De laatste twee weken van november hebben we Clain en Cotter uit het C-nest te logeren gehad ivm een verbouwing bij hun baasjes.
Cotter (op de favoriete ligplek van zijn moeder Avana)
Hoewel zij de twee kittens uit het C-nest waren die het meeste last van de Flat-Chest-Kitten-Syndroom (FCK-syndroom) hebben gehad, was daar niks meer van te merken.
De eerste paar dagen wat het alsof we een stel pubers met ADHD over de vloer hadden. Zo nieuwsgierig en ongedurig waren ze. Wilden alles ontdekken, met iedereen spelen en gaven zichzelf ook geen moment rust. Zelfs voor Evita waren ze wat te druk.
Later werden ze wat minder onstuimig en keerde ook de rust voor de andere katten in huis terug.
Clain (op de favoriete ligplek van oma Asmara)
We hebben ze nog even laten zien aan de dierenarts die ons destijds heeft bijgestaan. Zij kon bij Cotter nog wel iets voelen van zijn Flat Chest, maar miniem.
Bij Clain voel je duidelijk nog de trechterborst (Pextus Excavatum), maar lijkt hier totaal geen last van te hebben; is de drukste van het stel.
Clain (links) en Cotter samen in de mand van Evita en Moksi
Cotter kwam vaak nog even bij Johan liggen zoals hij dat als kitten deed:
Onder: Cotter als kitten
Rechts: Cotter nu |
|