Voorwoord van de redactie

We mochten alweer tennissen maar nu mag er zelfs weer publiek komen kijken en dat hebben velen van ons wel gemist: het klaterende applaus dat van de tribunes rolt maar ook de ontzetting die je op de gezichten kunt aflezen bij een opgelegde kans die compleet wordt gemist. En eindelijk mogen we weer op de terrassen en is de kantine weer vrij toegankelijk.

 

En… het zal niemand zijn ontgaan, de kleedkamers zien er uit om door een ringetje te halen. Leden zowel als onze gasten kunnen zich weer in de compleet nieuw omgetoverde ruimtes verklede en verfrissen! Wat willen we nog meer? De Nieuwsbrief natuurlijk! Gelukkig is deze in de coronaperiode nooit stilgelegd en vandaag is de nieuwste uitgave weer beschikbaar.

Hierin een uitgebreid gesprek met Hacan Balci, een van de weinige Nederlanders die Barack Obama door Nederland heeft geleid. Hij vertelt in geuren en kleuren hoe hij met de Amerikaanse president in contact is gekomen. Joris van den Graaf is het jeugdlid dat in deze Nieuwsbrief vertelt wie hij is en wat zijn interesses zijn. Wellicht een wetenschapper in de dop. Ook de jeugdcommissie laat weer van zich horen en heeft goed nieuws voor al onze jeugdleden.

 

In de vorige Nieuwsbrief zijn we gestart met de rubriek ‘De partner van…’. Uit de vele reacties bleek dit een schot in de roos. Daarom continueren wij dan ook de rubriek en dit keer wordt er een boekje opengedaan over Marian den Ouden. Arie den Ouden was bereid hiervoor de stoute schoenen en een boekje over Marian open te doen.

 

Veel leesplezier toegewenst.

Kantine en kleedkamers:

Bardienst:

Afhangen:

Racketevents:

Wij wensen jullie veel tennisplezier.

 

Met vriendelijke groet,
Mieke Waltmans, corona coördinator.

“Marian heb ik 50 jaar geleden ontmoet in Sociëteit Cultura in Hoogvliet. Ik vroeg haar ten dans op een nummer van Jessy & his Flaming Stars. Iedereen weet dat ik dansen heerlijk vind. Rock en roll maar een slijpnummer tussendoor kon ik ook wel waarderen.”

 

 “Zij heeft meer dan 1 mooie eigenschap. Zij is evenwichtig, belangstellend, zorgzaam en een familie mens.”

 

“Maar ik vraag naar haar mooiste eigenschap Arie.”
“Als ik dan toch moet kiezen dan is het wel haar verzorgd uiterlijk, altijd tip top in orde!”

 

“Sinds ik met pensioen ben, en dat is al even, staat regelmatig het eten al klaar als Marian thuis van haar werk kwam. Maar wat gebeurt er als wij samen in de keuken staan? Ik heb ruimte nodig en ik vind het hoogst irritant als zij zich met mijn kookkunsten bemoeit. Ik maak er graag een zooitje van en zij wil het aanrecht maar steeds keurig schoonmaken.”

 

“Op verjaardagen geven we elkaar altijd wel wat. Marian had een rondreisje Griekenland geboekt. Heel jammer maar dat vanwege corona geannuleerd. In plaats daarvan kreeg ik toen een scheerapparaat, mijn huidige had het begeven.”

 

“Voor haar verjaardag geef ik haar graag sieraden. Ik kies het zelf uit want ik weet haar smaak. Het is maar zelden dat ze er niet blij mee is.”

 

“Wij zijn samen al heel lang lid van TVP. Samen hebben we ook veel competitie gespeeld en veel gedubbeld op gelegenheidstoernooien. Je weet wat elkaars kwaliteiten zijn. Ik ben nog heel snel en dan loopt Marian mij wel eens voor de voeten. Ik kan het ook niet hebben als zij zegt dat ik dichter bij het net moet gaan staan als zij serveert. Onzin toch??”

 

“Marian verliest zo nu en dan de tramrails uit het oog.”

 

“Ach iedereen mist wel eens een smash, ook Marian. Ik laat meestal niet zoveel merken, maar gebeurt het te vaak dan maak ik wel een opmerking in de trant van ‘Nu is het wel genoeg Marian.’ Ze kijkt mij dan, zucht even en draait zich om.”

