In deze editie:
- Voorwoord van de redactie
- Liselotte en Gerard klaargestoomd voor het bestuur?
- Paul en Martijn pakken bijzonder initiatief voor TVP op
- Jouw artikel in de Nieuwsbrief?
- Sponsors & Adverteerders
- Rinus de Munter, 90 jaar en niet van de baan af te slaan!
- Wie is Dex Hekelaar?
- 'Ouwe Mix'!
- SponsorKliks
-
- Libéma Open in Rosmalen strijdtoneel voor TVP’ers
- Verslag 1e Unigas Open Dubbel Toernooi TVP 2024
- Bardiensten
- TVP foto's
- Tennis Only
- Bediening LED verlichting
|
Activiteiten kalender:
Het gehele jaar
Atijd op woensdag
racketochtend vanaf 9.00u
Het gehele jaar
Altijd op donderdag
racketavond vanaf 20.00u
Klik HIER voor alle TVP activiteiten
Adverteerders:
|
|
|
Voorwoord van de redactie
|
In de zomereditie van de Nieuwsbrief blikken we uiteraard terug op de toernooien die het afgelopen kwartaal hebben plaatsgevonden. Zo is het TVP Unigas Open Dubbeltoernooi een groot succes geworden met verrassende winnaars. Verder besteden wij aandacht aan het, zeker voor herhaling vatbare, Tie Break Challenge toernooi.
Ook is het interview te lezen dat wij met ons oudst actieve tennislid hebben afgenomen. Rinus de Munter, op het moment van het verschijnen van dit nummer, net 90 geworden, en nog altijd actief!. En in die negentig jaar heeft Rinus heel wat meegemaakt. Tegenover onze veteraan Rinus is ook een van onze jeugdleden geportretteerd: de twaalfjarige Dex Hekelaar blijkt uit een oud tennisgeslacht te komen. Zijn opa en oma, zijn vader en moeder en ook zijn tante, allen zijn met het tennisvirus besmet.
Net als Leo Smit en Marc Drenth zijn ook onze recent aangetreden bestuursleden Liselotte Straathof en Gerard Barendregt een weekend in retraite gegaan om zich voor te bereiden op hun bestuurlijke vrijwilligerswerk. Onze redacteur liep een aantal uur met hen mee en hoorde over hun plannen voor TVP. Verder is een ‘slapende’ commissie nieuw leven ingeblazen. Paul Kuhlmann en Martijn Hoogenboom zijn de verse aanjagers voor de sponsorcommissie. In deze uitgave lichten zij alvast een tipje van de sluier wat zij allemaal van plan zijn.
Verder nog een verslag van een van onze kampioensteams van de voorjaarscompetitie. Veel leesplezier en een mooi zomer toegewenst.
De redactie
Liselotte en Gerard klaargestoomd voor het bestuur?
|
Daar waar Marc Drenth en Leo Smit vorig jaar rond dezelfde tijd een weekend met de overige bestuursleden in een saai en licht vervallen conferentieoord verbleven zaten Liselotte Straathof en Gerard Barendregt in een ietwat luxer resort. Na hun recente toetreding tot het bestuur werden ook zij onderworpen aan een weekend vol met workshops zoals ‘Hoe negeer ik gefundeerde tegenwerpingen?’, ‘De weg naar onkostenvergoeding voor bestuursleden.’ en ‘Hoe vertaal ik zijn idee naar mijn idee?’ Als redacteur van TVP mocht ik aanschuiven in de serre van Kasteel De Vanenburg waar Gerard en Liselotte in Putten al voor de lunch klaar zaten. Ik was, net als vele leden van TVP, zeer benieuwd naar hun inbreng in het bestuur.
“In nauwelijks een jaar tijd zijn vier van de vijf bestuursleden uit het bestuur gezet voor Marc Drenth, Leo Smit en jullie twee. Alleen Martijn Hoogenboom is nog oudgediende. Dat is nogal wat.” zeg ik als de koetjes en de kalfjes van tafel zijn gegaan. “Ja, als je het zo zegt lijkt het wel alsof er een aardverschuiving heeft plaatsgevonden binnen het bestuur Piet. Maar jij weet ook dat er helemaal geen sprake van een machtsstrijd of onderling gekonkel was. Mensen vonden op een gegeven moment dat hun ‘houdbaarheidsdatum’ in zicht kwam en dat er nog andere werelden zijn dan het bestuur van TVP. Marc en Leo hebben vorig jaar de plaatsen ingenomen van Hans en Mieke en wij nemen nu de plekken van Annemarie en Mirte over. Iets anders is het niet.” reageert Gerard. “Het was een constatering hoor Gerard.” verdedig ik mij. “Nou Piet, zo klonk het toch niet. Er zat toch ook wel een waardeoordeel van jou in met ‘Dat is nogal wat.’ Dat is niet alleen een constatering.” Valt Liselotte Gerard bij. “Zo bedoelde ik het niet Liselotte. Je moet het allemaal niet zo nauw nemen.” “Jouw woorden Piet: ‘Ik constateer slechts.’ En ja, ik ben nu eenmaal zeer nauwkeurig, accuraat kan je het ook noemen.” “Ja Piet, je hebt hier wel met een advocaat te doen dus ik zou maar op je woorden letten.” grinnikt Gerard.
“Wat drinken jullie bij de lunch?” vraag ik als wij de lunchkaart krijgen aangereikt. “Dat is afhankelijk van het eten dat je kiest Piet. Ik zou een bijpassende wijn nemen als ik jou was.” zegt Liselotte terwijl ze een blik op de kaart werpt. “Dit weekend moeten wij scherp zijn Piet dus ik neem een Leffe Blond van de tap. Geen gekke dingen vandaag.” gaat Gerard op mijn vraag in. “Ik kies voor de kalfspastrami met groene asperge, roquette en zoete rode pepertjes en drink daar een glaasje Chardonnay bij.” beslist Liselotte kordaat en schuift haar kaart terzijde.” “Ik neem lekker twee keer de Van Dobben rundvleeskroketten met mosterd. Daar heb ik gewoon zin in.” en ook Gerard legt zijn lunchkaart neer. Ikzelf houdt het bij de driegangen lunch en een begeleidend wijnarrangement. “Lekker bescheiden Piet.” reageert Gerard op mijn keus. “Niet mijn keus Gerard, jullie hebben voor dit etablissement gekozen Gerard, niet ik.” “Daar heb je een punt Piet. Maar het bestuur en de leden bij de ALV aanwezig, hebben unaniem aangegeven dat scholing voor de nieuw aangetreden bestuursleden niet onwelkom zou zijn. Dus…” zegt Gerard voldaan.
