coronavirus het maar de vraag was of het Cappi Baard TVP Open toernooi wel door kon gaan. Erger nog: niet uitgesloten kon worden dat de kantine helemaal dicht moest en dat alles zou natuurlijk tot een enorme omzetderving leiden. Zoals we nu weten had het bestuur daarmee een aanzienlijk vooruitziender blik dan onze regering. Na dit voorstel brak er een waar pandemonium uit (niet te verwarren met een pandemie) en vervolgens diende een niet nader te noemen lid een motie van wantrouwen tegen het voltallige bestuur in!

 

De sfeer raakte daardoor nog meer gespannen en de bestuursleden keken elkaar vertwijfeld aan. De vergadering werd een korte wijle geschorst waarbij het bestuur zich voor overleg terugtrok in de bestuurskamer. Toen de deur van de bestuurskamer na een kwartier weer openging werd er door een grote meerderheid op de tafels getrommeld en onder deze begeleidende tamtam namen de bestuursleden hun zetels weer in. Nadat de voorzitter een bezwerend gebaar had gemaakt hield het geroffel op en een doodse stilte vulde de kantine. De voorzitter keek langzaam de zaal rond alsof zij een ieder eerst nog recht wilde aankijken voordat ze het woord nam. Uiteindelijk begon zij: “Dames en heren, beste leden, wij zullen uiteraard gaan stemmen maar niet eerder dan nadat het bestuur u nu toezegt dat de voorgestelde verdubbeling volgend jaar weer zal worden teruggedraaid als alles dan weer normaal zal zijn.”

 

De daarop volgende stemming overleefde het bestuur maar ternauwernood. Ditmaal nog wel!

 

Hans de Haan
secretaris

 

P.S. Als het vorenstaande u niet helemaal in overeenstemming met de werkelijkheid lijkt, lees dan het concept van het complete verslag dat binnenkort zal worden gepubliceerd.

Tijdens de algemene ledenvergadering werden Bep Luijten, Jaap Timmers en Ab Hoedemans in het zonnetje gezet. Allen waren dit jaar 25 jaar lid van TVP. Op zich geen verdienste want zodra je lid bent van onze vereniging wil je er gewoon niet van af, dunkt mij. Desalniettemin werden de heren op de algemene leden vergadering gelauwerd en toegesproken door onze voorzitter Annemarie.

 

 

“Jaap is een tennisser in hart en nieren. Hij wil minimaal één keer per week met zijn vaste clubje, Leo Wichard, Frans Doolaard en Thom van Dijk met als vaste reserve Ab van Os, op de baan staan. Met dit vaste clubje heeft hij een onderlinge competitie ingevoerd waarin Jaap de laatste drie keer had gewonnen en dus dik bovenaan stond. Van zijn vaste teammaten heb ik verder begrepen dat zijn sterkste punt is om vanuit een uitzichtloze positie op de baan de netspeler alsnog te passeren. Daarnaast blijkt Jaap ook nog over een andere slag te beschikken en dat is de bal, met voldoende regelmaat, hoog in of zelfs hoog over het hek te slaan. Dat houdt het allemaal dan mooi in evenwicht.”  

          

Voor Bep had Annemarie onder andere de volgende loftuitingen: “Bep, iedereen die iets over jou vertelt hoor ik alleen maar zeggen: ‘Het is zo’n fijne vent een echt lieverd!’ Dat is toch een mooi compliment en ze hebben gelijk, je bent heel sociaal, niets is jou teveel. Officieel ben jij nu 25 jaar lid maar dat komt omdat je er twee jaar tussenuit bent geweest want anders had je wellicht de 40 jaar al gehaald! Al 25 jaar lang maak jij ook deel uit van de onderhoudscommissie met als specialisatie elektriciteit. En met tennissen ben je een taaie jongen. Je bent nog heel actief, snel en balvast op de baan! Voor iemand die 80 jaar is, neem ik mijn petje af en ik hoop nog net zo kwiek te zijn als jij tegen die tijd. Verder ben je vaste klant tijdens de klaverjasavonden en daar val je ook regelmatig in de prijzen.”

 

Ook voor Ab zou Annemarie een aardig woordje klaar hebben gehad maar helaas kon Ab er op deze avond niet bij zijn. Na de toespraken van Annemarie kregen de jubilarissen nog een ovationeel applaus van alle aanwezigen. Ab, Jaap en Bep, nogmaals van harte gefeliciteerd!