 

“Ik moet even over deze vraag nadenken, de guilty pleasure van Marian. Ze wilde ooit een keer graag het bed met Robbie Williams delen en dat is nog gebeurd ook!”

 

“Eigenlijk niets spannends, het gebeurde in Madam Tussaud…”

 

“Een reis met het vliegtuig naar het buitenland, daar kan je haar echt voor wakker maken. ”

 

“Bang uitgevallen is ze niet, wel heeft ze een beetje hoogtevrees. Dus bungee jumping gaat ze nooit doen. Ook in de formule 1 meerijden met Max Verstappen vindt ze doodeng.”

“Ik heb zoals jullie weten heel veel leuke kanten. Of Marian al die kanten leuk vindt betwijfel ik. Maar ik weet wel dat ze mij in gezelschap heel gezellig vindt. Ze zegt vaak tegen anderen ‘Het leven met Arie is nooit saai’. Ja er gebeurt wel eens wat met mij.”

 

“Eigenlijk heb ik het wel eens met haar te doen als ik, ik noem maar iets, voor de vierde keer mijn zadel breek en met veel pijn thuiskomt. Ja, op die momenten kan ze mij wel villen.”

 

Ik ben niet vaak boos op haar. Misschien gaat dat nu komen nu zij meer thuis zal zijn. Voor de vakantie is zij officieel met pensioen gegaan. Afscheid genomen van de bewoners en collega's waarmee ze zo lang en met veel voldoening heeft gewerkt. Zij kan zich nu meer gaan richten op tekenen en schilderen. Ze zal nooit zeggen dat ze het goed beheerst. Want uitgeleerd is ze nooit. Een ding zal ik zeggen, ik vind haar resultaten heel verdienstelijk. Ik zie haar graag achter de ezel zitten. Ik haal de boodschappen wel en een kletspraatjes bij de supermarkt mag ik graag maken, zo zijn de rollen bij ons verdeeld.”

 

Ik sta voor de entreedeur van de hal van appartementengebouw ‘De Hooge Heerlyckheid’ maar kan nergens op de bordjes de naam ‘Balci’ vinden. Wel tref ik ‘Lutgens’, ‘Scheurwater’, ‘Van Bragt’ ‘Vaessen’ en ‘Van der Stelt’ aan. Andere tennisleden van TVP die in deze bijna paleisachtige residentie hun domicilie hebben gevonden. Ik bel Hakan en zeg dat ik voor de deur van zijn complex sta. “Je moet rechts van de deur zijn” zegt Hakan. Ik doe een stap naar achter kijk rechts de straat in en zie Hakan met een telefoon aan zijn oor. Hakan blijkt een eigen opgang te hebben. “Dat is sjiek Hakan, een eigen ingang.” Ik stap over een van de Ierse setters die niet op of om kijkt en het eerste waar mijn oog op valt is een mooi kleurrijk spektakel in een smetteloos aquarium: verscheidene tropische vissen die heerlijk bedaard hun rondjes maken. 

 

“Vertel eens wat over jezelf Hakan, ben je eigenlijk in Nederland geboren?” “Nee Piet, ik was eigenlijk een legerkind. Van kind af aan heb ik op kazernes gewoond. Mijn vader was in Turkije beroepsmilitair en om de twee, drie jaar verhuisden we weer naar een andere legerplaats. In de jaren tachtig zijn wij naar Marmaris verhuisd, in de provincie Mugla. Dat was toen mijn vader met pensioen ging. Hij was toen 43 jaar, dat was ongelofelijk jong. Helaas heeft hij maar vier jaar van zijn ‘oude dag’ mogen genieten want hij overleed al op 47-jarige leeftijd.” “Wat voor werk deed jij toen?” “Marmaris is een van de meest bekende toeristische bestemmingen in Turkije. Daarom besloten mijn zus en ik een souvenirwinkeltje te beginnen en dat liep erg goed. Het was volop pret. Lekker uitgaan, naar het strand, stappen, een gouden tijd.” “Tot je Astrid tegenkwam, toen was het uit met de pret.” geef ik Hakan een voorzet. Hij hapt echter niet en kijkt mij aan. “Nee Piet, de pret was nog lang niet over toen ik Astrid leerde kennen. Sterker, het werd alleen maar leuker.”