“Hoe zijn jullie er eigenlijk toe gekomen om bestuurslid van TVP te worden?” vraag ik beiden. “Annemarie had mij een keer gepolst en enigszins toegelicht wat het zoal zou inhouden en omdat ik toch al zitting had in de feest- en recreatiecommissie en met Danielle samen ook de inkoop van de bar en keuken verzorg was de puzzel zo gelegd.” “Je hebt gelijk ja gezegd?” Gerard schudt zijn hoofd. “Nee, Margreeth is nu ook met pensioen dus er mag wel enige afstemming zijn vind ik. Maar ze kent mij een beetje en toen ik het haar voorlegde zei ze ‘En je hebt natuurlijk direct ingestemd.’” Een bulderende lach knalt door de serre en een al wat ouder stel kijkt verschrikt onze kant op. Gerard steekt licht verontschuldigend zijn hand naar het koppel op maar alsnog rollen er nog enkele lachsalvo’s uit zijn mond. Als Gerard is uit gehinnikt vraag ik: “En jij Liselotte, hoe ben jij erin gerold?” Het idee ontstond eigenlijk in Italië waar Luuk en ik augustus vorig jaar op vakantie waren en waar wij Marc Drenth ontmoetten. Dat was op zich niet zo verwonderlijk want Marc en wij zijn gezamenlijke vrienden van het bruidspaar dat in Italië trouwden en waar Luuk en ik beiden als getuigen bij aanwezig waren. En toen we op een terrasje zaten kwam het eigenlijk ter sprake. Ik opperde Luuk dat ik nu al een jaartje of zeven, acht tennis en dat het misschien wel aardig zou zijn als ik ook wat voor de vereniging zou gaan doen. Luuk en zijn broer Mark waren beiden al actief in respectievelijk de technische commissie en de jeugdcommissie en hun moeder was natuurlijk ook nooit wars van vrijwilligerswerk. Marc heeft dat toen in zijn oren geknoopt en op het moment dat Mirte aan het bestuur te kennen gaf dat zij wilde stoppen was één en één twee.” “Dus voor geen van beiden was het profileringsdrang om volgend jaar bij het 50-jarig lustrum van onze club voorop te staan?” stel ik boosaardig de vraag. “Hoe kom jij daar nu weer bij Piet?” valt Gerard fel uit. “Rustig Geer.” sust Liselotte terwijl zij een hand op zijn arm legt. “Dat is nu eenmaal de inquisitietactiek van Piet. Suggestieve vragen zijn bij hem niet van de lucht.” “Zullen we anders eerst maar een hapje nemen voor we verder gaan?” zeg ik om het gemoed van Gerard tot rust te laten komen. “Goed idee.” reageert Liselotte, “En niet eens een suggestieve vraag, goed hoor Piet.” en Liselotte prikt een asperge aan haar vork. “Ja mensen, laat het niet koud worden.” sluit Gerard zich hierbij aan en snijdt vervolgens een stukje van zijn kroket en dipt het in de mosterd. Tranen schieten in zijn ogen en met zijn ene hand wild wapperend voor zijn mond grijpt hij met de andere hand zijn glas en probeert te voorkomen dat zijn smaakpapillen door brandblaren worden toegedekt. “Zo, zo, zo…” met daarop volgend een lange zucht zijgt Gerard achterover in zijn stoel. “Pfff…, wil jij ook een hapje Piet?” wijst hij gul op zijn kroketten. Liselotte glimlacht wat besmuikt maar ik kan mijn lachen niet inhouden. “Nee, dankjewel Geer, ik houd het wel bij de bitterballen van Dyon, lekker maar gelukkig niet zo heet als de Van Dobbes in dit kasteel.”
Als de tafel is afgeruimd kiezen we allemaal nog voor een kopje koffie met een huisgemaakte brownie. We hebben nog tot half drie want dan staat er weer een workshop voor hen op het programma. “Neemt Danielle nu ook jouw inkooptaken over Gerard?” “Nee Piet. Dat blijven we gewoon samen doen, net als de feest- en recreatiecommissie. Daar ben ik in het bestuur nu ook het aanspreekpunt voor. Daarnaast stem ik met Thom van Dijk ook de barindelingen af. Dus echt veel verandert er nu nog niet voor mij. Morgen hebben we pas de tweede bestuursvergadering dus het moet allemaal nog groeien.” Ik knik en richt mij dan tot Liselotte: “Welke portefeuilles heb jij toegewezen gekregen Liselotte?” Voor Liselotte antwoordt Liselotte neemt ze nog een laatste slok koffie om de resten van de brownie weg te spoelen. “Mirte was secretaris van het bestuur en dat onderdeel heb ik nu dus overgenomen. En zij heeft mij daar heel duidelijk bitwijs in gemaakt. Alles is keurig netjes overgedragen!” “Dat is toch wel weer heel typerend hoor. Jij bent nu nog maar de enige vrouw in een vijfkoppig bestuur en uitgerekend jij mag als tikgeit fungeren.” gooi ik de knuppel in het hoenderhok. Eerder stoïcijns dan grimmig reageert Liselotte op mijn opmerking: “Jij mag dat zo zien Piet maar ik denk dat jij de taak van secretaris nu verwart met zoals jij in een grijs verleden een secretaresse beschouwde. Een secretaris is, even voor jouw duidelijkheid, geen tikgeit. Een secretaris stelt de agenda’s voor de vergaderingen op, zoekt relevante stukken op, maakt zo nodig samenvattingen van complexere materie, verzorgt uitnodigingen, maakt notulen en bewaakt procedures om maar wat te noemen Piet.” “Dat weten jij en ik Liselotte, maar onze lezers willen dit ook weten. Snap je.” “Natuurlijk Piet. Ik weet heus wel dat jij dit niet als seksistische opmerking bedoelde.” klinkt het schamper uit de mond van Liselotte.
Gelukkig klaart Gerard de lucht door aan te geven dat de koffie gezet is van de Arabicaboon. “Heb ik net gelezen hoor. En deze Arabicabonen komen ook nog eens uit Colombia. Toch ook een leuk weetje voor de lezers?” “Fijn om te weten Gerard maar waarom zijn de bestuursvergaderingen eigenlijk niet openbaar?” vraag ik van onderwerp veranderend. “Wij zijn geen gemeenteraad he, Piet. Daar kan je zoveel luisteren als je wilt. En het bestuur is per slot van rekening gekozen door de leden en die voor diezelfde leden het beleid opstelt en ten uitvoering brengt.” reageert Gerard. Liselotte vult hierbij aan: “Leden zijn, op afspraak, altijd welkom bij het inloopuur voordat de bestuursvergadering begint.” “Wellicht kunnen jullie mij dan nu alvast jullie inbreng in het bestuur voorleggen als ik ze niet tijdens een bestuursvergadering mag beluisteren.” zeg ik wrevelig. Gerard lacht fijntjes en zegt: “Mijn aandachtsgebieden weet je al want die heb ik je zojuist uit de doeken gedaan en daarnaast wil ik proberen daar waar noodzakelijk mensen te verbinden.” Heel flauw vraag ik of hij dan ook de BHV-er van TVP is. “Leuk Piet, erg grappig. Figuurlijk verbinden, nieuwkomers wegwijs maken binnen onze vereniging. Als bestuur letterlijk aanwezig zijn vind ik gewoon belangrijk. En niet om het even Piet, maar ter jouw geruststelling heb ik ook de reanimatiecursus gevolgd. Dus ook jou zal ik, als het er op aan komt… hoewel…” Liselotte stelt mij gelukkig gerust: “Gerard is supersociaal Piet. Dus wees niet bevreesd, ook jou raapt hij op.” en weer schalt de lach van Gerard door de ruimte waarop dit keer een zakelijk gezelschap verstoord op reageert.
Als de rust is weergekeerd pakt Gerard de draad weer op en vertelt over de verduurzaming die binnen TVP vorm begint te krijgen: “Voor vervanging van onder andere de CV-ketel, door een energiezuiniger exemplaar zijn offertes aangevraagd en ook hebben er al diverse onderzoeken plaatsgevonden ten aanzien van de haalbaarheid van zonnepanelen. Verder zijn offertes aangevraagd om het dak van betere isolatie te voorzien. Hiermee is vooral Martijn druk mee in de weer.” Liselotte richt zich op alweer een ander onderwerp en dat is de jeugd: “We willen ons ook nog meer richten op het behoud van onze jeugdleden ter voorkoming van leegloop. Als bestuur zijn wij al eerder onder begeleiding van een extern bureau, gesubsidieerd door onze gemeente, bij elkaar gekomen om te onderzoeken welke mogelijkheden hiervoor zijn. Binnenkort gaan we weer met dat bureau rond de tafel maar dan met een breder gezelschap. Naast het bestuur, de tennisleraar ook enkele ouders van onze leden en uiteraard een vertegenwoordiging vanuit onze jeugdcommissie. De JC organiseert al heel veel leuke dingen voor de kinderen maar we gaan kijken welke perspectieven er nog meer zijn.”
