Beste vrienden,
Ik kijk nog voor een laatste keer achterom naar 2016. Het was het jaar dat in het teken stond van de transitie naar de persoonsvolgende financiering. Alle gebruikers werden ingeschaald aan de hand van een zorgzwaarteïnstrument; er volgden controleïnschalingen. Budgetten zouden vanaf 2017 aan elk individu toegekend worden volgens zorgzwaarte. Dit zou leiden tot een rechtvaardige verdeling van de middelen, over voorzieningen heen. In de praktijk bleek dit niet haalbaar en staat het hele systeem op losse schroeven. Naar de buitenwereld blijft de hoerastemming. Er wordt immers eindelijk komaf gemaakt met de subsidiëring van voorzieningen. De potverteerders!
Voor Oostrem was 2016 ook het jaar van bouwen en renoveren. De bovenverdieping van de Benedictushoeve werd ontsloten voor rolstoelgebruikers, zodat er terug nieuwe dagcentrumgebruikers kunnen aangetrokken worden. De vernieuwing van de keuken van het home in de Bijlokstraat werd eindelijk gestart. Ons tweede huis in Wilsele werd nagenoeg met de grond gelijk gemaakt en er rijst een nieuwe thuis voor 8 volwassenen uit de grond. We mogen toch even benadrukken dat deze werken gebeuren zonder overheidsmiddelen.
We kijken terug op de acties die scholen en bedrijven voor Oostrem opzetten. Een absoluut hoogtepunt was zeker de karting die Bert Longin organiseerde. Er waren financiële meevallers door de afrekening van een duolegaat, de sympathieke steun van Lions Club Leuven, Rotaract Leuven, de acties in het kader van Music for Life en de stortingen van zoveel anonieme schenkers.
Als kers op de taart kregen wij een aangepaste bus, via Special Ad, cadeau. We zijn de vele adverteerders ongelooflijk dankbaar.
Een tegenvaller vormde de brandweercontrole van het home in de Bijlokstraat en de Benedictushoeve. We zijn verplicht om, gefaseerd, heel wat verbeteringen aan te brengen. Deze verbeteringen kosten handenvol geld, maar er kan niet bespaard worden op de veiligheid. Ook hiervoor stelt de overheid geen middelen ter beschikking.
In een wereld van vermarkting en grote markspelers zoals Sodexo, Harmonea, G4S, … wil Oostrem haar voortbestaan verzekeren. Daarom wordt Alezi verder uitgebouwd en treedt Oostrem toe tot een sociaal ondernemersplatform op Vlaams niveau.
Mario Vanhaeren
| AGENDA
28 mei 2017
Officiële opening Wilsele II
+ Opendeurdag
12 augustus tem 15 augustus 2017
Vriendenreis Berlijn
13 en 14 oktober 2017
Kaas- en Wijnavonden
24 augustus tem 27 augustus 2018
Buitenlandse sponsoractie Mannheim
|
Brief aan Minister Vandeurzen
|
Betreft: Persoonsvolgende Financie-ring voor personen met een beperking
Geachte minister,
Sinds Perspectief 2020, het nieuwe ondersteuningsplan voor personen met een beperking dat u in 2013 ontrolde, worden alle middelen ingezet om de subsidiëring aan voorzieningen te stoppen. In de plaats worden alle middelen persoonsvolgend en kunnen personen met een beperking in eigen regie hun behoeften kenbaar maken.
Om de individuele middelen eerlijk toe te kennen, werkte u een zorgzwaarte-instrument uit. Alle voorzieningen schaalden hun cliënteel in aan de hand van dit instrument. Nadien volgden controle-inschalingen.
Aan de hand van de definitieve cijfers zou er een transitie gebeuren van middelen van voorzieningen die in het verleden te veel middelen inzetten naar voorzieningen die al jaren te weinig middelen krijgen. Hierdoor zouden historisch opgebouwde ongelijkheden weggewerkt worden. Dat is een nobele gedachte.
"Mag ik u vragen om in te zetten op een transparant beleid, verstaanbaar voor personen met een beperking en hun omgeving?"
