Nieuwenhuysstraat 29
6336XV Aalbeek (Hulsberg, Nuth)
Limburg, Nederland
telefoon: 045-5231475
e-mail: info@bastin.nl
"Een kwekerij met vakantie gevoel."
Ons sortiment omvat ongeveer 1000 soorten tuinplanten. We zijn een breed gesorteerde vasteplanten, kruiden en lavendelkwekerij, met een voorliefde voor winterharde mediterrane soorten, mensvriendelijke, eetbare, tuinvaardige en geurende planten.
Kwekerij Bastin beheert de Nederlandse planten collecties voor Salvia, Lavandula, Santolina, Rosmarinus en Thymus.
Wij kweken onze planten in samenwerking met de natuur. Er worden op onze kwekerij geen bestrijdingsmiddelen gebruikt. Onze potgrond is turfvrij ze is biologisch bemest en bevat geen kunstmest.
openingstijden
De kwekerij is open van woensdag tot en met zaterdag van 10:00 tot 17:00 uur.
- pompoenparade - nieuwe planten - noodweer - Salvia - 30 jaar botanische ontdekingstocht -
Het ziet er nu naar uit dat we onze pompoendagen zaterdag en zondag 25 en 26 september gerust groots kunnen vieren.
Dat betekent live muziek, Chef Claude met zijn fabuleuze terras, diverse pompoenkwekers met hun kleurrijke oogst, lavendeldestillatie in de alambiek en een grote markt. Meer hierover in een volgende nieuwsbrief.
We vonden het in juli nog te vroeg voor evenementen. Vorig najaar en dit voorjaar zijn we bovendien als het ware geplunderd waardoor onze voorraad lavendels bijna uitverkocht raakte. Natuurlijk zijn alle soorten inmiddels alweer opgepot en is ons lavendelsortiment nu bijna weer op peil.
Een vol kweekveld
De meeste soorten zijn na dit onstuimige voorjaar weer ruim voorradig.
Alle supersalvia's zijn er weer, inclusief een aantal spannende recente introducties. De Agastache zijn er bijna allemaal weer. En natuurlijk hebben we ook weer veel tijm, rozemarijn en andere kruiden en mediterrane planten.
Ik heb ook verschillende bijzondere nieuwe soorten toegevoegd waar soms jaren voorbereiding aan vooraf gaat. Ferula is nu twee jaar oud en eindelijk leverbaar. Een aantal zeldzame Phlomis heb ik eindelijk in redelijke aantallen kunnen vermeerderen.
We hebben een aantal nieuwe Salvia aan ons sortiment toegevoegd, waaronder de door Californische Indianen bij reinigingsrituelen gebruikte Salvia apiana met een speciale geur en stevig, bijna wit, grijs blad. Salvia 'Amante' en Salvia 'Rockin' Deep Purple' zijn fantastische nieuwe Guaranitica's net als de inmiddels bekende en zeer geliefde Salvia 'Amistad'.
Salvia 'Feathers Flamingo' is de bijzondere kruising tussen Salvia nemorosa en Salvia jurisicii. Ook die laatste hebben we vermeerderd. Leuk om te zien hoe dat geveerde blad van Salvia jurisicii bij Salvia 'Feathers Flamingo' terug komt.
Mandragora officinarum, of alruin, is een bijzondere historische plant waar men in de middeleeuwen veel ontzag voor had. Het wortelgestel ziet er uit als een mens en men dacht dat de plant bij het uitgraven een dodelijke schreeuw zou geven. Na de bloei maakt ze groot zacht blad dat in de loop van de zomer afsterft en een nest groene eieren achterlaat. Het is geen bijzonder sierlijke plant maar wel een plant die voortdurend interessant en bezienswaardig is. Wij noemen zulke planten B.I.O. planten, wat staat voor; botanical interest only, maar zo'n plant in je tuin is natuurlijk vooral een spannend avontuur. In Harry Potter and the Chamber of Secrets vertelt Hermione het verhaal: Mandrake.