 

“Laat me raden Hakan, op het parelwitte strand, onder de palmen met in je hand een Efes pilsje heb jij jouw vrouw leren kennen, een vakantieliefde.” “Meer dan een vakantieliefde Piet. De meeste vakantieliefdes beklijven niet. Maar die van ons houdt al 30 jaar stand!” “Jij verkocht kettingen op het strand en jij knoopte met Astrid een praatje aan?” “Nee Piet, zo ging het niet helemaal. Astrid kwam met regelmaat met haar vriendenclubje in mijn zaak en wij hadden, laten we het zo zeggen, allebei uitermate veel belangstelling voor elkaar.” “En voor haar ben je naar Nederland gemigreerd?” Hakan glimt en antwoordt: “Dat klopt. In het begin gingen we uiteraard heen en weer. De vriendschap groeide uit tot echte liefde. Maar Astrid iedere keer naar Turkije en ik iedere keer naar Nederland is verre van ideaal te noemen. Je wilt bij elkaar zijn en blijven.” Ik beaam dat en vraag: “Waarom kozen jullie voor Nederland en niet Turkije?” ”De temperatuur, de warmte. Astrid kon niet tegen de warmte en dat kan ze nog steeds niet.” Hakan wijst naar de ventilator die op het hoogste toerental staat. De twee Ierse setters die mij bij binnenkomst zonder een enkele blaf verwelkomden liggen loom in de verkoelende wind. “Binnenkort komen ze eindelijk de airconditioning installeren en dan gaat de ventilator er uit. Je moet weten dat het in Marmaris zomers gemiddeld 40 graden is en dat kan oplopen tot wel 50 graden. Dus ik begrijp het volledig dat Astrid dat niet aan kan.” Hakan staat op en zegt: “Kom dan maken we een ritje.” We lopen vanuit zijn appartement de parkeerplaats op en nemen plaats in zijn zwarte Mercedes uit de V-klasse. “Als ik niet direct mijn veiligheidsriem omdoe gebiedt Hakan: “Gordels om!”

 

We rijden Poortugaal uit en ik vraag: “Had jij je goed voorbereid op je emigratie?” “Je bedoelt dat ik al Nederlands sprak? Nee, zeker niet. Ik had het druk met onze winkeltjes. dus ik ben pas in Nederland een half jaar lang naar een taalcursus geweest. Man, wat vond ik dat moeilijk zeg. Ik kende natuurlijk wel een aantal basis begrippen maar Astrid en ik praatten toch met name Engels met elkaar. Gelukkig is dat al een tijdje niet meer nodig.” “Je was druk met jouw zaken in Turkije voor je vertrok. Heb je die nog aangehouden?” “Nee, we hebben er twee weggedaan. De derde winkel is op den duur opgegaan in de groothandel die mijn zus en haar man leiden. Het is een van de grotere groothandels in de branche. Ze bevoorraden van Marmaris tot aan Atalya.” Hakan neemt even een stoeprandje mee. “Stoepje van de zaak.” ligt Hakan toe en hij moet lachen.

 