Wat liep er eind 2016 mis? Van transitie van middelen over voorzieningen heen, is geen sprake meer. Blijkbaar zouden een aantal voorzieningen te veel middelen moeten inleveren. Daardoor veranderde u van strategie. De herverdeling van de middelen, volgens het principe van de zorgzwaarte, zou enkel op instellingsniveau gebeuren. Daardoor worden ongelijkheden structureel verankerd. Om de voorzieningen niet voor het hoofd te stoten, werd hen rechtszekerheid geboden voor 2017.
Dat maakt dat het gelijkheidsbeginsel geschaad wordt. Personen die een gelijke zorgzwaarte kennen, krijgen niet hetzelfde budget toegewezen. Dat is totaal onaanvaardbaar en volledig in strijd met de Belgische Grondwet. Alle Belgen zijn gelijk.
Om het falen van de nieuwe regels rond de persoonsvolgende financiering te verdoezelen, werden de uitvoeringsbesluiten nog snel even gewijzigd. Naar de buitenwereld wordt het verhaal van de persoonsvolgende financiering nog steeds in dezelfde hoerastemming verkondigd.
Ik wil alleszins de ambtenaren van het VAPH een hart onder de riem steken. Zij fungeren als zeer verwarde boodschappers en moeten een beleid verdedigen waarvan zij de praktische uitrol niet overzien. Dat leidt tot een Kafkaiaanse communicatie met de individuele personen met een beperking en hun netwerk.
Niemand volgt (tenzij de belangengroeperingen van personen die effectief in staat zijn om middelen in eigen regie te beheren), maar u zet dapper voort.
Mag ik vragen om in te zetten op een beleid dat transparant is en dat voor personen met een beperking en hun netwerk verstaanbaar is? Nu is quasi iedereen het Noorden kwijt, hoeveel informatiesessies u ook laat organiseren.
Het is eigenlijk allemaal heel eenvoudig. Als u duidelijk laat verstaan dat het gelijkheidsbeginsel uw beleidsbeslissingen zullen kleuren, dan wint iedereen er bij.
Ik kijk uw antwoord hierop hoopvol tegemoet.
Vriendelijke groeten,
Mario Vanhaeren
Algemeen Directeur Oostrem vzw
|
IN MEMORIAM
Mevrouw Denise Van Rillaer, echtgenote van Raymond Declercq, overleed op 94-jarige leeftijd. Denise was de moeder van Guy, die jarenlang in Oostrem verbleef. Raymond is de oprichter van vzw ‘Home voor Gehandicapten’, het latere ‘Oostrem’.
Juffrouw Marina Huysmans kwam vele jaren naar het dagcentrum om nadien een thuis te vinden in Alvinnenberg. Zij overleed op de leeftijd van 62 jaar.
Wij delen in hun verdriet.
| | |
Onze derde paasactie, ten voordele van de bouwwerken van Oostrem, gaat van start! Hiervoor werd een mooi en lekker pakket luxe-chocolade van Belfine samengesteld. Voor €7 krijg je een set van 3 gedecoreerde figuurtjes, voor €20 krijg je 3 pakketten.
|
Kroniek van 50 jaar Oostrem |
In een verslag van 20 december 1989 was er sprake van nieuwe toekomstplannen. Wij zouden op zoek gaan naar een bouwgrond voor de oprichting van een nieuw t(e)huis … En dat deden we. We bezochten een aantal huizen op de Mechelsesteenweg en in de wijk ’s Herenwegveld Herent. Het toenmalige wijkcomité verhinderde de komst van personen met een beperking. De vrees was groot dat onze gebruikers de woonwijk onveilig zouden maken. Gelukkig vonden wij twee prachtige huizen te koop van een aannemer in faling. Voor 272.682 € (11 miljoen bef) werd Oostrem de eigenaar. Ingrijpende verbouwingswerken waren nodig om het grootste huis om te bouwen naar een thuis voor 12 bewoners. De totale kost van de aankoop, de verbouwing en inrichting bedroeg ongeveer 512.200 €. We ontvingen een subsidie van 457.126 €.