En dat is nog maar kleine greep uit de soorten die we dit jaar hebben toegevoegd. Helaas kan ik maar moeilijk afscheid nemen van plantaardige vrienden die al zo lang bij ons zijn. We maken elk jaar grotere aantallen van steeds meer soorten. Gevolg is dat ons kweekveld nu veel te klein begint te worden.
Online bestellen
De verwerking van online bestellingen loopt inmiddels weer op rolletjes. Net als vorig jaar werden we dit voorjaar online dermate overvraagd dat de levertijd opliep tot bijna 3 weken. Dit jaar hebben we ontdekt dat we de web-winkel ook tijdelijk kunnen sluiten maar tegelijk wel nog de actuele voorraad kunnen laten zien. Dat hebben we vier keer moeten doen. Gevolg was dat we na iedere sluiting een grote bestelpiek te verwerken kregen. Maar uiteindelijk is het toch gelukt de levertijd voor online bestellingen terug te brengen naar een tot enkele dagen.
Vaste klanten reageren onthutst als ze een dag na het plaatsen van hun bestelling al een verzendbericht ontvangen. Ze waren er al aan gewend geraakt dat we in het voorjaar ernstig worden overvraagd.
De bedoeling van ons eigenwijze systeem is: Snelle levering uit de actuele voorraad. Onze web-winkel laat alleen de dagelijks bijgewerkte actuele voorraad zien en dus zijn de bestellingen die binnen enkele dagen worden verzonden tot mijn grote vreugde ook bijna allemaal helemaal compleet.
Wanneer je naar de kwekerij komt weet je dus ook door even in onze web-winkel te kijken precies wat je kunt verwachten. Op dit moment zijn dat heel veel fantastisch verse en grotendeels bloeiende planten.
Valkenburg is enkele kilometers bij ons vandaan. We doen er onze boodschappen. Onze huisarts, bakker, biowinkel en favoriete restaurant zijn getroffen.
Bij ons heeft het dagenlang onophoudelijk geregend maar behalve een aantal platgeregende Salvia in onze prairieborder en verregende lavendels in onze mediterrane borders hebben we geen al te grote schade. Dat was de eerste dagen ook voelbaar. Inmiddels zijn hier in Zuid-Limburg, en zelfs in Valkenburg de meeste wegen weer begaanbaar.
We hebben veel geluk gehad. Onze schaapjes staan hoog en droog en de kwekerij is nog steeds prima bereikbaar.
De situatie in onze buurlanden is helaas nog steeds ernstig.
klein voorjaar
Na een winter die maar niet wilde ophouden hebben we op dit moment te maken met een voorjaar zonder eind. Op de hoosbuien na, afgewisseld met af en toe een vleugje zomer, is het nu al maanden fantastisch plantweer. We noemen dat ook wel 'klein voorjaar'. De meeste soorten planten wij zelf bij voorkeur in het najaar omdat dan de grond nog warm is en planten meteen een mooi wortelgestel vormen. Maar met het weer van de afgelopen weken is er geen enkele reden om tot het najaar te wachten.
De grond is bij ons nu zo vochtig dat we na het planten geen water geven. Maar dat deden we toch al hoogst zelden.
Voor droogteminnende planten zoals Cistus, lavendel en Buddleja heeft de overvloedige regenval ook nadelen. Vocht in combinatie met temperaturen boven de 20 graden zijn erg gunstig voor de ontwikkeling van schimmels. Minder gunstig dus voor onze mediterrane planten. We zien dan ook hier en daar bruin blad en hele stengels die verwelken. Dat is in veel gevallen een bodemschimmel, maar, het kan ook een bladschimmel zijn. Daarom knippen we de aangetaste delen zo snel mogelijk weg.
Van 20 juli tot 20 augustus komt de heldere ster Sirius, uit het sterrenbeeld de Grote Hond, samen met de zon op en is dus onzichtbaar. In Nederland komen in deze periode, die daarom ook wel 'de hondsdagen' wordt genoemd, de meeste hittegolven voor. In het oude Egypte maakte men zich dan zorgen of Sirius, de hond van Orion, nog wel terug zou keren. De terugkeer van Sirius ging gepaard met de vruchtbaarheid brengende overstromingen van de Nijl en werd feestelijk gevierd.