“Jij rijdt nu taxi maar ben je in Nederland eerst nog begonnen met een winkel?” “Nee,” zegt Hakan, “Ik sprak nog amper een woord Nederlands dus ik ben naar een uitzendbureau gestapt en gezegd: ‘Ik pak alles aan als ik maar werk heb.’ Ik begon toen op de fruitveiling in Barendrecht, daar heb ik drie maanden gewerkt. Een maat van mij zei: ‘Dat houd jij nog geen dag vol.’ Maar hij had buiten de waard gerekend. Het was fysiek zwaar werk. Hele dagen kisten met sinaasappels vullen en sjouwen. Aan het eind van de dag was je gebroken. Daarna heb ik nog diverse klussen gedaan en toen ben ik na drie jaar de taxi ingerold. Ik kwam in dienst bij de RTC waarvan De Beer toen aandeelhouder was. Hij adviseerde mij zelf een wagen te kopen om meer zelfstandig te kunnen opereren zodat ik meer kon gaan verdienen. En zo ben ik in 1995 voor mezelf begonnen.” “Was je toen volledig onafhankelijk Hakan?” “Nee, niet helemaal want je moet nog steeds een ‘fee’ afdragen aan de aandeelhouder. Zij verstrekken je een nummer en zorgen voor contracten met diverse partijen zodat je in ieder geval altijd genoeg vaste klanten hebt. Zo rijden wij bijvoorbeeld voor ‘Vervoer op maat’, voor bedrijven, hotels en dergelijke. We draaien de A13 af en rijden naar Zestienhoven. “Hier is mijn vaste standplaats, onder de naam van ‘Airport Taxi’. Nu ben ik ook aandeelhouder. Ik heb mij ingekocht en rijd nu onder de naam ‘Buket’.” Ik kijk verbaasd naar Hakan en zeg: “Buket? Niet direct een naam die refereert aan vervoer of taxi.” “Dat klopt.” antwoordt Hakan en vervolgt: “Maar voor mij wel een belangrijke naam met een mooie betekenis. Het is de tweede naam van onze dochter: Samantha Buket en Buket betekent boeket, een boeket bloemen.” “Dan snap ik het Hakan.” reageer ik en vraag vervolgens waarom hij eigenlijk aandeelhouder is geworden. “Zo bijzonder is dat niet hoor Piet. Er zijn 400 taxichauffeurs die bij ons aandeelhouder zijn. Maar je hebt stemrecht, je kunt mede je stem geven wie je op welke posities binnen de onderneming zet, meebeslissen over investeringen. Het is nooit verkeerd ergens over mee te kunnen praten en proberen invloed uit te oefenen.” Er komt een chauffeur op ons afgelopen en Hakan laat zijn raam zakken. Ze schudden elkaar de hand en de chauffeur wijst op mij en vraagt aan Hakan of hij tegenwoordig alleen maar praatsessies heeft in plaats van passagiers vervoeren. Hakan lacht en zegt: “Dit betaalt veel beter, na een interview in de Nieuwsbrief van TVP kan ik weer wat ritjes laten lopen.” Zijn maat geeft een klap op het dak en Hakan rijdt weer huiswaarts.

 

Terwijl Hakan weer invoegt vraag ik: “Jij hebt vast nog wel een sappige anekdote over de taxi. Wat is jouw meest bizarre rit geweest die je tot nu toe hebt gemaakt?” “Dat zijn er wel meerdere geweest hoor. Even denken.” Na drie vrachtwagens te zijn gepasseerd zegt Hakan: “Deze is misschien wel aardig. Het is alweer een behoorlijke tijd geleden en ik zat nog niet zo lang op de taxi. Ik postte toen bij het Hiltonhotel in Rotterdam en op een gegeven ogenblik, het was geloof ik half twee ’s nachts, kloppen er twee Marokkaanse jongens en een vieze kerel op mijn raam. Die kerel, verlopen uiterlijk en slonzige kleren, ging naast mij zitten en die Marokkaanse jongens stappen achter in. Die gasten achter zeggen: ‘Centraal Station chauffeur.’ Ik zeg tegen die mannen: ‘Jongens, dat is hier aan de overkant. Willen jullie echt dat ik jullie daarheen rijd?’ Die kerel naast mij zegt: ‘Amsterdam. Rijd maar naar Amsterdam.’ Ik kijk hem aan en hij knikt en zegt nog een keer: ‘Amsterdam’. Ik start de auto en rijd weg. Ik kijk nog een keer opzij en ik denk bij mezelf, joh dat is volgens mij een zwerver hoor. Ik kijk in zo’n soort bigshopper en daar zie ik wat flessen in liggen, een oude trui en nog een fles menthollikeur en nog geen tel later zet hij die fles aan zijn mond. Ik denk dit gaat niet goed dus vraag ik of hij 250 gulden voor de rit heeft. Hij schudt loom zijn hoofd en zegt nonchalant: ‘Nee, ik heb geen geld bij me.’ Dit gaat niet goed dacht ik maar nog voordat ik de auto aan de kant wil zetten zegt een van de jongens achterin: ‘Maar hij is heel beroemd hoor meneer.’ ‘Ja, wat heb ik daaraan?’ Ik richt mij weer tot mijn bijrijder en vraag wie hij dan wel is. ‘Mijn naam is Hermanus Brood.’ zegt de man. ‘Voor mij blijft u dan toch nog volledig een onbekende.’ reageer ik. ‘Komt goed.’ zegt hij lijzig. We stoppen bij een tankstation en hij pakt een mapje met tekeningen uit zijn boodschappentas en zegt: ‘Hier kies maar een paar prentjes uit. Die worden meer waard dan deze taxirit.’ Ik neem de map aan en blader er door heen en Piet, ik pak er drie tekeningen uit en ik denk, Samantha was toen net vier jaar oud, dit kan Samantha beter.”