Eind 1995 werd een begeleidingsteam samengesteld. Hun eerste’ teambuildingsactiviteit’ bestond uit het schilderen van het huis. De eerste vier bewoners namen hun intrek op 5 februari 1996, nl. Ilse, Arlette, Suzy (+) en Willy. Veertien dagen later kwam Walter. Begin maart was de groep volledig met de komst van Serge, Marit, Johnny, Luc en Willy. Twee kamers werden voorzien voor kortverblijf. Marie-Josée en Theo waren de eerste logees. De nieuwe bewoners maakten zelf aankondigingskaartjes voor hun verhuis. Zij stuurden deze kaartjes naar vrienden en familie. De opening werd gevierd met een receptie in de maand maart, gevolgd door een groot zomerfeest. De traditie van een zomerfeest bestaat nog steeds. In het volgend nummer zoemen wij in op het ontstaan van Dé Werkplaats. |
De Muziekkwis
Een groepje van het Dagcentrum Wijgmaal nam deel aan de jaarlijkse muziekkwis, georganiseerd op 26/01 door Home Martine Van Camp. Claude schrijft hierover:
"Er was veel ambiance! De eerste rond was kei-gemakkelijk. De tweede ronde ging over eten uit vreemde landen. Dat paste niet in de kwis. Voor sommige groepen was het een beetje te moeilijk, maar voor de rest was het heel leuk. Ook de fuif was heel fijn. Zo'n activiteit is wel herhaalbaar voor ieder jaar."
|
Het ‘onzekere’ statuut van de arbeidszorgmedewerker |
Sinds eind jaren negentig van de vorige eeuw zet Vlaanderen fors in op arbeidszorgprojecten. Personen, die moeilijk toeleidbaar zijn naar de reguliere arbeidsmarkt, kunnen aan de slag via atelierwerking, enclaves in bedrijven en Begeleid Werken. Zo kunnen duizenden volwassenen de latente functies van arbeid ervaren, zonder dat bezoldiging centraal staat.
Op dit ogenblik zijn er meer dan 3000 personen als begeleid werker in het NEC (normaal economisch circuit) aan het werk. Zij worden begeleid door opgeleide jobcoaches en de gehanteerde methodiek is Supported Employment. De grootste groep heeft een VAPH erkenning en gebruikt Begeleid Werken als een inclusieve manier van dagbesteding. Daarnaast worden middelen RTH aangewend om heel wat personen perspectief te bieden op een zinvolle activiteit. Sommige provincies trekken subsidies arbeidszorg uit.
Er zijn experimenten in het kader van het Meerbanenplan, waarbij sociale en beschutte werkplaatsen en welzijnspartners zijn betrokken. Binnen het beleidsdomein Werk en Sociale Economie worden personen naar arbeidszorg toegeleid vanuit de VDAB. Hier speelt GTB (Gespecialiseerde Traject Begeleidingsdienst) een zeer actieve rol.
Het W²-decreet houdende de werk- en zorgtrajecten dat bekrachtigd werd door de Vlaamse regering op 25 april 2014 legt de juridische basis voor activeringsprojecten voor personen die stappen zetten richting betaalde arbeid en trajecten maatschappelijke oriëntatie voor personen voor wie betaalde arbeid op langere termijn niet haalbaar is. De beleidsdomeinen welzijn – sociale economie – werk vinden elkaar in deze nota om rechtszekerheid te bieden aan een grote groep arbeidszorgmedewerkers.
In de praktijk blijft de uitvoering van dit decreet dode letter. Dat heeft vooral te maken met de zeer afwezige positie van het beleidsdomein Welzijn. Dat staat in schril contrast met het domein Werk dat, via de VDAB, vorm wil geven aan een statuut voor de arbeidszorgmedewerker.