“Dat is mooi om te horen Liselotte, Gerard. En morgen jullie tweede bestuursvergadering?” “Klopt. En naar ik verwacht een iets kortere dan de vorige keer want toen moesten alle klokken eerst worden gelijkgezet.” antwoordt Liselotte. “En we zitten binnenkort bij de notaris Piet.” zegt Gerard. “Wel even nieuw voor mij maar de statuten moeten worden gedeponeerd.” “Niks aan de hand Gerard. Gaat ons gewoon lukken. Recent zijn we ook nog bij de Kamer van Koophandel geweest om de wijziging van het bestuur aan te geven dus we zijn al lekker bezig. Maar nu eerst naar onze cursus ‘Plannen smeden zonder vuur.’ We zijn al later Geer. Piet wij gaan rennen. Reken jij even af?” En weg zijn ze. Alleen de echo van een daverende lach is nog hoorbaar.
Piet Waltmans
Paul en Martijn pakken bijzonder initiatief voor TVP op
|
Het stampen van de motor voel je het minst in de kombuis van de Unigas II. Daar zijn we aanbeland na de rondleiding die Paul Kuhlmann ons zojuist heeft gegeven. Martijn Hoogenboom en ik zijn diep onder de indruk van de 135 meter lange gastanker waar Paul, terecht, erg trots op is. Eigenaar van de Unigas II, Unibarge, is samen met Paul Kuhlmann gezamenlijk sponsor van het voorjaarstoernooi van TVP. De uitnodiging voor de bezichtiging kwam van Paul die mij over de wederopstanding van de sponsorcommissie wilde vertellen.
“Het begon eigenlijk allemaal met het bord dat jaren onveranderd in onze hal hangt: de ‘club van 50’. Het bord waar de namen van sponsorende leden op vermeld staan. Ik dacht bij mijzelf dat het misschien niet zo’n gek idee zou zijn dat dit weer eens door iemand te worden opgepakt. Maar om zoiets alleen te doen leek mij ook weer zo wat dus heb ik Martijn gevraagd of hij wilde meedenken.” “Waarom Martijn?” vraag ik Paul. “Ten eerste is Martijn onze penningmeester en ten tweede heeft hij al een paar mooie sponsors binnen TVP gehaald.” Martijn haakt in en noemt een recent voorbeeld: “De Rabobank is maatschappelijk erg betrokken bij het verenigingsleven en zij hebben recent een bedrag van tienduizend euro geschonken om onze verduurzaming te ondersteunen.” “Dat was inderdaad een hele mooie geste van de Rabobank Martijn.” knik ik bevestigend.
“Wat moet ik mij verder van die sponsorcommissie voorstellen Paul?” Terwijl Paul drie blikjes fris op tafel zet zegt hij: “Martijn en ik hebben een aantal keer van gedachten gewisseld en we willen de sponsorcommissie nu serieus op de kaart te zetten.” “Mooi voornemen Paul. Vertel maar hoe jullie dat gaan doen.” Een vaag antwoord van Paul volgt: “Daar zijn we nog niet helemaal over uit maar we hebben wel ideeën.” Ongeduldig trommel ik met mijn hand op tafel: “Zoals?” “Wij willen sowieso de ‘club van 50’ oppakken.” Het lijkt wel geheimschrijverij. “Ja, dat heb je net al verteld Paul.” doe ik wat snauwerig.” Paul gebaart mij met beide handpalmen tot rust te komen: “Laat mij nu even rustig mijn verhaal doen Piet. Wij willen leden zien te motiveren die met een donatie van 50 euro het ons mogelijk maakt iets bijzonders voor onze jeugdleden te organiseren.” “Maar dan lijkt het mij dat je toch met een concreet doel moet komen Paul?” vraag ik toch benieuwd naar meer duidelijkheid. “Daar denken we momenteel ook over na Piet. Er leeft een gedachte om voor de jeugd een eigen ‘honk’ te realiseren waar zij met elkaar kunnen ‘chillen’. Nu hebben ze de entreehal of de tussenhal waar ze zo nu en dan verblijven maar dat is natuurlijk verre van optimaal.” “Helder Paul, gaan jullie alleen bij leden langs voor ‘de club van 50’?” “Dat is wel de bedoeling. Buiten de vereniging gaan we natuurlijk ook kijken waar de mogelijkheden liggen. Welke middenstanders willen wellicht participeren. En dat hoeft natuurlijk niet alleen financiële steun te betekenen. Je kunt ook denken aan diensten waarbij bijvoorbeeld het onderhoud van onze opstallen of het groen mee gediend zijn.” vertelt Paul op zijn gemak, in zijn karakteristieke zithouding, voorovergebogen en zijn onderarmen rustend op zijn dijbenen. Tussen die handen kan je je ook makkelijk altijd een mobieltje of een sigaretje voorstellen. Alleen jammer voor Paul, aan boord mag niet worden gerookt.
“Kunnen sponsors ook wat terug verwachten voor hun bijdragen?” “Ook daar zijn we nog mee doende. We denken na over zogenaamde sponsorpakketten waarin bijvoorbeeld reclame-uitingen in kunnen zitten, vermelding in de Nieuwsbrief, uitnodigingen voor eindfeesten, wijnproeverijen, kaartjes voor een tennistoernooi op Rosmalen. Zo maar wat ideeën.” somt Paul op. “Maar we hebben al die jaren niet stilgezeten he Piet.” komt Martijn enigszins verontschuldigend er tussen door. “Alle toernooien hebben toch weer hun eigen sponsors gekregen. Paul sponsort privé maar heeft ook zijn werkgever Unibarge bereid gevonden het Unigas Open Dubbeltoernooi financieel te ondersteunen. ‘Maak ’t of Kraak ’t TVP Open 2024’ dat in maart is afgewerkt werd mogelijk gemaakt door Annika van Leeuwen van ‘Chiropractie van Leeuwen’ uit Rhoon. En ons eigen ‘Bravo Foods Clubkampioenschappen’ wordt bekostigd door Marcel Rijkee. En verder nog een hoop trouwe sponsors die jaarlijks een bedrag aan TVP overmaken.” benoemt Martijn. “Dat zijn mooie gebaren van de sponsors. Blijft het bij jullie twee of krijgt de commissie er nog handjes en babbels bij?” “Dat zouden we graag willen. Binnenkort gaat er een mail aan alle leden uit of zij bij ons willen aansluiten. Dat mogen ook ouders van jeugdleden zijn. Hoe groter het netwerk, des te meer kans op sponsors.”
Goed opgepakt mannen. Ik hoor aan het einde van het jaar graag de progressie van deze commissie.