We hebben begin juli een spetterend kleurenfestijn uitgeplant in onze nieuwe border tussen het 2e en 3e bed. In deze border zijn 155 soorten uitgeplant, vooral Salvia. Verder staan er voor de afwisseling Scabiosa, Nepeta, Hemerocallis en Iris soorten tussen. Dit geheel is afgeblust met verschillende grassen.
Het was best een gepeuter om dat allemaal tot een geheel te maken. Ik heb hier ruim een jaar over nagedacht want ik wilde vooral allehalfwinterharde Salvia testen op winterhardheid en daar dan toch nog een aantrekkelijk geheel van maken. Af en toe moest er toch nog iets worden verzet. Daarbij viel me op dat planten die nog maar een week in de grond stonden al stevig waren aangeworteld. De grond is warm, goed voorbereid en vanwege het vochtige weer groeien planten nu, niet alleen boven de grond maar ook hun wortels, geweldig.
De voorbereiding bestond uit diep spitten met een graafmachine en aanbrengen van een laagje zandige compost in het najaar van 2019. De bedoeling was iets eerder te planten maar 2020 was zo druk dat daar niets van kwam. Uiteindelijk is dat alleen maar gunstig. De grond heeft na twintig jaar lang beplanting veel baat bij een jaartje rust. Bovendien kun je dan door af en toe even ruw te schoffelen onkruidzaden stimuleren te kiemen. We laten de ongewenste kruiden discussie hier even buiten beschouwing. Planten die in onze borders ongewenst zijn krijgen elders op de kwekerij de ruimte waar ze meer dan welkom zijn om de biodiversiteit te stimuleren.
De Salvia heb ik intussen al zeker drie keer teruggeknipt om te zorgen dat ze lekker vol worden. Telkens maken ze weer nieuwe knoppen maar ik stel dit feestje graag uit voor een explosieve en veel rijkere bloei die precies nu begint. Wij zijn met z'n allen erg in onze nopjes met de nieuwe border. (De foto's hierboven zijn allemaal in deze nieuwe border gemaakt.)
Ik heb hier al vaak over geschreven: Als ze eenmaal zijn uitgebloeid heeft het geen enkele zin om te wachten met snoeien. Veel lavendels hebben er bij ons vanwege de vele regen genoeg van. Ze zijn eerder uitgebloeid dan we gewend zijn. Sommige cultivars doen toch nog een poging nieuwe bloemen te maken. Daarbij hebben ze behalve wat vocht ook warmte nodig. Bij die planten zie je tussen de uitgebloeide stengels nieuwe scheuten. Probeer die te sparen wanneer je de uitgebloeide bloemen weg knipt. Dan maak je kans op nog wat herbloei. Daar moet het dan wel wat warmer voor worden. Hier lees je er meer over: snoei en verzorging van lavendel
Wanneer we precies zijn begonnen is een beetje arbitrair. Vast staat dat Linda en ik in 1989 ons diploma van de Biologisch Dynamische landbouwschool Warmonderhof in ontvangst mochten nemen en we vrijwel meteen daarna onze eerste tuin begonnen. We wisten toen bijna precies hoe je groente biologisch moet kweken. Dus dat gingen we doen. Ik had tijdens mijn stage in Frankrijk op de markt gestaan met 'des navettes' en andere groenten die we per 'livre' verkochten maar ook bosjes munt en fleurs de courgettes werden er door de plaatselijke restauranthouders gretig afgenomen. Linda had die stage doorgebracht bij de in Oostenrijk wereldberoemde veganistische groente telers Jacobus en Margarete Langerhorst. De groente werd op de fiets geleverd in het dorp onder aan de berg waar de groentekwekerij gevestigd was. De plaatselijke jager was een goede klant.
Niet alleen bijzondere groenten, maar vooral ook verse kruiden en eetbare bloemen waren die eerste jaren onze favoriete teelten. Courgettes, peulen en kerstomaten waren 30 jaar geleden nog niet eens zo heel gangbaar.
In Frankrijk mocht ik met een Citroen HY naar de markt rijden. Tegenwoordig zie je die golfplaten bussen alleen nog als 'Foodtrucks' bij festivals. In onze eerste auto, een rode Renault R4, bracht ik onze eerste eigen oogsten rond langs de mij bekende top restaurants in de omgeving.