Door de beleidskeuze van het kabinet Vandeurzen, departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, om voorzieningen en diensten binnen de gehandicaptenzorg niet langer te subsidiëren, maar de financiering persoonsvolgend te maken, werd het klassieke erkenningensysteem los gelaten. Daardoor vormt de aanwezigheid van een zeer grote groep Begeleid Werkers op reguliere arbeidsposten een probleem, omdat zij niet langer kunnen bogen op een
|
|
herkenbaar ticket ‘Niet-Werkende’ van het VAPH. Dit ticket was voor de Sociale Inspectie de basis voor een ‘gedoog’beleid, waarbij de aanwezigheid van niet betaalde krachten op reguliere arbeidsvloeren niet gezien werd als ‘zwart’ werk. Aangezien Begeleid Werken in de praktijk zeer vaak gebeurt in gewone bedrijven, kan er niet terug gevallen worden op de regelgeving van het vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk wordt enkel toegestaan in vzw’s en openbare besturen.
Sinds 1999 vraagt het Platform Begeleid Werken aanhoudend dat er een juridisch statuut komt voor de arbeidszorgmedewerker. Als er geen wettelijke regeling komt, dan dreigt de Begeleid Werker een Zwart Werker te worden, met boetes voor de bedrijven en het verlies van het vervangingsinkomen voor duizenden personen met een beperking.
Het Ondernemersplatform vraagt met aandrang dat het kabinet Vandeurzen eindelijk meewerkt aan een juridisch kader voor de arbeidszorgmedewerker, binnen het W²-participatiedecreet.
Dit kan door het VAPH te laten samenwerken met de VDAB. De VDAB heeft met GTB een grote expertise verworven met de doelgroep personen met een grote afstand tot betaald werk. Zowel de VDAB als het VAPH willen inzetten op inclusie. Samenwerking tussen beide administraties kan verder bouwen op de reeds bestaande (tijdelijke) samenwerking in verband met screening en inschaling. Misschien kan een attest ‘niet toeleidbaar’ aanvaard worden door de Sociale Inspectie om onbetaalde activiteiten te mogen verrichten op een private werkvloer en kan deze samenwerking leiden tot een pragmatische aanpak van het gestelde probleem.
Binnen dezelfde samenwerking kan er ook gekeken worden welke vergoedingen aan arbeidszorgmedewerkers/Begeleid Werkers kunnen uitgekeerd worden. Daarover werden ook reeds een aantal denkoefeningen gemaakt tussen vertegenwoordigers van het Platform Begeleid Werken en de VDAB.
Noot van de redactie:
We ontvingen op 26 januari 2017 een reactie van de leidend ambtenaar van het VAPH. Er werd overleg opgestart met het kabinet van minister Peeters, verantwoordelijk voor het departement Werk. Er werd een overgangsregeling voorgesteld en er komt overleg met de sector begeleid werken.
|
|
Oostrem maakt sinds 2001 gebruik van de benedenverdieping van de Benedictushoeve. Hier gaan de semi-industriële activiteiten van Dé Werkplaats door. Vorig jaar werd de bovenverdieping van de hoeve ontsloten voor rolstoelgebruikers door de plaatsing van een lift. De brandweer verplichtte ons om een evacuatieplatform te voorzien. De kosten van dit platform worden integraal gedragen door de Lions Club Leuven. We zijn hen daar enorm erkentelijk voor.
Vanaf 1 januari 2017 opende het dagcentrum Dé Hoeve haar deuren. We hopen de volgende maanden nieuwe dagcentrumgebruikers aan te trekken.
Daarmee breidt Oostrem haar aanbod verder uit. |
SPONSORACTIE 2018
Op 30 en 31 januari trok Mario met zijn vrienden Roger, Rony en Theo naar Heidelberg voor de voorbereiding van de sponsoractie 2018. Zij reserveerden de jeugdherberg te Mannheim van 24 augustus tot 27 augustus 2018. De jeugdherberg ligt aan de Rijn en aan de Neckar. In de directe omgeving liggen Heidelberg, Speyer en Weinheim. Het wordt een ‘korter bij vakantie’ op exact 400 km van Herent. De verschillende wandel-, fiets- en recreatieve programma’s worden de volgende maanden uitgewerkt.
|
| |