Piet Waltmans
|
|
Jouw artikel in de volgende TVP Nieuwsbrief?
|
De redactie stelt het heel erg op prijs als ook jij een keer een artikel voor de nieuwsbrief schrijft. TVP organiseert jaarlijks zo’n 10 tot 12 activiteiten. Dit naast de voorjaars- en herfstcompetitie en de verschillende toernooien en de jaarlijkse clubkampioenschappen. Heb jij hier iets leuks over te melden of op of rond de tennisbaan iets opmerkelijks meegemaakt, schroom niet en laat het de redactie weten. Misschien sta jij met jouw artikel dan in de volgende uitgave. Alle kopij is van harte welkom op redactie.tvp@gmail.com
De uiterste inleverdatum voor de volgende nieuwsbrief staat op:
- VRIJDAG 13 SEPTEMBER 2024 -
Indien u een bijzonder moment (bijvoorbeeld de geboorte van een kind, een huwelijk o.i.d.) wilt delen met de clubleden, kan dit door het versturen van de aankondiging van deze gelegenheid naar de redactie.
|
Een club kan niet bestaan zonder gezellige en actieve leden, een goed en betrouwbaar bestuur en natuurlijk sponsors en adverteerders. Gelukkig hebben we ze bij TVP allemaal!
Op onze TVP website is een overzicht van de diverse sponsors en adverteerders die TVP kent. Neem eens een kijkje via deze link voor een nadere kennismaking.
|
Rinus de Munter, 90 jaar en niet van de baan af te slaan!
|
Met een aristocratische uitstraling slaat Rinus de Munter nuchter de bal over het net. Enigszins stram maar ogenschijnlijk lichtvoetig wandelt Rinus over de baan van TVP. Met zijn witte haardos en zijn klassiek ogend kledingpallet is hij een bijzondere verschijning. Rond het verschijnen van deze Nieuwsbrief bereikt ons oudste actieve tennislid zijn 90e levensjaar. Ik was al onder de indruk van mannen zoals Wim van IJzerdoorn, Rinus Keehnen en Bep Luijten en niet te vergeten een dame als Erna Mahu-Baecke. Allemaal de tachtig aangetikt of ruim gepasseerd maar nog steeds op de banen van TVP te vinden. Daarom een nog diepere buiging voor Rinus die twee keer in de week een balletje slaat.
Als ik de hal in huize de Munter binnenstap troont Rinus mij gelijk mee de tuin in. Het miezert lichtjes maar hij laat mij trots zijn mooie tuin zien. Hier wonen we al ruim 40 jaar. Heerlijke buurt, lekker rustig. Als ik Rinus vraag waarom hij op zijn tachtigste nog lid is geworden van een tennisvereniging kijkt hij mij verbaasd, bijna verontwaardigd aan en zegt: “Man, ik ben sinds jaar en dag al lid!” “Nou Rinus”, pareer ik, “Volgens de ledenlijst ben jij toch echt ‘pas’ tien jaar lid.” Rinus kijkt vertwijfeld naar zijn vrouw Tiny en dan zegt hij: “Nu weet ik het! Ik heb een herseninfarct gehad en toen lag ik er twee maanden uit. Wellicht heeft het daarmee te maken.” Tiny, die er even bij is komen zitten, valt Rinus bij: “Het kan zijn dat het komt door die herniaoperatie die je hebt ondergaan. Ja, toen heb je een jaar niet getennist. Ik denk dat we toen jouw lidmaatschap even hebben opgezegd.” “Dat zou het zeker kunnen verklaren Rinus.” beaam ik. “Want als je na een opzegging weer lid wordt begin je gewoon weer van voren af aan.” “Dat zal het wel zijn. Ik onderging die herniaoperatie toen ik 53 was dus daarvoor was ik al lid. Hoelang ik totaal lid ben geweest dat weet ik echt niet meer. Ik weet nog wel dat wij samen eerst in Hoogvliet lid zijn geweest en daar kregen wij nog les van Jeanette Kabel. Na een jaar zijn wij overgestapt naar Poortugaal want in de winter gingen in Hoogvliet de banen dicht.” “Jij bent niet in Poortugaal geboren Rinus?” “Nee, wij woonden in Pernis, tenminste in het buitengebied daar waar nu ongeveer het metrostation is. Mijn ouders hadden een boerderij dus we werden al jong aan het werk gezet. Ik was 9 jaar toen ik heb leren melken. En vanaf die tijd zat ik bij tijd en wijle om vier uur onder de koeien. Ik heb maar twee jaar lagere school gevolgd want de Duitsers hadden drie van de vier scholen bezet.” Daarop inhakend zeg ik: “Jij was zeven jaar toen de oorlog uitbrak. Kan jij je daar nog veel van herinneren?” Rinus denkt kort over deze vraag na alsof hij overweegt hier niets over te zeggen maar gaat er toch op in: “Gelukkig ben ik niet getraumatiseerd door de oorlog Piet. Maar ik kan me nog steeds wel dingen herinneren. In het begin waren bij ons thuis Hollandse soldaten gelegerd. En al snel, toen zij vertrokken waren, dat was begin ’40, werden er Duitsers bij ons ingekwartierd. Die jongens zaten uiteraard ook liever thuis dan aan het front. Ik heb er zelf niet veel last van ondervonden. Later hebben mijn ouders veel onderduikers in huis gehad en dan stonden mijn ouders en mijn broers ’s avonds met hen buiten een sigaretje te roken. Maar toen ten tijde van het verstrekken van het witte brood in ’45 vielen zo’n dertien man bij ons binnen. Er zijn toen diverse invallen in de buurt geweest. Bij deze overval werd mijn vader neergeschoten omdat hij met een bijl voor het keukenraam klaar stond om toe te slaan. Hij wist alsnog met mijn broer te vluchten door zich in de schuur op de nokbalk te verschansen. Mijn moeder, mijn zus, twee broers en ikzelf moesten eerst in een kamer zitten en later werden we naar de kelder gebracht. Ze hebben toen het hele huis leeggehaald, tot en met het spek in de kuip.” “Heftig Rinus.” zeg ik onder de indruk. “Ja, dat was zeker heftig maar nogmaals, ik heb er verder geen last van gehad in mijn latere leven.” Met de positieve afsluiting van zijn verhaal richt ik mij op het arbeidsverleden van Rinus: “Oké, dat latere leven van jou. Wat heb jij voor werk verricht?” “Door de oorlogsjaren heb ik een lange periode geen onderwijs genoten. Het eerste jaar van de mulo heb ik moeten doubleren Na de mulo heb ik jaar na jaar avondstudies gevolgd in de administratieve sector en belastingen en uiteindelijk ben ik controleleider geworden bij diverse accountantskantoren waar ik maar liefst 47 jaar actief ben geweest met een onderbreking van 24 maanden voor mijn militaire dienstplicht. Ik heb in mijn leven heel wat havenbedrijven gecontroleerd. Op mijn 65e ben ik daarmee gestopt.” Wederom komt Tiny tussenbeide: “Nou Rinus, officieel was je gestopt maar daarna heb je nog tot je 75 werd een tot twee dagen per week voor jezelf gewerkt.” “Ja dat is waar. Ik werkte toen met name voor pensioenfondsen. Echt stilzitten kon ik toch niet zo.” beaamt Rinus.