 

 

Verbaasd reageer ik: “En jij brengt die kerel, goedgelovig of naïef, alsnog naar Amsterdam want jij kende Brood blijkbaar helemaal niet?” “Nee, ik kende hem niet maar ik ging wel. Sterker nog. Wij komen op zijn adres aan en hij geeft mij nog een tekening en 300 gulden in het handje en zegt: ‘Wil jij deze nog naar Hotel Centraal in Rotterdam brengen want ik heb daar ook nog niet betaald’. Nog verbaasder zeg ik: “En hoe is dat afgelopen Hakan?” Hakan haalt even zijn handen van het stuur en houdt ze omhoog en zegt: “Jaren later heeft Astrid de tekeningen ingelijst. Erik van den Bos hoorde mijn verhaal aan en kende iemand die misschien wel geïnteresseerd was in deze prenten. En waarachtig, die betreffende kennis van Erik kocht ze alle drie voor niet minder dan €1.000,00! Mooi toch.” “Spectaculair zelfs! Mooi verhaal.”

 

“Herman Brood was zeker niet je enige BN-er die jou in je auto heeft gezeten neem ik aan.” “Zeker niet Piet.” Hakan glundert als hij dat zegt. “Laatst hebben wij voor het songfestival moeten rijden. Toen heb ik ook menig zangeres van Ahoy naar hun hotels mogen rijden. Maar de meest beroemde persoonlijkheid die ik, weliswaar niet in mijn auto heb gehad, maar waar ik slechts een paar auto’s achter bleef, was de president van de Verenigde Staten: Barack Obama!” Enigszins geïmponeerd vraag ik Hakan hoe dat dan in zijn werk is gegaan. De RTC was gevraagd om een aantal ondersteunende diensten van de president te rijden tijdens de nucleaire top die in Den Haag plaats vond. En als het om de president van Amerika betreft gaat dat niet zonder slag of stoot. Hakan vertelt: “Je hele doopceel wordt dan opgevraagd en naar de veiligheidsdienst in Amerika gestuurd, je wordt volledig gescreend. En ja, dan komen ze uit bij een van de meest betrouwbare chauffeurs: Hakan Balci.” Hakan moet zelf hard lachen als hij dat zegt. “Blijkt toch maar weer dat de FBI en CIA geen waterdichte organisaties zijn Hakan.” “Piet,” reageert Hakan direct: “Iemand zo zuiver op de graat als ik tref je niet snel hoor.” “Dat is op de tennisbaan dan niet te merken kerel.” reageer ik spontaan, “Is een bal in dan roep jij uit en als jij hem uitslaat zie jij hem weer in. Als jij jouw auto net zo tussen de witte lijnen houdt zoals je met de ballen doet slinger jij continu over de weg.” Hakan trekt zijn wenkbrauwen hoog op en zegt: “Ik bleef anders keurig recht met mijn auto in een lijn achter de Beast van de president.” Weer ben ik even stil en vraag hem ongelovig: “Jij hebt echt in de colonne van Obama gereden? Ik dacht dat je een grapje maakte.” “Echt waar Piet. Niet direct achter de Beast natuurlijk want dan volgen er eerst nog een aantal andere bakken. Eerst nog twee identieke Cadillacs als de Beast zodat het altijd raden blijft in welke van de drie de president zit, dan vijf Chevrolets Suburban waarin de Secret Service-staf in zit, een aantal Audi’s A6 van de politie en dan wij met diplomatieke attaches en ondersteunende diensten. Een hele optocht bij elkaar.”

