Nu lijkt dit artikel over vrouwen te gaan, maar het gaat over menselijke seksualiteit en het orgasme, wat zowel vrij is voor vrouwen als mannen. Als ik deze woorden typ, weet ik dat iedere lezer of lezeres even oplicht en geïnteresseerd begint te lezen. We gaan het hier over seks hebben! Sterker nog, we gaan het ook nog over een orgasme hebben.

 

Seks is namelijk in deze maatschappij een soort opgeklopt verlangen geworden. Een kloppend geslachtsorgaan, waar verder weinig mee aangevangen wordt. In reclame, in muziek, in films, alles wordt aangewend om dit enorme verlangen te stimuleren, zonder dat aandacht wordt gegeven aan wat met dit verlangen nu werkelijk beoogd wordt. Het verlangen alleen heeft zo´n aantrekkingskracht op mensen en wekt zulke hoge verwachtingen, dat iedere eventuele actie die volgt op het verlangen alleen kan druipen van teleurstelling.

 

En de volgende quote die ik las. Deze ging over mannen. Sommige mannen hebben seks opgegeven of durven niet meer. De verwachtingen  van de partners zijn te hooggespannen of de wensen  veranderen zo snel, dat het niet meer bij te benen is. Het ene moment moet het een echte man zijn, met de talenten van een goedbetaalde porno acteur. Het andere moment een spiritueel gevoelig wolletje met een hoog aaibaarheids gehalte en meester in de tantra. Op zijn minst verwarrend.

 

De rollen die mensen aan moeten nemen om de ander nog te kunnen bevredigen veranderen met de snelheid van het veranderend bewustzijn. De rollen die mensen aan moeten nemen om zichzelf te bevredigen, op alle fronten, veranderen ook razendsnel. Als eenmaal de overwinning voor het grijpen lijkt te liggen, blijkt de lat al weer veel hoger te zijn gelegd.

 

Alles wat ik omschrijf zijn afleidingen. Afleidingen van waar seksualiteit werkelijk om kan draaien. Ik ben niet iemand die erg warm loopt voor opgeklopte spirituele seks. Te vaak merk ik dat dezelfde agenda´s nog steeds een rol spelen. Oftewel, er moet wat. Het moet in verheven sferen. Ik moet energie laten stromen van hart naar kruis en dat weer via mijn partner. Wanneer er teveel theorie bij komt kijken, is mijn interesse al heel snel verdwenen. Ik ben een beetje bout als ik zeg dat seks met iemand die het spiritueel juist wil doen, energiestroompjes wil opwekken en bedachte rituelen op me loslaat, mij net zo boeit als een schoenfetisjist die opgewonden raakt van het luidruchtig lebberen aan mijn hakken. Het punt is dat ik niet precies wordt genomen zoals ik in totaal ben. En dat betekent dat slechts een deel van mij de interesse van mijn partner opwekt en daar sla ik op af.

 

Het wordt wellicht tijd dat we elkaar letterlijk gaan nemen zoals we zijn. Ook in seksualiteit. Ik zie teveel vrouwen heel zielig doen over oud onverwerkt leed en mannen lijden onder hun tanende potentie. En laat ik eerlijk zijn, ik word niet opgewonden van een bedpartner die zichzelf aan alle kanten klein heeft gemaakt, door verhalen over zijn ongelukkige jeugd mee het bed in te nemen. Ik heb interesse in wie hij nu is, niet in wie hij ooit is geweest. En wie heeft ooit verzonnen dat dit soort problemen een plek moeten hebben in het seksleven? Wie heeft ooit verteld dat seks bol moet staan van onverwerkte problematiek?

 

Slachtofferschap heeft een te grote rol in seksualiteit gekregen. En dat is niet zonder reden. De intimiteit die ontstaat tussen twee mensen lijkt een vrijbrief te zijn geworden om de onverdeelde aandacht van de partner op te eisen voor dramatiek. Immers uit dramatiek is nog steeds de meeste energie te tanken. Het lijkt met elkaar versmolten te zijn geraakt. En dat is nu juist wat in goede seks niet moet versmelten! Wanneer drama ruimte krijgt in seks, worden de afzonderlijke delen van de mens uitgenodigd in het speelveld en niet de hele mens. En als je het lef hebt om daar eens in te voelen, dan voel je een enorme wirwar aan draden, een enorm web waarin je zondermeer kan verdwalen. Uiteindelijk roept dan ineens iedereen dat seks zo moeizaam is en dat het niet lukt en dat het zus of zo niet meer mag of juist zus of zo zou moeten.