“Tennis was jouw favoriete sport Rinus?” vraag ik aan hem. “Favoriet, favoriet. Wij zaten eigenlijk nog meer in het korfbal. Daarom heb ik ook nooit tenniscompetitie gespeeld.” “Zeker bij RWA?” vraag ik retorisch. “Ja, maar toen heette het nog geen RWA maar Korfbalvereniging Poortugaal. Daar hebben wij aardig wat vrijwilligerswerk gedaan. Ik was daar onder andere trainer en begeleider en diverse bestuursfuncties. Wij hebben toen nog in gezamenlijkheid met Jan Leenheer van TVP de kantines opgetrokken om op een betaalbare wijze een onderkomen voor beide verenigingen te realiseren. Dat was een heel leuke tijd. De oma van Jan was de zus van mijn overgrootmoeder dus wij waren ook nog familie van elkaar!” “Dan had je niet veel tijd meer over voor andere hobby’s Rinus.” concludeer ik. Rinus gaat wat rechterop zitten en antwoordt: “Ja hoor. Als je iets leuk vindt om te doen maak je daar tijd voor. Zo heb ik onze stamboom helemaal nagepluisd. Dat vond ik leuk. Zo zijn wij ook familie van Van der Vorm.” “Helaas wel van de arme tak.” vult zijn vrouw lachend aan. “Maar dan zijn wij ook familie.” roep ik verbaasd uit. “Tenminste, Mieke, mijn vrouw. Haar moeder is ook een Van der Vorm. Helaas ook van de ‘arme’ tak.” Direct beginnen Rinus en Tiny met een uiteenzetting over ooms, tantes, zijn grootvader die tuinder was en dat met geld van Martijn van der Vorm de boerderij van Verhoef in Poortugaal werd omgetoverd tot een soort van zorgboerderij, Daan van der Vorm uit de aannemerij en nog vele anderen waarbij het mij op een gegeven moment begint te duizelen. Voor ik er echt geen touw meer aan vast kan knopen grijp ik in: “Rinus, we hadden het over jouw vrijetijdsinvulling. Waren er nog andere zaken waar jij je mee bezig hield?” “Vind je het niet genoeg Piet?” vraagt Rinus lachend. “Schrijf er dan nog maar bij dat ik 38 jaar lang voorzitter van de Poortugaalse ijsclub ben geweest. Bij elkaar zeventien jaar met de korfbal meegelopen en ook nog eens vijftien jaar in de Sport Stichting.” en weer moet Rinus hartelijk lachen. “En vakantie natuurlijk Piet. Toen de kinderen niet meer mee gingen hebben we negen rondreizen door Europa gemaakt. Dat deden we met ACSI, die campingorganisatie. Dat waren fantastische avonturen. Je moet dan niet denken aan het in- en uitdraaien van de stelpootjes van de caravan zoals ze dat bij ‘We zijn er bijna!’ van omroep Max laten zien. Nee, we hebben daar heel veel leuke dingen gedaan en mooie bezienswaardigheden bekeken. We waren dan zes weken lang onderweg. Zo zijn we zelfs op bezoek bij de Paus geweest.” “Daadwerkelijk op audiëntie en zijn hand gekust?” vraag ik verbaasd. Rinus moet lachen en schudt zijn hoofd: “Ik zie het al voor mij. Knielend voor de Paus. Nee, we stonden daar met zo’n drieduizend mensen en dan komt hij even naar buiten, zwaait even, noemt alle groepen bij naam en weg is hij weer. Da’s toch mooi om mee te maken Piet.” Tiny slaat plotsklaps haar hand voor haar mond en roept verschrikt uit: “Je hebt nog helemaal niets gehad. Wil je misschien koffie?” “Nou, dat sla ik niet af. Ik zag op het buffet net een oude koffiemolen staan. Draaien jullie nog echt bonen?” Rinus staat langzaam op en gaat naar de keuken: “Die tijd is voorbij hoor. Wij hebben nu….” Wat Rinus verder vertelt wordt door het roestige geluid van een modern koffieapparaat teniet gedaan. Na een halve minuut keert de rust weer terug en neem ik een slok van mijn koffie.
“Volgend jaar bestaat TVP 50 jaar. Dan wordt het lustrum gevierd. Wat voor soort festiviteit zou jij nu bij zo’n feest erg leuk vinden?” informeer ik bij Rinus. “Niets bijzonders hoor. Een feest is altijd leuk en ach, Piet. Jij denkt toch niet dat ik erg lang voor uit kijk. Hou ouder je wordt, hoe mee mensen je weg ziet vallen. Mijn drie broers zijn mij allemaal al rond de 60 ontvallen. Ik prijs mij heel erg gelukkig met mijn gezin. Wij hebben drie kinderen, acht kleinkinderen en acht achterkleinkinderen en de 9e is op komst. Dus dat lustrumfeest van TVP is leuk maar wij hebben elke week al een feest van een van onze nazaten.” zegt Rinus glunderend. “Maar we blijven jou toch wel bij TVP zien Rinus.?” “Vast en zeker Piet. Mijn arts heeft mij geadviseerd nooit te stoppen en die raad volg ik zeker op. En als ik het leven nog een keer op dezelfde wijze mocht overdoen dan zou ik er vandaag nog mee beginnen. Dus morgen maar even een balletje slaan Piet.” beëindigt Rinus ons gesprek.
Piet Waltmans
|
Een enthousiast mannetje die zowel tennisgenen van zijn vader als van zijn moeder heeft meegekregen. Zijn papa was tennisleraar en zijn mama tennist nog als de beste. Daarnaast is tante Sonja met een ranking van 3 waarschijnlijk de beste vrouwelijke tennisser van TVP en opa Ton en oma Jeannette slaan ook nog steeds een balletje op het kunstgras. Ongetwijfeld zal daarom Dex bij TVP nog beter worden dan hij nu al is. Dex vindt tennissen heel leuk maar is bovenal ook een buitengewoon vriendelijke jongen die altijd iets voor een ander over heeft. Daarom wilde ik graag nog meer over Dex te weten komen.
“Hoi Dex, wanneer word jij dertien?”
“Op 11 februari.”
“Weet je al wat je voor je verjaardag wilt?”
“Om nog beter te kunnen tennissen zou ik wel een nieuw racket willen.”
“Dat staat alvast genoteerd Dex. Waar zit jij op school?”
“OBS Valckesteyn in groep 8.”
“Dus nog dit jaar naar het middelbaar.”
“Ja, dat klopt. Ik ga naar het vwo op het Einstein Lyceum in Hoogvliet.”
“En waarom het Einstein Lyceum?”
“Dat is lekker dichtbij dus korte reistijden en mijn oma en opa wonen daar vlak bij dus dan kan ik daar zo langs. En mijn broer Ravi heeft er ook op gezeten.”
“Beetje vroeg nog maar weet jij ook al wat je wilt worden?”
“Niet echt. Eerst dacht ik wel aan politieagent vanwege de adrenaline.”
“De adrenaline?”
“Ja, de spanning.”
“Dat vind je wel kicken. Heb je dat ook bij tennis, wedstrijdspanning?”
“Met training niet zo maar met wedstrijdjes wel meer.”
“Hoelang tennis jij al?”
“Vijf jaar al want ik vind het ook erg leuk.”
“Dus jij speelt ook competitie denk ik.?”
“Ja, van 11 tot 14 jaar.”
“En zit er een kampioenschap aan te komen?”
“We stonden wel heel hoog tegen Westvoorne maar daar hebben met 6-0 van verloren. Dat waren allemaal meisjes die ook bijna professioneel training kregen. Nu worden we denk ik tweede.”
“Wat wil je nog aan jouw spel verbeteren Dex?”
“Mijn forehand vind ik wel goed maar mijn backhand kan beter. Dat oefen ik ook soms met Dane, Max en Michelle.”
“Is de rest van de familie net zo sportief als jij?”
“Jazeker, mijn vader is tennisleraar geweest en heeft gevoetbald. En mijn moeder tennist nog steeds. En mijn broer heeft ook getennist maar hij is er nu af. Maar ook tante Sonja tennist en mijn opa en oma ook nog altijd.”
“Heb jij ook nog prijzen gewonnen met tennis?”
“Ja, ik heb een keer de sportiviteitsprijs van TVP gewonnen. Die beker staat nog steeds op mijn kamer. En ik heb ook al een keer de Regiocup gewonnen. Dan komen tennissers uit de regio tegen elkaar.”