 

Ik fluit tussen mijn tanden en wil niet verder overdonderd worden door nog meer onwaarschijnlijke verhalen van Hakan en gooi het over een ander boeg: “Hakan, we hebben het nog niet over tennis gehad en het is toch wel aardig dat er in dit verhaal ook een link is met TVP.” “Geen punt Piet, als je liever saaiere onderwerpen aan je lezers wilt voorleggen, prima. Ik ben door toedoen van Jos Lutgens in 2014 lid geworden van TVP. Ik volleybalde al een aantal jaar maar ik vond de periode zo kort dat er werd gevolleybald en ik wilde eigenlijk het hele jaar door sporten. Ik heb toen een aantal lessen bij Peter gevolgd onder andere met Tijmen Rasser en Erik van den Bos en nu speel ik alweer een paar jaar competitie op de vrijdagavond met Jos Lutges, Niels Wormgoor en Mark Korsloot.”

 

“Jij bent wel stoïcijns tijdens tenniswedstrijden Hakan. Menigeen wordt boos of raakt gefrustreerd als hij of zij een bal verkeerd slaat of maar jij toont op de baan niet snel emotie. Ook op de racketavond, of jij nou een ace slaat of een bal de Groene Kruisweg overslaat, aan jouw gezicht valt maar weinig af te lezen.” Hakan haalt zijn schouders op en zegt: “Het is maar een spelletje he, de racketavond dan. In de competitie ga ik er echt voor maar ook dan probeer ik geconcentreerd te blijven en nooit boos te worden. Is sowieso niet verstandig om boos te worden. Ook zo in de auto, je zult mij niet snel boos zien…” Net op het moment dat Hakan zijn zin wilt afmaken vlieg ik naar voren en knal bijna met mijn hoofd tegen de voorruit. Met piepende banden en gierende remmen komen we tot stilstand. Op nog geen halve meter afstand van de bumper staat een vrouw op trillende benen met aan haar voeten een tas waaruit sinaasappels rollen en een pak melk dat is opengescheurd waarbij de melk een witte vlek vormt. Een knetterende blasfemische oerkreet ontsnapt aan Hakan. Hij haalt even diep adem, rolt met zijn ogen en zegt dan tegen mij: “Niets menselijks is mij vreemd Piet.” Hij stapt uit, zet een beminnelijke glimlach op en raapt een voor een de sinaasappels op en doet ze in de tas van de vrouw die nog steeds enigszins verbouwereerd de handelingen van Hakan volgt. Hij begeleidt haar naar de stoep en legt een hand op haar schouder. Zij knikt en loopt vervolgens weer verder. Hakan stapt in en zegt: “Heb je gelijk kunnen zien dat ik mijn eerste job in Nederland nog niet ben verleerd.”

 

 

 

Zoals in het stukje van Elisa Sturkenboom van de jeugdcommissie te lezen valt, is de jeugd alweer begonnen met de diverse competities. Gelukkig gaat ook de competitie voor de senioren weer van start. Half september brandt de competitie weer los. De weekenden zullen bij TVP dan weer bol staan van tennisgeweld. Zowel op vrijdagavond, zaterdag als zondag zijn toeschouwers welkom om de strijders van TVP aan de slag te zien. Zelfs door de week, op donderdag, is een competitieteam van TVP in de strijd om een kampioenschap verwikkeld. Uiteraard worden alle teamcaptains door de technische commissie op de hoogte gebracht over het wel en wee van regels, data en andere benodigde informatie voor de competitie.

 

De volgende teams hebben zich voor de herfstcompetitie opgegeven:

 

Heren dubbel 50+ (ZH) (4HD) 2e klasse (gem. 15,48) - Poortugaal 1

 

Heren dubbel 17+ (4HD) 2e klasse (gem. 14,71) - Poortugaal 1

Dames dubbel 17+ (4DD) 2e klasse (gem. 14,28) - Poortugaal 1

Dames dubbel 17+ (4DD) 4e klasse (gem. 16,38) - Poortugaal 2

Dames dubbel 17+ (4DD) 4e klasse (gem. 16,38) - Poortugaal 3

Dames dubbel 17+ (4DD) 4e klasse (gem. 16,38) - Poortugaal 4

Gemengd dubbel 17+ (DD-HD-2GD) 3e klasse (gem. 15,34) - Poortugaal 1

 

