|
Beter leren schrijven? En dan ook nog gelijk krijgen; helemaal mooi.
Dit is een korte schrijfcursus. Ik gooi er meteen tip één maar in: zorg dat je je doelgroep helder voor ogen hebt. Ik heb minstens een hoofdstuk uitleg nodig, maar gelukkig heb ik een intelligent publiek dat bij deze tip vermoedelijk al instemmend knikt.
Meer dan tweehonderd schrijfdocenten, honderd blog-adviseurs en duizend social media experts delen die eerste tip ook gul uit, dus hij zal voor commerciële doeleinden wel waar zijn. Het zijn specialisten die likes verzamelen als waterdruppels in een regenbui, lezingen geven waarin ze de schrijftips links en rechts uit hun mouw schudden en jou weten te verleiden om best practises van anderen tot je te nemen. Op tip twee moet je nog heel even wachten, maar ik beloof je dat het de moeite waard is om nog even door te lezen. En ik zal niet aan het eind van deze column schrijven 'Koop mijn boek!' want dat is natuurlijk veel te plat.
Er bestaat een gerede kans dat je denkt dat ik je beter kan leren schrijven: zelf auteur, docent en meestal geduldig met anderen. Mocht je je tot mij wenden, dan is de kans groot dat ik het er in ieder geval niet slechter afbreng dan schrijfgoeroes die 'van hun grootste passie hun vak hebben gemaakt'. Dat klinkt mij wat te zepig, maar zij brengen het gewoon iets beter dan ik ...
Hoogste tijd voor een bonus. Normaal geef ik die pas aan het eind van de column (of als je je hebt ingeschreven voor een cursus), maar voor jou maak ik een uitzondering.
'Gelijk heb je al, daar hoef je niet voor te schrijven. Wil je ook gelijk krijgen, dan kun je er beter niet over schrijven - of over spreken: dan blijft het gelijk aan je zijde.' Ik moet toegeven dat het geen nieuw inzicht is, maar wel aandacht vraagt, omdat het soms interfereert met het gelijk dat anderen menen te hebben.
Het betere schrijven is voor iedereen weggelegd. Dat is hoopvol voor al die mensen die graag willen schrijven, maar nog twijfelen of ze wel goed genoeg zijn voor publicatie. Of wel zouden willen en nog niet hebben gehoord dat 'zou willen' geen 'willen' is. Het komt erop neer dat het bij het schrijven met effect vooral gaat om verleiden. De tweede essentiële schrijftip is dan ook: verleid de lezer. Dat dit hogere communicatie is, laat ik hier verder buiten beschouwing.
Dit is dan wel ongeveer de plaats om te onthullen waar deze column echt over gaat: de trend om je over te leveren aan verleidingstrucs. Helaas regelmatig zonder dat je je er bewust van bent. Maar als je een reclame niet begrijpt, dan ligt dat meestal niet aan jou. Je hoort niet tot de doelgroep, je hebt gelijk of de marketeer heeft ook last van misconcepties als het gaat om verleiden.
Een opvallend - weinig genoemd - bijbehorend fenomeen bij het verleiden via schermteksten is de terugkeer van het scrollen. Al jaren is een van de belangrijkste adviezen voor webbouwers en - schrijvers: zorg dat de lezer niet hoeft te scrollen! Daar werden ook allerlei argumenten bij gegeven, die nu kennelijk niet meer in tel zijn, want overal rukt de website op met meer, veel of extreem veel scrollen, zonder dat iemand bezwaar aantekent. Het zijn beeldrijke websites die volop bewondering oogsten en ach, dat scrollen.
Met nog een tip tegoed heb ik me weliswaar gehouden aan mijn belofte, maar waarschijnlijk heb je weinig nieuws gelezen: zo gaat dat met het nieuwe verleiden - ook verkocht als 'invloed uitoefenen' - al moest er een herintroductie van het scrollen aan te pas komen. Zelf scroll ik liever niet, in de illusie een verleiding te weerstaan, al word ik heel af en toe met genoegen verleid.
Als jij ook stopt met scrollen - wat gezien de trend nog niet waarschijnlijk is - breng ik mezelf ernstig in problemen, want dan loop ik woest risico dat mijn columns niet meer gelezen worden: je moet ervoor scrollen.
Deze column is een ordinair vervolg op de column over google, de niet-zoekmachine, maar ik kon moeilijk 'google' boven deze tekst zetten, want dan kom je als kickzoeker zeker niet aan je trekken: het wekt nieuwsgierigheid noch begeerte als ik in herhaling val.
Google is niet alleen een advertentieplatform, maar een zoekmachine bovendien. Een activiteit die je een ultrakort plezierig gevoel oplevert, omdat er iets begint te vuren in je brein. Je weet even iets niet en zoekt het op. En hoera! Google heeft een antwoord. Maar waarom die à la minute behoefte om snel iets op te zoeken - vluchtig genoeg om te vergeten wat je wilde weten als je er een halve dag overheen laat gaan? Was het leven minder prettig zonder die kennis?
Je hebt de afgelopen tien jaar geleerd om je te laten verleiden door iets wat je voordien niet kende. Hoewel die omschrijving verregaand lijkt op het vinden van een echtgenoot of geliefde, gaat het om een heel andere verslavingscategorie.
Mocht je aan goede voornemens doen ... de verleidingen van google en Cialdini en consorten weerstaan levert een dag in de week op aan tijd (om en nabij): dat is pas een kick!
PS in die tijd kun je dan schrijven; want de laatste tip luidt uiteraard: oefening baart Kunst. Daarover gaat binnenkort een mooi boek over mijn vak uitkomen. |
Jip's venster op de wereld