Iedere keer als we wat meer productie hadden zocht ik een nieuw restaurant op en belde aan met de vraag: "Mag ik de chef spreken?" Cheffies waren altijd meteen verkocht want zo vers en zo biologisch hadden ze groente nog nooit gezien. Al snel kwam de eigenaar van een delicatesse groothandel ons op het spoor. Ik kreeg de sleutel zodat ik onze groente en kruiden desnoods midden in de nacht nog in de koeling kon zetten. Op warme dagen kun je verse kruiden pas oogsten als het begint af te koelen. Dus dat werd regelmatig nachtwerk. Het gebeurde wel dat de ochtendploeg mij verwelkomde met: "Wat ben je vroeg." Waarop ik antwoordde: "Nee, ik ben laat."
Het was een leuke tijd. Behalve kervel, munt, eetbare bloemen en heel veel bieslook mochten we ook Fleurs de Courgette leveren. Jan, de eigenaar van de groothandel zag tijdens zijn eerste bezoek in onze tunnelkas fantastisch mooie kerstomaten in combinatieteelt met basilicum. De tomaten gingen tot dan vooral naar een groot dorpsrestaurant en zalencentrum waar onze buren bijklusten. Jan van de groothandel zag de basilicum en werd meteen hebberig. Hij moest dit allemaal hebben.
We zochten vanaf het begin naar een huis met meer grond maar dachten er niet aan dat we het dan misschien wel niet meer met z'n tweeen aan zouden kunnen. Al heel snel kwam een bonte stoet van 'vrijwilligers' op ons pad die een alternatieve therapeute op ons afstuurde. De bedoeling was dat haar 'patienten' die geestelijk in de knel waren gekomen zouden opknappen van het werk in onze tuin en dat lukte heel aardig. Ideaal uitgangsmateriaal waren degenen die met de grootste tegenzin kwamen. Ook stagieres wisten onze kleine kruidenkwekerij die eerste jaren al te vinden. Tegenwoordig heet het werkervaringsplaats wanneer iemand bij ons een paar maanden komt bijtrekken van een rottige werkervaring of moeilijke periode. Bijna altijd loopt dat uit op een betaalde betrekking.
Niet te grootschalig en niet te kleinschalig, maar optimaalschalig was mijn motto nog voordat ik wist dat het zo uit de hand zou lopen. Met de 14 medewerkers die nu bij ons werken is dat optimum eigenlijk al behoorlijk opgerekt. De afgelopen jaren hadden we regelmatig bottlenecks op te lossen. Eerst moesten er meer inpakkers komen omdat de web-winkel zo hard groeide. Maar ja, dan moet er ook een grotere kantine komen. Onze supersnelle orderpicker kon de inpakkers op den duur niet meer bijhouden, dus moest er nog een bij. Dat we de verkoop uit handen zouden geven was nooit in ons opgekomen. Maar ook in de verkoop werd het drukker. Al jaren hadden we een part-time duizendpoot op kantoor in huis die steeds meer werk zoals het beantwoorden van e-mail's, ook iets wat we dachten alleen maar zelf te kunnen, uit handen nam. Naarmate het drukker werd kwam ze steeds vaker al in de ochtend en bleef dan regelmatig tot zeven uur. Afgelopen winter hebben we een nieuw kantoortje ingericht zodat er iemand bij kon. Ook in onze eigenlijk te krappe schuur werkt nu een fanatiek team oppotters. Nu ons kweekveld ook te klein begint te worden kan het gebeuren dat soorten soms eerder dan gepland uitverkocht raken.
Voor onze verhuizing in 2001 van Brunssum naar Aalbeek was niet alleen het kweekveld, de verkoop en ook onze schuur nog veel krapper.
