Uit heel wat onderzoek blijkt overduidelijk dat in een werksituatie mensen het beste presteren wanneer ze zich goed in hun vel voelen. Vanuit deze premisse stelde Henri Stewart de volgende vraag: “Wat zou de sleutelrol moeten zijn van managers in een organisatie?”

Als je gewoon logisch nadenkt ligt het antwoord op deze vraag voor de hand: ervoor zorgen dat je een werkomgeving creëert die ervoor zorgt dat mensen zich goed voelen in hun vel. Full stop!

 

Zo eenvoudig is het.

 

Misschien komt dit nogal soft over maar in de praktijk vertaalt dit zich voor de organisatie in grotere betrokkenheid van medewerkers, minder verloop, minder absenteïsme door ziekteverlof of burn-out, hogere creativiteit, meer innovatie, betere concurrentiepositie, hoger marktaandeel en meer omzet.

 

Als je dit nog eens zou vertalen in Euro’s, Dollars of welke munteenheid je verkiest dan kan je het belang van deze premisse en de rol van de leidinggevenden om dit te verwezenlijken niet langer negeren.

 

In zijn boek ‘The Happy Manifesto’ met een voorwoord van Professor Julian Birkinshaw van de London Business School, geeft Henri Stewart tien simpele principes om een ‘happy workplace’ te creëren. Je kan het boek in Pdf volledig gratis downloaden via deze link.

 

Enkele van deze principes zal je zeker herkennen zoals het geven van zoveel mogelijk vrijheid binnen duidelijke grenzen. Het belang van open en transparante communicatie zodat medewerkers over alle informatie beschikken die jij ook hebt. Of het voordeel dat je behaalt wanneer je medewerkers aanwerft op basis van attitude en niet op basis van kennis en kunde.

 

Sommige andere principes zijn op het eerste zicht misschien nogal contra-intuïtief. Ze zijn echter meer dan waard om er eens grondig over na te denken. Zoals bijvoorbeeld het geven van vertrouwen door vooraf je goedkeuring te geven aan elk initiatief. Of er een punt van maken om fouten te vieren. Of ook om aan mensen de mogelijkheid te geven zelf hun leidinggevende te kiezen.

 

Ik heb er alleszins veel uit geleerd en het leek of de Eurostar sneller reed op de terugreis dan op de heenreis.