Leiding geven is niet altijd even gemakkelijk en in deze Kerstperiode willen we jou als leidinggevende en als medewerker
een hart onder de riem steken aan de hand van deze oude joodse parabel:
“Op een dag viel de stokoude ezel van een boer in een ongebruikte opgedroogde waterput. De put was erg diep en de ezel kon de put met geen mogelijkheid meer uit. Het dier balkte urenlang en de boer wist niet meer wat te doen. Uiteindelijk besloot hij dat het niet waard was om verder te proberen de oude ezel te redden.
Hij riep een aantal van zijn vrienden om hem te helpen met vuilnis de put dicht te gooien. Samen zouden ze een eind maken aan de ellendige toestand van de ezel door hem te begraven en op deze manier ook de gevaarlijke put te dempen.
De ezel begon nog harder te balken. Op een gegeven moment werd het stil. Na een tijdje keek de boer even in de put en zag tot zijn verbazing de ezel springlevend op het afval staan. Iedere keer als het afval op hem werd gegooid, schudde hij het van zich af en ging er met zijn poten op staan. Zo kwam hij steeds een klein stukje hoger om uiteindelijk, eens bovenaan, zijn vrijheid terug te vinden.“
De moraal van het verhaal: het leven zal regelmatig ‘vuil’ over je heen gooien die we als problematisch ervaren zoals ziektes, sterfgevallen, ruzies, oneerlijkheid, gemeenheid, enz… . Door je niet te wentelen in zelfmedelijden, te blijven geloven in jezelf en te leren uit wat je overkomt, kan je de problemen van je afschudden. Dit geeft ons de mogelijkheid steeds een stapje verder te komen. Schud de negativiteit van je af. Trap het naar beneden en ga verder tot je hogere grond bereikt. Zo kunnen we, net zoals de ezel in het verhaal, uit de diepste putten komen en de grootste moeilijkheden overwinnen.
