Eind februari is Putna op bezoek geweest bij dekkater Magic Lake Milo van Cattery Igmukasas in Hohenahr in de Duitse deelstaat Hessen (ten noorden van Frankfurt am Main); een rit van bijna 3 uur.
Door de rit was ze aardig van slag en de dagen erna leek de krolsheid over. Op de dag dat we haar weer op zouden halen, bleek ze toch nog krols te zijn en gebeurde de eerste dekking. We hebben toen besloten om haar nog wat langer daar te laten. Ze is de dagen erna nog een aantal keren gedekt. We hadden er dus wel vertrouwen in dat ze drachtig zou zijn.
Magic Lake Milo (MCO ds 09 25)
Bij terugkomst kwam ze heel erg geleidelijk en constant aan. Ieder weegmoment 100-150 gram per keer. In totaal is ze ruim 2 kilo aangekomen.
Met de 4-weken echo werd bevestigd dat ze drachtig was van 3-4 kittens. Mogelijk meer, maar Putna wilde niet blijven liggen om uitgebreid geëchood te worden.
Putna - dag 60
Exact op dag 65 begon op vrijdagochtend 5 mei de bevalling. Rond 11:00u. merkten we de eerste zichtbare weeën. Putna liet ook horen dat ze weeën had. Deze hielden zo’n 2 uur aan en zakten toen weer een uurtje af om daarna weer toe te nemen.
Zo ging dit op en af tot 17:30 uur. Toen scheurde de waterblaas en werden de weeën ook heviger. Putna begon ook meer te persen en te grommen en te mauwen. Dit ging ook op en af, en na 3 uur was er nog geen kitten geboren.
We hebben toen contact gezocht met de dienstdoende dierenarts om te overleggen. De intensiteit van de weeën nam iedere keer toe, Putna was niet continue aan het persen en ze was verder kalm.
Er werd afgesproken om nog een uur af te wachten en zo nodig tussendoor contact te hebben.
Putna - dag 65
Ruim een uur later was er nog geen kitten gebeuren. Er leek wel wat ontsluiting te zijn en we dachten zelf een kitten in het geboortekanaal te voelen. Op basis daarvan werd afgesproken om nog even af te wachten. De weeën bleven komen, namen toe en zwakten dan weer af.
Rond 00:00 uur was er niets veranderd en werd besloten om met Putna naar de dierenarts te gaan. Daar bleek dat er vrijwel geen ontsluiting was en de keus werd gemaakt om de kittens met een keizersnede te halen. Het kon zijn dat ze toch nog via de natuurlijke weg zouden komen, maar het gewoon lang kon gaan duren, of dat er toch iets mis was. In dat laatste geval zou zo snel mogelijk gehandeld moeten worden.
Er werd een assistente gebeld om te assisteren en wij zetten alles klaar om de kittens over te kunnen nemen en ze droog te kunnen wrijven.
Rond 01:15 uur werden de vier kittens geboren. Twee bleken samen voor de baarmoederuitgang te zitten en eentje daarvan woog 147 gram. Deze combi zorgde ervoor dat er zo weinig voortgang in de bevalling zat. Hadden we afgewacht dan waren beide kittens waarschijnlijk in de verdrukking gekomen en hadden ook de andere 2 het niet overleefd.
R-nest net na de keizersnede
Toen Putna enigszins wakker was uit de narcose en de kittens verder gezond bleken, konden we weer naar huis. Daar hebben we ze in een schone werpdoos gelegd en zijn zelf gaan slapen. Het was inmiddels rond 02:00 uur.
Toen Putna wakker werd, wilde ze niet in de doos blijven liggen. Nog drowsy van de narcose is ze toen uit de doos gekomen en is op bed naast Almar gaan liggen. Daar viel ze meteen weer in slaap. Omdat de kleintjes rustig waren en normaal de eerste uren tijdens een bevalling ook geen kans krijgen om te eten, hebben we haar laten liggen.
Iedere keer als we wakker werden, legden we haar wel weer terug bij de kittens, maar iedere keer kwam Putna er na een tijd weer waggelend uit. Pas rond 06:00 uur was ze blijkbaar weer helder en georiënteerd genoeg om te beseffen waar ze was en bleef ze bij de kleintjes liggen. Ze liet ook toe dat ze bij haar mochten drinken.
Met name de eerste dag hebben we de kleintjes met de hand bijgevoerd, omdat Putna haar melkproductie langzaam op gang kwam.
Ze was ook wat onrustig, draaide veel als de kittens ook maar een geluid maakt, waardoor ze iedere keer van hun tepel vielen. Ze kropen ook over haar buikwond; dus mogelijk dat ze daar ook last/pijn van had, ondanks de pijnstilling. Ze bleef ook de hele tijd proberen om onder het dekbed te komen of in spleten tussen bed en nachtkastje.
We hebben haar daarom na 2 dagen verhuisd naar de kledingkast. Hierna werd ze rustiger. De kittens verdeelden zich ook beter over de tepels en waren rustiger. Alleen Russel bleef achter in gewicht. Hij wilde steeds de tepel die een ander kitten al had en verbrandde dus veel energie met hierover ruziën. Hem hebben we toen langer bijgevoerd, totdat hij doorhad dat hij tepels moest delen en zelf genoeg melk binnenkreeg van Putna. Inmiddels voeren we ze dus niet meer bij.
Putna houdt ze van begin af aan zelf goed schoon. Nu haar melkproductie goed op peil is, komt ze al regelmatig uit de doos, gaat ervoor liggen of komt even mee naar beneden.