Nadat we ons daar een paar jaar hadden gespecialiseerd in verse kruiden die we zelf opkweekten bleven er wel eens planten over nadat de bedden vol stonden. Die zetten we in een hoekje op een paar pallets en wijsneuzen die ons wisten te vinden kwamen die kopen. Dus langzaam werd dat overschot ook uitgebreid met planten die niet helemaal culinair verantwoord zijn. Een van die klanten tipte een tijdschrift. En dat tijdschrift stuurde een compleet team voor onze allereerste reportage ooit. Dat ploegje werd aangevoerd door een stylist die er op stond dat die Cerinthe major 'Purpurascens' die hij nog nooit had gezien zijn plant zou worden. Wij hadden het zaad van die super zeldzame Cerinthe gekregen van Ineke Greve van Huys de Dohm in Welten, onder liefhebbers bekend als de mooiste tuin van Nederland, met het verzoek ze niet te vermeerderen behalve voor onszelf. Onder die voorwaarde had ze het zaad gekregen van een Engelse tuinvriendin. Dat gebeurde in die tijd wel vaker met bijzondere planten die we kregen. Gelukkig vonden we een andere bron. Cerinthe was nu nog maar maar net van ons om naar believen te vermeerderen of we moesten haar alweer afstaan, qua promotie dan.
Die reportage in 'Seasons' werd een hit, sommige klanten hadden het artikel wel tien of zelfs twintig jaar bewaard.
Patricia van Roosmalen is nog zo'n 'grande dame du jardin', haar beroemde tuin was door haar aangelegd rondom een riante villa in Rekem (B). Linda werd toen we nog niet zo lang in Aalbeek gevestigd waren door haar quasi ontvoerd. Ze kwam langs en zei: "Je moet meekomen, 'Molly The Witch' (Paeonia daurica subsp. mlokosewitschii) bloeit nu." Niets beschrijft dat bezoek beter dan dit: Het was de eerste en laatse keer dat Linda Campari dronk in de ochtend.
Zo ontstond onze kwekerij.
Ik vond aanvankelijk dat planten die de brutaliteit hebben alleen maar mooi te zijn overbodig waren. Maar kwam redelijk snel tot het besef dat je ook je zintuigen kunt voeden. Schoonheid is een realtief begrip en kan wat mij betreft ook bestaan uit geur, herinneringen, verhalen over planten en hun geschiedenis. Vanaf dat moment, zo'n 25 jaar geleden, hadden we dus als 'kruidenkwekers' een excuus om alles te kweken wat we leuk of bijzonder vonden. Zo begon onze botanische ontdekkingsreis.
Ik herinner me nog goed dat Helleborus mijn aandacht trok. Hoe dat werkt in tijden voordat het het internet bestond kan ik niet goed meer verklaren. Waarschijnlijk was het mijn gretigheid om nieuwe planten te ontdekken. Maar het 'netwerken' met gelijkgestemden verliep in die tijd nog veel soepeler dan tegenwoordig. Ik ontmoette Leon Dooyen, de lokale grootheid op het gebied van Helleborus en Paeonia. Via hem kwam ik in contact met grootheden op dat gebied door heel Europa. Het was verbluffend, een achtbaan bijna. Mijn bescheiden lokale plantenhelden waren niet de minste realiseer ik me nu. Michael Lucaszewicz was een van die bescheiden grootheden die iedereen kende. Hij mocht meeschrijven in het fenomenale boek van Rob Leopold 'Blauwe Bloemen'. Toen Rob onze kwekerij bezocht voelde dat als een filosofisch - botanisch consult.
Ik raakte destijds ook bevriend met de Hortulanis van de botanische tuin in Kerkrade die spontaan zaden die hem voor mij interessant leken voor mij ging bestellen bij botanische tuinen over de hele wereld.
Ger Houben, kunstenaar en presentator met een eigen natuurprogramma bij de regionale omroep L1, woonde in de buurt en kwam in Brunssum al regelmatig langs. Terloops maakte hij ook reportages voor de regionale TV en radio over onze kwekerij. Nog voordat wij verhuisden naar Aalbeek verhuisde hij ook die kant op dus we bleven bevriende buren. Ger was zo begaan met wat wij deden dat hij elk jaargetijde wel een reportage kwam maken en mij regelmatig aan het woord liet in zijn programma.