“Bijna heb je ook nog het TieBreak Challenge toernooi met Michelle gewonnen zag ik. Dat was best nog spannend.”
“Dat was zeker spannend maar ook heel leuk.”
“Wat zijn je andere hobby’s naast het sporten?”
”Buiten afspreken met vrienden en ook gamen.”
“Mag je onbeperkt gamen Dex?”
“Dat denk ik niet maar ik heb geen ‘schermtijd bijvoorbeeld. Als mam of pap het teveel vinden dan zeggen ze het wel.”
“Wat is het lekkerst wat jouw moeder voor jou kan klaarmaken?”
“Broodje hamburger met ui en sla en saus en een goeie tapas met kip.”
“Hoeveel zakgeld krijg jij?”
“Zakgeld krijg ik niet. Als ik wat nodig heb vraag ik het en dan kijken mijn ouders of ik het mag kopen.”
“En wat is het laatste dat je dan hebt gevraagd om te kopen?”
“Een nieuw gripje en een demper voor op mijn racket.”
“Nog een laatste vraag. Is er iets wat je van papa wel mag wat van mama niet mag? Of andersom misschien?”
“Volgens mij niet. Ik denk dat ik van allebei wel net zoveel mag.”
“Dat is mooi Dex. Bedankt voor jouw antwoorden.”
Piet Waltmans
|
|
De restanten van een gezellig mixteam, de overblijfselen van een ooit ambitieus herenteam aangevuld met de voorzitter en zijn vrouw, maar om het helemaal af te maken voegen we nog wat Limburgs levensgenot toe (en natuurlijk de nodige invallers). Kortom, de succesformule voor een kampioensteam!
De potentiële sponsors zagen dit al vroeg in en stonden werkelijk in de rij om dit selecte gezelschap in een mooi setje te hijsen. Hijsen? Jazeker, hijsen, want de meeste zijn na een flinke serie blessures, ziektes en protheses zo stijf, dat ze hulp nodig hadden bij het aankleden. Maar het ooit zo geroemde (tennis)talent was er natuurlijk nog altijd bij!
Door onze sponsor Casper van Leeuwen liepen we er keurig bij en waren we er voor klaar om in stijl kampioen te worden!
Dag 1: Oud-Beijerland uit
Meteen naar het altijd lastige Oud-Beijerland. Lastig, niet omdat ze nou zo goed waren, maar wat een drama om daar te komen. Tunnel afgesloten, files bij de veerpont, kortom ellende.
Na een lange reis waren de meeste teamleden nog net op tijd gearriveerd om aan te treden voor wat het begin van een topseizoen moest worden.
Er werd begonnen met de heren- en damesdubbel. De spanning zat in de armen en ook de lange reis er naartoe had voor stijve benen gezorgd. Beide partijen waren spannend tot het eind waarbij de dames in de super-tiebreak het onderspit delfde en de heren er op puur karakter een punt uit wisten te slepen: tussenstand 1-1.
Nadat de masseur z’n werk had gedaan en ons laatste teamlid ook eindelijk was gearriveerd was het tijd voor de mixdubbels. Wederom twee zware potjes en weer werden de punten verdeeld. ‘Ouwe Mix’ had dus niet gewonnen, maar veel belangrijker, ook niet verloren! Klassering: gedeelde 3e plaats.
Dag 2: Rhoon thuis
Eerste thuiswedstrijd en meteen een Albrandwaardse derby! LTC Rhoon kwam als koploper vol vertrouwen op bezoek want ze hadden hun eerste wedstrijd met 4-0 gewonnen.
Door blessures, vakanties, werk en andere verplichtingen moesten we vandaag beroep doen op een invaller: Tim van IJzendoorn. Na wat instructies begreep Tim wat er van hem verlangd werd: winnen! Getergd tot op het bot traden we aan en dat heeft Rhoon geweten. Met de staart tussen de benen en het schaamrood op de kaken werd de koploper naar huis gestuurd: 3-1, klassering: gedeelde 1e plaats.
Dag 3: Ouddorp uit
De tweede uitwedstrijd van het seizoen stond op het programma. Weer niet naast de deur, maar dat weet je op dit niveau waar de afstanden vaak wat groter zijn. Na een warme ontvangst waarbij ondergetekende niet anders concluderen dat de tegenstanders trots waren dat ‘Ouwe Mix’ op bezoek kwam, begonnen de wedstijden.
Waar het herendubbel hun tegenstanders direct lieten blijken dat er niets te halen viel hadden de dames wat meer moeite met de omstandigheden. Het felle zonnetje, de fikse wind en het accent van de tegenstanders maakte het lastig voor onze dames. De punten werden dus gedeeld.
Na een goed verzorgde lunch was het tijd voor de mixen. De dames wisten de ruggen te rechten en de heren behielden het niveau van hun dubbel vast waardoor het al met al toch nog een makkelijke middag werd. Eindstand 1-3, klassering: gedeelde 1e plaats.
Dag 4: Zwartewaal thuis
De alles beslissende weken braken aan want nu moesten we tegen onze directe concurrenten, de titel lag voor het grijpen! Door blessures, werk, verkeerd geplande uitjes hadden we wederom een invaller nodig. Na alle aanmeldingen te hebben verwerkt en de selectieprocedures te hebben afgerond viel de keuze op Iris van IJzendoorn. Iris heeft vanuit het hockey natuurlijk al de nodige ervaring met het spelen onder hoogspanning, maar zou ze ook onder druk op de tennisbaan kunnen presteren. Het antwoord op deze vraag werd met duidelijk ja beantwoord!
Met een subliem optreden in de damesdubbel en een puik potje tennis in de mixdubbel heeft ze haar visitekaartje afgegeven. De herendubbel werd na een super-tiebreak nog uit het vuur gesleept door onze heren maar de tweede mix dubbel ging helaas net verloren. Al met al een goede overwinning op een directe concurrent. Eindstand 3-1, klassering: 1e plaats
Dag 5: Smitshoek uit
De moraal in het team was hoog, maar de focus leekt toch wat te verslappen. Wederom was er een invaller nodig om een team op de been te krijgen. Na het succesvolle optreden van Iris hoopten we dat ze dit kon herhalen, maar zij had andere plannen. Dus weer de selectieprocedure afgewerkt en dit keer Roos van Leeuwen kunnen strikken voor een invalbeurt. Ook Roos begreep duidelijk wat er verlangd werd. Sterker nog, met haar instelling zette zij de rest van het team ook op scherp! De tegenstanders werden weg-ge-vaagd mensen! Slechts elf games werden er in vier partijen verloren. Eindstand 0-4. Klassering: 1e plaats
Dag 6: United Service thuis
Vol vertrouwen traden we aan tegen het volgende team, dit keer uit Hellevoetsluis. Gek genoeg spraken ze allemaal met een Brabants accent, maar dat mocht de pret niet drukken.
Dat het team vol vertrouwen zat bleek al gauw, als een warm mes door de boter verliepen de eerste wedstrijden. Zowel de heren- als damesdubbel werden met klinkende cijfers gewonnen. Na een kleine versnapering was het tijd voor de mixdubbels die aanvankelijk ook soepel verliepen. Helaas kreeg Henk fysieke tegenslag en werd het toch nog spannend. Volledig op karakter werd ook deze partij gewonnen. Doordat de andere mixdubbel binnen was gehaald hadden we weer een klinkende overwinning neergezet. Eindstand 4-0.
Rhoon bleek onze enige concurrent nog te zijn maar had na wat strubbelingen in hun team verrassend een thuisnederlaag van 1-3 tegen Zwartewaal geleden. Hierdoor waren we nog slechts één punt van het kampioenschap af. Klassering: 1e plaats.