 

Piet Waltmans

We beginnen maar even licht prikkelend: “Peter, heb jij hier ooit op de baan gestaan?” “Nee, Piet, ik kon een lekker balletje slaan maar dit is toch wel andere koek. Hier staan jongens uit de top van de wereld te klappen. Ik mag mij scharen onder de tennissers die ooit tot de top 30 van Nederland hebben behoord. En dit zijn wereldspelers dus hier stel ik mij gewoon nederig op hoor.” “Jij bent ongetwijfeld wel als klein ventje begonnen kan ik mij zo voorstellen.” “Niet zo jong als de jongens die hier spelen en die op hun vierde, vijfde een racket in hun hand gedrukt hebben gekregen. Ik was elf jaar toen ik begon en al gauw had ik er veel plezier in. Ik voetbalde al bij FC Rijnmond maar daar ben ik toen mee gestopt want ik tenniste steeds vaker en rond mijn twaalfde was ik niet meer van de baan af te slaan.” “Zowel letterlijk als figuurlijk zeker?” vraag ik een beetje schamper aan Peter. “Nee joh, ik stond elke dag echt op de baan. Ik was erg bevlogen en ik bleek het wel goed te kunnen. In die tijd stond ik al als jongetje van dertien in open toernooien tegen volwassen kerels te slaan en daar leerde ik veel van.” “Waar speelde jij toen?” “Bij S.C.O.M. het huidige LTC Hoogvliet. En op mijn 16^e ben ik naar Tennispark Leeuwenberg Voorburg in Den Haag gegaan. Kees van Veen had mij daarbij geholpen. Kees was een soort tweede vader van mij. Mijn moeder was al vanaf mijn 15^e ernstig ziek en zij overleed toen ik achttien jaar was en hij ontfermde zich over mij, zeker wat het tennis betrof. Mijn pa vond het wel leuk dat ik tenniste maar hij had geen tijd om mij overal te brengen en ik moest in die tijd gewoon mijn eigen broek ophouden.”

 

“Waarom haalde Kees jou naar Den Haag?” “Kees had er wel kijk op. Hij was destijds ook de zaakwaarnemer van Richard Krajicek. Volgens Kees had ik in deze regio te weinig tegenstand en Kees vond dat ik wel meer uitdaging kon gebruiken. Ik kreeg op mijn 14^e ook al bondstrainingen maar daar werd ik na anderhalf jaar uit gezet. Ik vond dat zeer onterecht want ik won het hele seizoen van al die jongens in mijn klasse.” Enigszins verbaasd reageer ik: “Hoe kan dat dan Peter?” “Ja, in mijn beleving had dat te maken met waar ik vandaan kwam. Mijn pa was loodgieter en hij had dus niet altijd tijd om er bij te zijn. En het merendeel van die ouders waren, laten we zeggen, wat meer bemiddeld. Kinderen van notarissen, artsen, advocaten e.d. Echt wel elitair. En ik weet dat mensen die dit nu lezen mij wellicht een slecht verliezer vinden maar toch voelde dat voor mij zo.” Ik kijk Peter een beetje zuinig aan en prik even: “Nou ben je ook wel een slecht verliezer Peet. Als ik met de les in een potje jou een keer weet af te troeven krijg ik de volgende beurten alleen maar ballen toegespeeld die we met zijn vieren tegelijk nog niet kunnen halen.” Peter haalt zijn wenkbrauwen op, spreidt zijn armen en antwoordt: “Dan ben je zelf niet snel genoeg Piet. Splitstep op je voorvoeten zeg ik altijd tegen je.”

 

 

 