Heren 17+ (NH+ZH) (2HE-3HD) 4e klasse (gem. 12,94) - Poortugaal 1

Heren 17+ (NH+ZH) (2HE-3HD) 4e klasse (gem. 12,94) - Poortugaal 2

Heren 17+ (NH+ZH) (2HE-3HD) 5e klasse (gem. 16,10) - Poortugaal 3

Gemengd dubbel 17+ (DD-HD-2GD) 1e klasse (gem. 11,32) - Poortugaal 1

Gemengd dubbel 17+ (DE-HE-GD-DD-HD) 1e klasse (gem. 9,90) - Poortugaal 1

 

Gemengd (2DE-2HE-DD-HD-2GD) 5e klasse (gem. 12,04) - Poortugaal 1

Gemengd 17+ (DE-HE-GD-DD-HD) 3e klasse (gem. 16,07) - Poortugaal 1

Oranje tenniskids 2 teams

Groen 10 t/m 12 jaar (4E-2D) klasse groen 2 (beginnende/licht gevorderde spelers) - Poortugaal 1

Junioren 11 t/m 14 jaar (4E-2D) 2e klasse - Poortugaal 1

Meisjes 13 t/m 17 jaar (4DE-2DD) 2e klasse (gem. 15,5 of hoger) - Poortugaal 1

 

Vrijdag 3 september tot en met zaterdag 11 september vindt de opmaat plaats voor de competitie. Dan worden voor jong en oud de clubkampioenschappen van TVP afgewerkt. Een mooie opwarmer voor de herfstcompetitie. Inschrijven voor de clubkampioenschappen kan vanaf heden. Als het enthousiasme voor de competitie ook symbool staat voor de clubkampioenschappen kan de technische commissie zich opmaken voor een druk maar geweldig clubkampioenschap!

 

Als vereniging zijn we natuurlijk altijd bezig om te kijken hoe we onze inkomsten kunnen vergroten. Via SponsorKliks is dit nu mogelijk op een simpele manier die u en ons niets kost.

 

Het enige dat hiervoor nodig is, is wanneer u online iets koopt, om eerst via onze website op het SponsorKliks logo bovenaan de pagina te klikken.

 

 

U komt vervolgens op onze eigen SponsorKliks website, waar u op de normale manier uw kleding, schoenen, eten, speelgoed, sportartikelen, reizen en elektronica kan bestellen bij een grote hoeveelheid webwinkels.

 

Deze lijst omvat o.a. Bol.com, Thuisbezorgd.nl, AH.nl, MediaMarkt, Zalando, Wehkamp, Coolblue, maar ook sites als Booking.com en Couverts.nl voor reizen en reserveringen.

 

Op de website van de gekozen winkel kunt u vervolgens op de normale manier uw bestelling plaatsen.

Over elke transactie krijgt TVP een commissie, terwijl er voor u niets verandert en u de normale prijs betaalt.

 

·        Bestelling via Thuisbezorgd.nl     Commissie voor TVP:      Euro 0.75

·        Reservering via Couverts.nl         Commissie voor TVP:      Euro 2.63

·        MediaMarkt                                  Commissie voor TVP:      2.25%

 

Shop dus via onze TVP website of meteen via http://www.sponsorkliks.com/winkels.php?club=6131&u=09s

 

Het kost geen cent extra maar levert wel extra inkomsten op voor onze vereniging.

Beste leden,

 

Graag verzoeken wij al onze leden die over Facebook beschikken de Facebookpagina van T.V. Poortugaal te 'liken'.

Dit houdt in:
- Log in op Facebook en zoek naar Tennisvereniging Poortugaal
- Je komt dan op de Facebookpagina van TVP
- Klik hierna op 'Vind ik leuk'

 

Dat Anthony van Leeuwenhoek de uitvinder is van de microscoop weet iedereen wel. Minder bekend is dat het eerste vaartuig dat onder water kon voortbewegen, de duikboot, is uitgevonden door de Nederlander Cornelius Drebbel. Maar slechts enkele mensen weten dat ons TVP-jeugdlid Joris van der Graaf het eerste aardappelkanon heeft ontworpen.