Dag 7: Westvoorne (uit)
De dag waarvan we wisten dat hij zou komen was aangebroken: onze gezamenlijke missie volbrengen. We moesten één punt weten te bemachtigen tegen Westvoorne om ons kampioen te mogen noemen. Vrijwel het volledige team was aanwezig, inclusief de geblesseerden. De koppies stonden strak, iedereen was wat stiller dan normaal. De tegenstander bloedfanatiek. Uitgeschreven analyses over onze speelstijl, ons gedrag op en buiten de baan… ze wisten alles van ons! Alles vastgelegd in een klein zwart boekje. Jaren van scoutingswerk was er blijkbaar verricht, alles om ons van het kampioenschap af te houden.
De dames waren onder de indruk en verloren de focus door het intimiderende gedrag van de captain van Westvoorne waardoor deze partij verloren ging. Onze stoïcijnse heren gaven geen krimp. Met geloof in eigen kunnen werden de heren van Westvoorne weggetikt:
Zo! Schrijf dat maar in je boekje!
Het kampioenschap was binnen, de spanning was eraf en het bier vloeide al rijkelijk tussen de partijen door. Maar er moest natuurlijk nog gespeeld worden. Doordat het moeten er wel af was werden de punten op de baan uiteindelijk gedeeld maar waren wij de morele winnaars! Eindstand 2-2, klassering: 1e plaats dus kampioen!
Na afloop hebben we nog rustig een drankje gedaan met onze tegenstanders. Na het nemen van een teamfoto en uiteraard overladen te zijn met bubbels en complimenten besloten we om ons kampioensfeest elders voort te zetten, het werd Havana beachclub. En na het leeg eten van de frituur en het leeg drinken van het volledige cock-/mocktail assortiment was het tijd om af te rekenen. Nadat we even bij moesten komen van de rekening werd de weg naar huis ingezet (wees gerust, Bob&Bob reden terug). En de doelstelling voor komend najaar? Wederom kampioen worden en een sponsor vinden voor het kampioensfeest:).
Ouwe Mix komt dus terug en rekent op uw support!
Robert Keemink
Als vereniging zijn we natuurlijk altijd bezig om te kijken hoe we onze inkomsten kunnen vergroten. Via SponsorKliks is dit nu mogelijk op een simpele manier die u en ons niets kost.
Het enige dat hiervoor nodig is, is wanneer u online iets koopt, om eerst via onze website op het SponsorKliks logo bovenaan de pagina te klikken.
U komt vervolgens op onze eigen SponsorKliks website, waar u op de normale manier uw kleding, schoenen, eten, speelgoed, sportartikelen, reizen en elektronica kan bestellen bij een grote hoeveelheid webwinkels.
Deze lijst omvat o.a. Bol.com, Thuisbezorgd.nl, AH.nl, MediaMarkt, Zalando, Wehkamp, Coolblue, maar ook sites als Booking.com en Couverts.nl voor reizen en reserveringen.
Op de website van de gekozen winkel kunt u vervolgens op de normale manier uw bestelling plaatsen.
Over elke transactie krijgt TVP een commissie, terwijl er voor u niets verandert en u de normale prijs betaalt.
Om een paar voorbeelden te geven:
· Bestelling via Thuisbezorgd.nl Commissie voor TVP: Euro 0.75
· Reservering via Couverts.nl Commissie voor TVP: Euro 2.63
· MediaMarkt Commissie voor TVP: 2.25%
Het kost geen cent extra maar levert wel extra inkomsten op voor onze vereniging.
|
Beste leden,
Graag verzoeken wij al onze leden die over Facebook beschikken de Facebookpagina van T.V. Poortugaal te 'liken'.
Dit houdt in:
- Log in op Facebook en zoek naar Tennisvereniging Poortugaal
- Je komt dan op de Facebookpagina van TVP
- Klik hierna op 'Vind ik leuk'
In het vervolg word je dan op de hoogte gehouden van wat er is gebeurd, gaande is of gaat gebeuren binnen (en buiten) onze vereniging.
|
Libéma Open in Rosmalen strijdtoneel voor TVP’ers
|
In eerste instantie waren de reacties wat lauw op de aankondiging van het Tiebreak Challenge toernooi dat door de KNLTB was geïnitieerd. ‘Wat is dat nou voor een toernooi, speel je een tiebreak en dan ben je alweer klaar.’ of ‘Je mag zelf je partner kiezen. Kom je direct tegen twee drietjes. Geen lol aan.’ Totdat leden nog eens goed de spelregels tot zich namen die uitgebreid in de mail vanuit onze TC werden toegelicht. Zo zouden alle koppels het hele toernooi gegarandeerd volop aan het tennissen zijn. Ook werd het op voorhand oneerlijke evenwicht van de spelers gelogenstraft door spelers met een hogere ranking dan de tegenstander reeds vanaf het begin van de wedstrijd op een puntenachterstand gezet. En als laatste stimulans was daar natuurlijk de kans op de landelijke finale van dit toernooi in Rosmalen op de banen van het Libéma Open te mogen spelen.
Het aantal inschrijvingen loog er dan ook niet om. Onze vereniging had van alle verenigingen in heel Nederland het hoogste aantal deelnemers! En dat voor een vereniging met vier banen! Het was mooi om te zien hoe gemêleerd het gezelschap was. De geboortejaren liepen uiteen van 1956 tot en met 2011 waarbij de ratings varieerden tussen de 4,3 en 9,5. Waar een neefje met zijn tante de uitdaging aan gingen kwamen ook competitieteamgenoten als geboren vijanden tegenover elkaar te staan. De eerste vier uur werden er zogenaamde voorrondes gespeeld om uiteindelijk tot een afgewogen afvalschema te komen. De voorrondes waren een genot om naar te kijken. Jeugdleden die een fanatisme aan de dag legden om die senioren weleens even te laten zien wat zij ervan konden. En dat lukte af en toe maar al te goed. Mooie rally’s, krachtige winners, fraaie lobjes het was er allemaal.
Na de oproep van de organiserende TC zoveel mogelijk in het oranje te verschijnen bleek menigeen zijn ‘Koningsdag-outfit’ nogmaals aan te trekken. De Recreatiecommissie, had dan ook nog voor Oranjetompoucen gezorgd die gretig aftrek vonden. Verder was de welkomstborrel deze dag een overheerlijk glas oranje limonadesiroop en werden tussendoor ‘broodjes kroket’ en ‘broodjes gezond’ geserveerd. De vrijwilligers hadden het er druk mee maar mede door de grandioze sfeer en de blije gezichten van een ieder bestond het woord ‘vermoeidheid’ niet.
Verrassende verliezers en opvallende winnaars waren aan de orde van de dag. Als je bijvoorbeeld Marc Drenth heet en een ranking hebt van 4,3 en je speelt met Thijs de Boer, een van onze meest talentvolle jeugdspelers met een ranking van 8,3 en je verliest van Daphne Dits en Milou van Leeuwen dan mag dat een wonder lijken. Ware het niet dat Thijs en Marc moesten starten met een 0-6 achterstand waarbij de reguliere tiebreak al met 7 punten is beslecht! De jonge dames wisten de wedstrijd met 7-3 en 7-1 in hun voordeel te beslissen.