Ber Huynen, van de wereldberoemde rotstuin in zijn achtertuin in Maastricht, bracht me in contact met Tony Hall, de baas van de rotstuin en de afdeling woodlandplant in Kew. Tony is net als ik een groot liefhebber van mediterrane planten. Ons bezoek aan Kew was dankzij Tony een groot avontuur. Tony heeft ons ook in Brunssum en in Aalbeek bezocht.
Toen het internet een rol ging spelen kwam ik in contact met Salvia vrienden wereldwijd, zoals in de VS en in Australie. Dat ging zo ver dat wij als Salvia vrienden roddels met elkaar uitwisselden zoals: "Dat is een Plectrantus, helemaal geen Salvia en die Sue, dat is..." E-mails kwamen toen nog in Australie aan voordat ik ze had verzonden.
Richard Dufresne introduceerde de eerste Amerikaanse Agastache en Salvia cultivars. Wij wisselden in die eerste dagen van het internet met elkaar zaden informatie uit over die planten. Met een indiaan besprak ik online het verschil tussen Artemisia tridentata als rooksalie en Salvia apiana, die andere rooksalie die totaal niet aan elkaar verwant zijn. (Salvia apiana heb ik dit jaar voor het eerst sinds lang ook weer vermeerderd.)
Ik deed mijn uiterste best niet te erg uit te wijden. Eigenlijk wil ik nog veel meer namen noemen en verhalen vertellen. Zoals onze belevenissen met klanten die ons al vanaf het allereerste begin trouw bleven bezoeken, niet alleen uit Nederland maar ook uit het buitenland.
Het was en is een avontuur in een voortdurend veranderend landschap.
Dat de meeste van deze fantastische tuiniers er nu niet meer zijn is bedroevend en leerrijk. Het legt een grote verantwoordelijkheid op onze schouders. Mede daarom wil ik deze verhalen blijven vertellen.
Bovendien is dit een uit de hand gelopen inleiding voor wat ik vooral eigenlijk wilde vertellen: Onze kwekerij bestaat dit jaar ruim 30 jaar. Zo'n 25 jaar geleden kwam het verzoek van een gemeentelijke instantie om iemand een werkervaringsplaats te bieden. Na een seizoen werd ze onze eerste medewerkster. Ze heeft haar eigen werkplek met hard werken gecreeerd, ons bedrijf als het ware opgerekt. Nu is ze 25 jaar bij ons in dienst. Inmiddels hebben onze 14 medewerkers hun baan eigenlijk allemaal aan haar te danken. De volharding, haar bijdrage in weer en wind, haar onovertroffen loyaliteit, inzet en energie zijn een veel belangrijkere mijlpaal dan ons 30 jarig bestaan. Nikol is dit jaar onze grootste heldin. En dat hebben we vorige week met z'n allen gevierd.
Behalve heel veel frisse jonge planten en een nieuwe border die nu neigt explosief te gaan bloeien laat ook de fauna op onze kwekerij zich niet onbetuigd. Er zijn volop vlinders, bijen, hommels, slakken, luizen en andere insecten. De koolmezen, mussen, zwaluwen en roodstaartje hebben jongen. De kwekerij bruist van het leven.
In plaats van onze lavendeldagen maken we net als vorig jaar van de pompoendagen een hoogtepunt met lekker eten, muziek en een uitgebreide markt.
Onze web-winkel is weer goed gevuld en we kunnen bestellingen weer binnen enkele dagen compleet leveren.
Vaste planten in pot kunnen jaarrond worden uitgeplant. Het warme vochtige weer deze zomer is ideaal en zorgt ervoor dat ze snel aanslaan.
Planten online bestellen of opzoeken welke planten op dit moment voorradig zijn kan hier: Planten in voorraad bij kwekerij Bastin.
Eindelijk is onze Salvia border klaar voor uitbundige bloei vanaf nu tot diep in het najaar.
Zaterdag en zondag 25 en 26 september Pompoen Parade, verschillende pompoenkwekers met vele tientallen verschillende pompoensoorten, pompoensoep, pompoenbrood en pompoenmarkt.
Aanmelden, adres wijzigen of afmelden voor deze nieuwsbrief kan hier: nieuws van kwekerij Bastin.
Powered by YMLP.com | ||