 

Joris vertelde mij niet precies op welke wijze de het kanon de aardappel uit het kanon laat knallen, een of ander chemisch goedje waarvan alleen Joris de samenstelling kent, maar wel wilde hij wat andere antwoorden kwijt op vragen die wij hem stelden.

 

Joris: “Ik ben 13 jaar en 2 maart volgend jaar word ik 14.”

 

Joris: “Ik ben lid sinds 2017.”

 

Joris: “Ik vind het leuk om mooie punten te maken bij de tegenstander.”

 

Joris: “Smashen, dat vind ik het leukst en ik kan het ook.”

 

Joris: “Ja, ik zeil en ik windsurf.”

 

Joris: “Ja mijn vader zeilt, surft en squasht. Mijn moeder doet ballet.”

 

Joris: “Op het Zuider Gymnasium.”

 

Joris: “Ik wil graag wetenschapper worden omdat ik het leuk vind om dingen te bedenken.”

 

Joris: “Ik vind Japans eten zoals sushi het lekkerst.”

 

Joris: “Naar Netflix, ik vind films leuk.”

 

Joris: “Gta 5 roleplay.”

 

Joris: “Ik vind gamen, programmeren en dingen maken leuk.”

 

Joris, “Nee, sommige dingen moeten geheim blijven.”

 

 

 

Piet Waltmans

Na lang geen competitie te hebben gespeeld vanwege de pandemie, kreeg de jeugd goed nieuws: de voorjaarscompetitie mag tóch doorgaan!! Na veel geoefend te hebben, tijdens de les, de racketochtenden en het vrij tennissen, was nu het moment om in de praktijk te laten zien wat de kinderen in huis hebben. Al het oefenen is zeker niet voor niets geweest, want op de baan worden erg leuke en vooral spannende wedstrijden gespeeld. De voorjaarscompetitie wordt nu verkort gespeeld, vijf zondagen strijden onze teams tegen andere verenigingen.

Op dit moment, de voorjaarscompetitie, hebben wij twee oranje-teams, twee juniorenteams en een groen competitieteam. De kinderen zijn zo enthousiast dat alle tennissers ook in het najaar in dezelfde teamindeling door zullen gaan.

 

Wij wensen alle jeugdspelers nog veel succes met de laatste competitiespeeldagen en geniet van de zomervakantie!

 

Hebben jullie nog geen zomervakantieplannen? Vraag wat vriendjes om vrij te tennissen, dan zien we jullie in het najaar weer in een topvorm terug op de baan!

 

 

Tijd voor een nieuwe outfit of een nieuw racket? Onze sponsor Tennis Only beschikt over alle A-merken, dus er zit altijd wat tussen voor jou. De nieuwste kledingcollecties voor de US Open zijn binnen van alle topmerken zoals Nike, Adidas, Lacoste, Fila en Sjeng Sports. Ga snel naar de winkel om deze leuke outfits te passen of bezoek de webshop www.tennisonly.com en bestel wat jij leuk vindt!

 

 

Daarnaast hebben de racketmerken gedurende de afgelopen weken een nieuw model op de markt gebracht, voorbeelden zijn de Head Gravity, Wilson Clash, Yonex EZONE en Babolat Strike. Ben jij ook benieuwd hoe deze spelen? Of een van de vele andere modellen? Ga dan een testracket ophalen en probeer ze zelf uit op de baan!

 

De winkel van Tennis Only is te vinden in Rotterdam op de Jacques Dutilhweg 325.

Zoals jullie inmiddels wel weten, worden de banen van TVP inmiddels verlicht d.m.v. LED verlichting. LED-verlichting staat voor een hogere lichtopbrengst en is daarbij ook nog eens energie zuinig.

 

Hieronder treft u een beschrijving over hoe u de nieuwe LED verlichting kunt bedienen:

 

Links naast het digitale afhangbord hangen 2 kastjes aan de muur met ieder een draaiknop. Per draaiknop (een combinatie van banen, 1+2 of 3+4) kan er gekozen worden voor de waardes 0, 1 en 2. Graag enkel de waardes 0 (=Uit) of 2 (=wedstrijdstand) gebruiken.

 

Voor vragen of problemen bel Ton Vuik: 0610390811