Iedereen heeft nood aan erkenning. Ook jij als leidinggevende. Sommige leidinggevenden doen echter verwoede pogingen deze erkenning van hun medewerkers te krijgen door te proberen zich geliefd te maken en iedereen zoveel mogelijk te plezieren.
Eén van de mogelijke gevolgen is het niet nemen van beslissingen of deze zo lang mogelijk uit te stellen. En wanneer je als leidinggevende geen knopen durft door te hakken dan ben je ver van huis. Besluiteloosheid om welke reden dan ook wordt door medewerkers niet geapprecieerd. Beslissingen nemen maakt deel uit van je taak als leidinggevende. We hebben dit al behandeld in Quote 48 van 2011.
Je zou deze leidinggevende competentie ook door een filosofische bril kunnen bekijken met als vertrekpunt een uitspraak van de Belgische filosoof Leopold Flam: “Denken betekent beslissen of zich in een crisis bevinden”. Koppel daaraan de uitspraak “Ik denk dus ik besta” van René Descartes en je krijgt: “ik besta als leidinggevende omdat ik beslissingen neem om crisissen te vermijden”.
Goede beslissingen bepalen uw succes als leidinggevende. En dus ook of je al dan niet erkenning krijgt. En zo is de cirkel weer rond.