Ik schud mijn hoofd en zeg: “Jij bent onverbeterlijk. Maar vooruit. Jij was dus erg serieus met je sport bezig en wilde hogerop.” “Ja natuurlijk, ik wilde veel leren maar ik had tegelijkertijd niet de illusie dat ik een topper kon worden. Ik was op mijn 17^e zeg maar een B1 in mijn ranking.” “Wacht even Peter, ik ben niet zo oud als jij. Waar kan ik B1 mee vergelijken in de huidige rangschikking van niveau? Een zesje?” Peter schiet in de lach terwijl ik verbaasd naar hem kijk: “Pas op he Piet, neem mij niet in de maling. Dat staat tegenwoordig gelijk aan het niveau van tussen twee en drie in. Ik speelde toen tegen jongens als Michiel Schapers, die stond wel in de top 30 van de wereldranglijst om maar wat te noemen. En ook een Erik Wilbords was niet de minste speler.” Enigszins verbouwereerd kijk ik Peter aan en vraag: “Maar waarom heb jij het dan niet net zo ver geschopt als Michiel Schapers.” “Hoewel ik misschien wel meer talent dan Michiel had kreeg ik op mijn 17^e ook interesse voor andere  zaken zoals meisjes en af en toe lekker stappen. Kijk Piet, je moet er echt wel alles voor laten wil je ergens de top bereiken en Michiel was zo’n jongen, een einzelganger die complete focus had en voor niets anders leefde.”

 

“Dat is voor de jeugd tegenwoordig nog lastiger om er helemaal voor te gaan lijkt mij. Met alle afleiding die ze hebben waardoor tennis niet altijd op de eerste plaats staat.” Met grote verschrikte ogen reageert Peter: “Oh, maar Piet dat hoeft ook helemaal niet, tennis op de eerste plaats, zeker niet. Maar wat ik wel vind is, dat als ze les volgen, ze er tijdens dat uur er ook voor gaan. Kijk, toen ik 17^e was kreeg ik ook aandacht voor andere leuke dingen maar tennis bleef wel mijn ding. Maar tegenwoordig zijn de verleidingen nog veel groter. Wij speelden vroeger altijd buiten, een bal aan de voet. Maar tegenwoordig lijkt het of kinderen veel meer binnen zitten. Spelcomputers, tv, muziekles en natuurlijk het mobieltje.” “Peter, je lijkt nu net een van die oude mannetjes van de Muppets: Statler en Waldorf, die altijd maar mopperend op het balkon van het theater zitten.” Peter lacht maar wuift tegelijk mijn woorden weg en zegt:  “Nee, dat zeker niet Piet. Als wij in onze tijd al die verlokkingen hadden gehad, hoe hadden wij er dan in gestaan? Wellicht hetzelfde, ik weet het niet. Kijk, je moet ermee om leren gaan. Ik was laatst op een congres voor leraren en toen werd er ook gesproken over het gebrek aan aandacht in de tennisles. Ik ben toen opgestaan en vertelde hoe ik ermee omga: Als ik aan volwassenen toelicht hoe je bij een volley je racket moet houden heb je hun aandacht maar als ik dat bij kinderen doe is de interesse niet echt aanwezig. Ik zeg dan tegen een groepje meisjes: ‘Dames, leggen jullie allemaal even je racket neer en pak je mobiel.’ Zulke ogen allemaal maar in no time hebben ze hun heiligdom in de hand. Ik zet ze recht tegenover het net en kantel hun mobiel zodanig dat de camera haaks op het net staat en vraag dan of ze een foto van het net willen maken. ‘Dat gaat zo niet zeggen ze dan.’ Dan vraag ik wat ze moeten doen om toch een foto van het net te kunnen maken zonder het mobieltje te draaien. En dan valt het kwartje, ze draaien hun lichaam zodanig dat de camera op het net gericht staat zoals ook het lichaam en het racket gepositioneerd bij een volley moeten zijn. Grappig toch?”

 

“Zeker Peter, toch het juiste vak gekozen. Ben jij overigens altijd tennisleraar geweest?” “Nee, Ik heb twee jaar bij mijn ‘suikeroom’ als expediteur gewerkt. Hij had een groot transportbedrijf in Rotterdam. En ’s avonds gaf ik tennisles. Hierna ben ik op Rhoon in dienst gegaan als tennisleraar. Zij hadden toen meer dan 1.100 leden dus dat was voltijd aan de bak. Daar heb ik van 1982 tot 1993 tennisles gegeven. Dat waren mooie jaren. Daarna vroeg Kees van Veen mij om in Spijkenisse de boel op te pakken. Daar gaf ik regiotrainingen, selectietrainingen en organiseerde ik clinics en andere activiteiten tot zij helaas in 2011 failliet gingen. Toen ben ik voor mijzelf begonnen en nu geef ik dan les in Zuidland, Rhoon en uiteraard hier bij TVP. Een supergezellige vereniging trouwens. Een goeie en gemoedelijke sfeer en waar ik, zolang het fysiek ook allemaal nog kan, aan verbonden wil blijven.” Ik wijs naar het tafeltje even verderop waaraan Thiemo de Bakker, Paul Haarhuis en Robin Haasse een pilsje wegtikken en vraag aan Peter: “Had jij vroeger eigenlijk tennisidolen”. “Jazeker. Voor mij waren dat Ivan Lendl en Boris Becker maar bovenal is Federer toch het grootste fenomeen. Hoe sierlijk hij een enkelhandige backhand slaat is formidabel. Vele malen mooier dan een dubbelhandige.” “Maar jij leert kinderen toch een dubbele backhand, je ziet bijna niet anders meer.” “Zeker niet Piet. Ik kijk naar hoe kinderen hun racket beet houden en wat zij het fijnst vinden en daar gaan we dan mee door. En ja Piet, meestal zijn dat wel dubbelhandige backhands want dan is de slagkracht in het begin wat groter en dat geeft kinderen meer succesbeleving. Maar een meisje als Indy bijvoorbeeld heeft een dubbelhandige backhand en ik zie haar in sommige situaties enkelhandig slaan als het met twee handen niet meer lukt en dat is dan mooi om te zien.”

