De wet op het gebruik der talen in gerechtszaken van 15 juni 1935 voorziet immers niet dat vertalingen in strafzaken beëdigde vertalingen moeten zijn of door beëdigd vertalers moeten worden uitgevoerd. Hierover bestaat rechtspraak in Cassatie waarin bevestigd wordt dat beëdigde vertalingen in strafdossiers niet noodzakelijkerwijze beëdigd moeten zijn. Dat arrest P.14.0456.F/1 van 11 juni 2014 stelt: “Noch het recht op een eerlijke behandeling van de zaak, dat wordt gewaarborgd door artikel 6 EVRM, noch artikel 90sexies Wetboek van Strafvordering, vereisen dat de vertaling van de stukken van de rechtspleging door een beëdigd vertaler gebeurt.” De wet van 1935 heeft het enkel over beëdigd tolken.
Zelfs de recente Wet houdende verdere omzetting van de Richtlijn 2010/64/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 oktober 2010 betreffende het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures en van de Richtlijn 2012/29/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van minimumnormen voor de rechten, de ondersteuning en de bescherming van slachtoffers van strafbare feiten, en ter vervanging van Kaderbesluit 2001/220/JBZ, voorziet niet dat de vertalingen in het kader van die wet worden uitgevoerd door beëdigd vertalers.
Voorts zal door meerdere recente wetten of nieuwe wetgevende initiatieven steeds minder een beroep worden gedaan op beëdigd vertalers en tolken:
• Tolken bij rijexamens (theorie en praktijk) in Vlaams Gewest vanaf 1 maart 2017 beperkt tot het Frans, Duits en Engels;
• Geen tolken meer bij theoretisch rijexamen in Brussels Hoofdstedelijk Gewest (2017-2018?);
• Meertalige documenten van de burgerlijke stand zullen vanaf uiterlijk 2019 worden ingevoerd in de hele Europese Unie en zullen bijgevolg een
heel pak vertaalwerk overbodig maken;
heel pak vertaalwerk overbodig maken;
• Voor patentaanvragen wordt sinds kort in België ook een Engelse versie of vertaling aanvaard;
• Uittreksels uit het KBO zullen vanaf uiterlijk juni 2017 ook in het Engels worden afgeleverd …
M.a.w. er zijn naast de opdrachten in strafzaken weinig en steeds minder potentiële opdrachten voor beëdigd vertalers en tolken. Ook het Burgerlijk Wetboek behoudt geen werkzaamheden exclusief voor beëdigd vertalers en tolken voor.
De Beroepsvereniging Beëdigd Vertalers en Tolken vraagt dan ook een wetgevend initiatief inzake het bij wet voorbehouden van meer werkzaamheden voor beëdigd vertalers en tolken, te verankeren in de Wet op het gebruik der talen in gerechtszaken van 15 juni 1935 en de Wet houdende verdere omzetting van de Richtlijn 2010/64/EU betreffende het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures.
De BBVT wil er ook op wijzen dat er dringend werk gemaakt moet worden van een verhoging van het huidig budget, waardoor het nationaal register gevoed kan worden met kwaliteitsvolle tolken die aan marktconforme tarieven kunnen werken. Alleen zo kan men de leegloop van tolken en vertalers die voor Justitie werken stoppen en heeft het nationaal register een reële kans op slagen. Anders dreigt het nationaal register jammerlijk zijn doel voorbij te schieten en een lege doos te worden. Voor bepaalde opdrachten liggen de tarieven sinds 1 januari 2017 nog lager dan die welke voorheen werden toegepast.