De uiteindelijke finale werd een ware clash tussen Martijn Hoogenboom met Yannick le Cocq D'Armandville tegen Robert Keemink en Tim van IJzendoorn. In de halve finale hadden Tim en Robert het al zwaar te verduren gekregen want het publiek stond op de banken voor Dex Hekelaar en Michelle Bertens die respectievelijk 14 en 13 jaar, die toen hun tegenstanders waren. Dex en Michelle weerden zich dapper maar moesten toch het onderspit delven tegen hun oudere opponenten. De finale was niet zoals alle voorgaande duels: ‘best of three’ van tiebreaks van 7 punten maar slechts een super-tiebreak tot 10 punten. Het ging er dan ook fel aan toe. De mannen waren aan elkaar gewaagd maar uiteindelijk trokken Martijn en Yannicq aan het langste eind. Zij waren de triomfators van het toernooi gebleken en zullen derhalve TV Poortugaal in Rosmalen gaan vertegenwoordigen. Uiteraard laten wij jullie de afloop hiervan in het volgende nummer van Nieuwsbrief weten.
In mijn beleving een zeer geslaagd toernooi waarbij velen al een beroep op de TC deden om komend jaar wederom een Tiebreak Challenge te organiseren. Recreatiecommissie en technische commissie, bedankt voor de organisatie!
Piet Waltmans
|
Verslag 1e Unigas Open Dubbel Toernooi TVP 2024
|
Van 8 t/m 16 juni vond het allereerste Unigas Open Dubbel Toernooi plaats! Na 10 jaar lang trouwe sponsorschap van Bonn & Mees verwelkomden we dit keer een nieuwe sponsor: Unibarge. Nieuw was ook dat de poules werden ingedeeld op basis van het actuele rating systeem.
Niets kon ons in de weg zitten voor een fantastische week. Een mooi aantal inschrijvingen, de banen lagen er top bij, een leuk thema (Summer Vibes), een gezellig aangeklede kantine, broodjes bal van Gerard, taarten van verschillende TVP’ers die hun ongekende talenten tentoon spreidden, plannen voor een relaxte zomerse lounge avond, presentjes van de sponsor en ga zo maar door. Het enige was… dat we de hele week nauwelijks zon gezien hebben maar vooral veel regen. Toch kon dat de pret niet drukken en maakten we er een prima week van!
Hiervoor bedanken we graag alle deelnemers en alle vrijwilligers die deze week mede mogelijk hebben gemaakt.
Het meest speciale koppel wat meedeed aan het toernooi was Opa Wim en Kleindochter Iris. Zij waren ingedeeld in een zware poule in de GD. Na twee hele spannende wedstrijden konden ze elkaar met een glimlach in de armen vallen. Het resultaat was niet helemaal positief, maar samen gespeeld te hebben helemaal top!! Een uniek koppel en Opa sloot af met de volgende woorden: De beste mixpartner die ik heb gehad en we gaan nog jaren samen spelen.
Alle winnaars van het Unigas Open Dubbel Toernooi op een rij:
HD A: Jeffrey Meeusen en Paul Kuhlmann
HD B: Jarno Fokkema en Jasper Pijnenburg
HD C: Jean-Paul van Diggelen en Onno Ronteltap
HD D: Mark Klaver en Cor Leijen
HD E: Arko Klootwijk en Michel van Wingerden
DD A: Manon van den Heuvel
DD B: Figen Guvenli en Kim Lagerwerf
DD C: Evi Bruinix en Maaike Buijtendijk
DD D: Cindy Janssen en Noortje Smit
DD E: Wendy Beijl en Martine den Haselaar
GD A: Mark Waltmans en Sonja van Rennes
GD B: Luuk Watmans en Lote de Haan
GD C: Crawford Edwardson en Marissa Kartiko
GD D: Daniel Broeder en Andrea Broeder
GD E: Ron Waltmans en Mieke Waltmans
GD 50+: Peter Santema en Sylva Homburg
Na nog enkele leuke activiteiten van de RC (6 juli het midzomernachttoernooi en 24 augustus de Men’s day) is het eerstkomende weektoernooi bij TVP de clubkampioenschappen. Zet alvast in je agenda: van 31 augustus t/m 7 september. Met op 7 september de jaarlijkse barbecue en een spetterend optreden van Tobi & the Tubbies! Graag tot dan!
Groetjes, namens
de Technische commissie, (Luuk, Marc, Paul, Vincent en Dave) &
de Recreatie commissie (Daniëlle, Gerard en Rosemarie)
Rosemarie van Leeuwen & Paul Kuhlmann
Wat een gezelligheid voor en achter de bar
Een balletje slaan is natuurlijk heerlijk maar voor velen is het ook prettig na afloop iets in de kantine te kunnen drinken. Dan is het ook prettig als je met je bestelling kan worden geholpen door een medelid die op dat moment zijn bardienst draait. Daarom is het ook heel fijn als de bardiensten ook daadwerkelijk door de leden worden ingevuld. Prettig voor degenen die wat willen gebruiken, prettig voor de coördinator van de bardiensten en daarnaast is het vaak ook gezellig om de bardienst te draaien.
Alle bardiensten zijn altijd terug te vinden via de website van TVP of via de KNLTB ClubApp (tabje club/diensten). Je krijgt twee weken, 1 week en een dag van te voren een herinnering van jouw bardienst. Ben je verhinderd dan dien je zelf voor vervanging te zorgen. Er zijn een aantal enthousiastelingen die bardiensten tegen betaling willen overnemen maar we vinden het uiteraard fijner als jij de bardienst zelf voor jouw rekening neemt.
De lijst met invalkrachten vind je op deze plek.
Voor vragen kan je terecht bij Thom van Dijk ( bardienst@tvpoortugaal.nl)
|
Inmiddels staan er weer vele nieuwe foto's van allerlei activiteiten op de nieuwe website van TVP (en ook op Facebook)
Als u naar de site www.tvpoortugaal.nl gaat kunt u bovenaan deze pagina klikken op "Nieuwsbrief en Foto's" en vervolgens kunt u kiezen voor "Foto's".
U kunt ook HIER klikken om direct naar de foto pagina van TVP te gaan.
Omdat er zoveel foto's zijn gemaakt, treft u deze in diverse mappen aan.
Veel kijk plezier!!
|
Tijd voor een nieuwe outfit of een nieuw racket? Onze sponsor Tennis Only beschikt over alle A-merken, dus er zit altijd wat tussen voor jou. De nieuwste kledingcollecties voor de US Open zijn binnen van alle topmerken zoals Nike, Adidas, Lacoste, Fila en Sjeng Sports. Ga snel naar de winkel om deze leuke outfits te passen of bezoek de webshop www.tennisonly.com en bestel wat jij leuk vindt!
Daarnaast hebben de racketmerken gedurende de afgelopen weken een nieuw model op de markt gebracht, voorbeelden zijn de Head Gravity, Wilson Clash, Yonex EZONE en Babolat Strike. Ben jij ook benieuwd hoe deze spelen? Of een van de vele andere modellen? Ga dan een testracket ophalen en probeer ze zelf uit op de baan!
De winkel van Tennis Only is te vinden in Rotterdam op de Jacques Dutilhweg 325.
|
Bediening LED verlichting
|
De banen van TVP worden verlicht d.m.v. LED verlichting. LED-verlichting staat voor een hogere lichtopbrengst en is daarbij ook nog eens energie zuinig.
Hoe werkt het?
Links naast het digitale afhangbord hangen twee kastjes aan de muur met ieder een draaiknop. Per draaiknop (een combinatie van banen, 1+2 of 3+4) kan er gekozen worden voor de waardes 0, 1 en 2.
Aanzetten: stand 2 gebruiken.
Uitzetten: zoveel mogelijk stand 1 gebruiken. Blijven de lampen in stand 1 branden, dan stand 0 gebruiken.
Voor vragen of problemen kan je terecht bij Thom van Dijk ( it@tvpoortugaal.nl)
|
|
|