 

Voor goede seks moet je alles van jezelf mee durven te nemen. En niet bang zijn om dat alles kwijt te raken. Energie kan je kwijtraken, jezelf niet. Dat is een leugen. Goed. Even diep ademhalen, wat oude verhalen opzij  zetten. Kiezen om eens seks te hebben zonder drama. En laat het dan maar beginnen.

 

En beginnen doe je bij jezelf. Die partner komt wel. Eerst jij. Jouw natuurlijke sensualiteit ligt in jouw natuurlijke aard. Jij zelf en niemand anders kan dit in jezelf naar boven halen. En dit gaat niet over opwindende plaatjes in je hoofd of fantasieën. Dit gaat erover dat je ieder stukje van je eigen lichaam gaat aanraken, aanvaarden en mooi gaat vinden. Dit staat los van wat een ander of de maatschappij ervan vindt. Neem de tijd om jezelf lief te gaan hebben. En als je nu afhaakt omdat je van jezelf houden teveel werk vindt, dan is dat misschien juist wel een reden om eens uitgebreid jezelf onder de fysieke loep te leggen.

 

Een aantal jaren geleden heb ik die tijd voor mezelf genomen. Ik heb een huisje gehuurd wat  speciaal was ingericht als bruidssuite. Ik heb daar het hele weekend gezeten, alleen met mezelf. Ik nam me voor dat dit weekend mijn bruiloft zou worden met mezelf. Ik ben heftige momenten tegengekomen, maar ook schitterende momenten. Ik heb mezelf ingesmeerd met vloeibare chocolade en het stukje voor beetje van mezelf afgelikt. Zoveel aandacht had nog geen man ooit aan mij besteed! Wandelen, eten met mezelf, slapen met mezelf. Het heeft de toon gezet voor alles wat erna kwam. Ik eerst!

Neem eens de tijd om te ademen, diep je buik in en nodig jezelf uit om seks met jou te hebben. En het maakt mij niet uit of je dit je hoger zelf, je bron, je essentie of je ziel noemt. In je adem, de diepe adem, ligt al je passie verscholen. Bij heftige seks zien we meestal dat de opwinding zo´n vlucht neemt, ook bij masturbatie, dat de adem omhoog gaat, de hartslag gaat razen en dat iemand half uit het lichaam hangend, klaarkomt. Leuk voor de film, bijzonder onaantrekkelijk in de slaapkamer. Een seksgenoot die ervoor kiest om het lichaam te verlaten tijdens de daad of tijdens het orgasme, is als een tafelgenoot die afgeleid door de eigen telefoon, probeert een geïnteresseerd gesprek met je te voeren.

 

Tijdens het ademen (ja dat doen we langer dan een keer in en uit) raak je, jezelf aan en voel je zowel waar je, jezelf aanraakt als waar je wordt aangeraakt door jezelf. Nodig nu eens je zelf uit, je ziel en laat het geheel van jou dansen in je aanrakingen. Niet over nadenken. Ook voor seks met je ziel geldt…gewoon doen.

 

Als een orgasme niet vanzelf komt en je hebt geleerd dat het hard werken is of dat het je op een goed moment gewoon overkomt, heb ik nieuws voor je. Een orgasme kan je kiezen. Hoe meer je gewend bent geraakt aan de sensualiteit van je eigen ziel, de enorme versmelting in jezelf, hoe meer je gaat voelen hoe het is om de extase in ieder ademhaling te gaan voelen en hoe minder gedoe een orgasme wordt.

 

In het orgasme zit namelijk passie gebundeld. Het is voor sommigen een kleine opening en een klein moment van ontlading of extase. Stel nu dat je dit kan voelen in iedere ademhaling. En dan heb ik het niet over een enorm fysieke reactie, maar die passie, die Goddelijke passie, die van jou is en die je voelt in iedere ademhaling. Het is een passie die rechtstreeks is ontstaan uit de ziel en die passie mag zich uitbreiden in je hele leven. Het is namelijk van jou en behoort niet toe aan iemand anders of aan de momenten dat je seks hebt of zelfs de momenten dat je tot orgasme komt. Seks wordt dan “slechts” een fysieke manifestatie van die passie, maar niet een afgebakend moment waarin het er mag zijn.