 

Op dat moment komt Richard Krajicek binnen en tikt Peter op zijn schouder en vraagt: “Peet, ga je mee, Monfils gaat nu de baan op.” Peter staat gelijk op en zegt: “Ja tuurlijk Ries, daar kom ik voor.” Tegelijk verschijnt achter de rug van Richard Krajicek zijn vrouw Daphne. Ze ziet Peter en haar lach wordt nog breder en haar tanden nog witter. Ze schuift langs haar man Richard en kijkt blij verrast als ze Peter ziet en roept enthousiast: “Hee Peet!” en als zij hem drie kostelijke zoenen geeft zwaaien haar blonde lokken mij bijna in het gezicht. Ik word afgeserveerd met een laf handje en denk: waarom ben ik geen tennisleraar geworden.

Jammer dat het nu allemaal zo gladjes verliep. Waar moet ik nu mijn ei kwijt. Waar kan ik nu nog over zeuren nu het bijna als overgeorganiseerd overkomt. Gelukkig hebben alle teams weer hun eigen naam mogen verzinnen en daar kan ik mijn vingers weer bij af likken. Laten we beginnen met het winnende team van deze avond: ‘TRACK’. Heerlijk, alsof het Nederlands al niet genoeg verkwanseld wordt. Onze moedertaal raakt volledig ondergesneeuwd door alle Engelse invloeden. Er wordt geen zin meer uitgesproken zonder Engelse termen. Jammer Klaas, een mooi alternatief had volgens mij gewoon ‘Spoorzoeker’ kunnen zijn. En uiteraard ook een gele kaart naar het team van Sonja van Rennes dat de naam ‘Whatevah’ draagt. Toch wel treurig: en wederom een Engelse naam, die ongetwijfeld fonetisch bedoeld zal zijn maar de plank volledig mis slaat. Daarnaast drukt de naam ook nog eens een gebrek aan ambitie uit: noem je team dan gewoon ‘het zal wel’. Bij de familie van Rennes wordt er volgens mij alleen maar Engels gesproken want we hebben er nog een: ‘Quizzz Sisters’! De rillingen lopen toch over je rug? Dit zou in de amusementssector een spannende naam voor een meidengroep kunnen zijn maar toch niet bij een serieuze denkspel waar je geacht wordt je hersenen te laten kraken? Een rode kaart voor Elles van Rennes.

 

Dan twee teams die eigenlijk de ‘originaliteitsprijs’ verdienen. Wat te denken van ‘Mandenmakers & Co’. Het team dat onder aanvoering van Iris Hoogenboom de strijd was aangegaan. Benieuwd waar de dames wonen? Aan de Mandenmaker. Ook ‘Cor en z’n vrienden’ kon echt niet. Hoe bedoel je ‘en z’n vrienden’? Heb je er echt maar vier? Of was ik juist op het verkeerde been gezet en had hij helemaal geen vrienden?

 

De naam die het team van Tobias de Wit bezigt is een curieuze waar ik de vinger niet echt achter kan krijgen: ‘Indiana Johnnies’. Naar mijn weten heet niemand uit dat team Johnnie. Wel weet ik dat dat team weg weet met een goed gevuld glas ‘Jan de Wandelaar’. Of is het misschien een naam waarin wordt verwezen naar de zoektocht van de heilige graal? Dat is bij hen dan helaas vergeefs geweest.