 

Wat is aantrekkelijker voor je? Een man of vrouw die straalt, zelfvertrouwen en een natuurlijk sensualiteit in zichzelf meedraagt en zijn of haar lichaam volledig bewoont en het draagt als een door zichzelf aan zichzelf gegeven cadeau, of iemand die zich gedraagt als een zielig klein jongetje of meisje die bol staat van de problemen, waardoor seks een soort hoog therapeutisch gehalte gaat krijgen?

En die sensualiteit, dat zelfvertrouwen en die uitstraling is slechts één keuze en één ademhaling van je verwijderd.

 

Nu is het zo dat mensen hebben geleerd dat de ziel niet aan seks doet. Het is een mooi spiritueel gegeven, maar als het al een ding is om de ziel toe te laten in het normale menselijke leven en de ziel bijvoorbeeld mee naar het werk te nemen, is het zo goed als onbespreekbaar om de ziel uit te nodigen in de eigen seksualiteit. Seks behoort de mens toe en niet de ziel. En dat is jammer, want de ziel heeft het menselijk zelf een hoop bij te brengen als het om seks gaat. En nogmaals ik ben niet van de spiri-seks, dat is werkelijk niet aan mij besteed. Het gaat erom dat de mind zich helemaal niet hoeft te bemoeien met seks.

 

Als seks niet meer de plek hoeft te zijn waar de mens aan energie komt, dan nemen we het nog een stapje verder. Seks is een plek waar energie heel snel van eigenaar kan wisselen. Daarbij is het fijn als energie gedeeld wordt, maar meestal geeft de een en neemt de ander. Hoe meer drama, hoe meer gedoe, hoe meer energie stroomt van de gever naar de ontvanger. It takes two to tango!

 

Wanneer je bent begonnen met ademen en je ziel durft te betrekken in je solo-seksualiteit, ga je al snel merken dat de opbloeiende passie je van schone, eersteklas energie gaat voorzien en wel die van jezelf. Dat maakt je soeverein en niet meer zo gevoelig voor het drama wat een ander de slaapkamer in wil sjouwen. En nog belangrijker, je bent niet langer zo geïnteresseerd in je eigen drama. Je kan gaan zien dat je het niet langer nodig hebt in je leven om jezelf van energie te voorzien, door zielig te doen of jezelf klein te maken in de nabijheid van anderen.

 

Als seks is ontdaan van de behoefte aan energie en warmte van de partner, slaat dat in de eerste instantie het opgeklopte verlangen neer. Dat verlangen waar ik in het begin van het artikel over begon. Het verlangen naar bevrediging is er niet meer omdat de ziel de mens tot in zijn of haar teennagels kan vervullen. Het verlangen naar dat beetje extra tweedehands energie is verdwenen, want pure energie is ineens in volle overvloed aanwezig. Het verlangen naar een orgasme heeft plaatsgemaakt voor een constant gevoel van extase. De druk is van de ketel en daarmee ook vaak de zin in seks.

 

Wat nu?

 

Het lastige is dat seks nu niet meer zo leuk is met degenen die het nog op de oude manier beleven. De verleiding daagt uit om te gaan geloven dat je problemen met seks hebt. En daarop heb ik weer een mooie quote gelezen…degene die geen zin heeft is niet degene die een probleem heeft. Het is meestal degene die wel zin heeft en die wel intens verlangt, die een probleem heeft. En het is jammer dat juist die het probleem niet onderkent. Goed, terugkomend op de vraag. Wat nu? Mijn ervaring is dat ik in de eerste instantie gewoon kan kiezen voor seks. Ik kies voor seks, nodig mijn ziel uit en laat de creatie los. Ik hoef niet vandaag, maar ik heb duidelijk gemaakt dat dit mijn keuze is. Het is dan wat uitdagend om niet het oude verlangen op te zoeken, maar te blijven waar ik ben, in de ademhaling, met mijn ziel, adem voor adem, genietend van mijn eigen extase en sensualiteit. Niets buiten mezelf zoekende of verlangende. Ineens lijkt de ziel van de ander het te gaan snappen. Hij pakt de handdoek op uit de ring en ik nodig niet alleen hem uit, maar ook zijn ziel.

 

Hoe dat is?

 

Probeer maar en geniet van de ervaring!

 

Love

Anita Boom