 

Ook het team van Hans de Haan kende een opzienbarende naam. Gelukkig dit keer wel een naam die in normaals Hollands schrift is te ontcijferen: ‘Schietemezotebinnen’. Helaas geen spatiebalk op zijn toetsenboord maar dat is niet anders. Met zo’n naam ben je al gedoemd in de onderste regionen terecht gekomen en daarin zijn ze dan ook ‘glansrijk’ in geslaagd, de laatste plaats was hun deel.

 

Nee, geef mij maar de echte saamhorigheid binnen de teams die laten zien dat zij hun krachten bundelen en tegelijkertijd ook zelfstandig kunnen opereren. Teams waarin een diverse breedschalige kennis evenwichtig is verdeeld. Teams die een juiste balans kennen in leeftijden en waarin de deelnemers complementair aan elkaar zijn in plaats van competitief. En dat alles is aanwezig in de teams die dat ook in hun zeer aansprekende namen laten terugkomen: ‘Hatseflats’ en ‘Flatsehats’. Een formidabele vondst van deze teams. En laat nu toevallig ik deel uitmaken van een van deze teams!

 

Overigens kan een mens ook wel heel blij als ze de IQuiz hebben gewonnen. Zie hoe Klaas de Jong zijn relikwie koestert bij de eerste lentestralen! Van harte gefeliciteerd team ‘TRACK’!

 

Piet Waltmans

Als vereniging zijn we natuurlijk altijd bezig om te kijken hoe we onze inkomsten kunnen vergroten. Via SponsorKliks is dit nu mogelijk op een simpele manier die u en ons niets kost.

 

Het enige dat hiervoor nodig is, is wanneer u online iets koopt, om eerst via onze website op het SponsorKliks logo bovenaan de pagina te klikken.

 

 

U komt vervolgens op onze eigen SponsorKliks website, waar u op de normale manier uw kleding, schoenen, eten, speelgoed, sportartikelen, reizen en elektronica kan bestellen bij een grote hoeveelheid webwinkels.

 

Deze lijst omvat o.a. Bol.com, Thuisbezorgd.nl, AH.nl, MediaMarkt, Zalando, Wehkamp, Coolblue, maar ook sites als Booking.com en Couverts.nl voor reizen en reserveringen.

 

Op de website van de gekozen winkel kunt u vervolgens op de normale manier uw bestelling plaatsen.

Over elke transactie krijgt TVP een commissie, terwijl er voor u niets verandert en u de normale prijs betaalt.

 

·        Bestelling via Thuisbezorgd.nl     Commissie voor TVP:      Euro 0.75

·        Reservering via Couverts.nl         Commissie voor TVP:      Euro 2.63

·        MediaMarkt                                  Commissie voor TVP:      2.25%

 

Shop dus via onze TVP website of meteen via http://www.sponsorkliks.com/winkels.php?club=6131&u=09s

 

Het kost geen cent extra maar levert wel extra inkomsten op voor onze vereniging.

Beste leden,

 

Graag verzoeken wij al onze leden die over Facebook beschikken de Facebookpagina van T.V. Poortugaal te 'liken'.

Dit houdt in:
- Log in op Facebook en zoek naar Tennisvereniging Poortugaal
- Je komt dan op de Facebookpagina van TVP
- Klik hierna op 'Vind ik leuk'

 

Tijd voor een nieuwe outfit of een nieuw racket? Onze sponsor Tennis Only beschikt over alle A-merken, dus er zit altijd wat tussen voor jou. De nieuwste kledingcollecties voor de US Open zijn binnen van alle topmerken zoals Nike, Adidas, Lacoste, Fila en Sjeng Sports. Ga snel naar de winkel om deze leuke outfits te passen of bezoek de webshop www.tennisonly.com en bestel wat jij leuk vindt!

 

 

Daarnaast hebben de racketmerken gedurende de afgelopen weken een nieuw model op de markt gebracht, voorbeelden zijn de Head Gravity, Wilson Clash, Yonex EZONE en Babolat Strike. Ben jij ook benieuwd hoe deze spelen? Of een van de vele andere modellen? Ga dan een testracket ophalen en probeer ze zelf uit op de baan!

 

De winkel van Tennis Only is te vinden in Rotterdam op de Jacques Dutilhweg 325.