Geachte ouder(s)

 

Op 07/02 meldden we u dat een groep zesdejaars tijdens de nacht van 05/02 op 06/02 de school was binnengedrongen. Naar eigen zeggen, wilden ze in de nasleep van Chrysostomos (waarvoor ze de week voordien met hun klasleerkracht gedurende 1 dag allerhande zelfgekozen activiteiten hadden gedaan) enkele goede grappen uithalen, maar is de zaak helemaal uit de hand gelopen.

In dit bericht vertellen we hoe we deze trieste aangelegenheid hebben opgevolgd, en waarom we het belangrijk vinden dit te vertellen.

 

Zoals we ons hadden voorgenomen, en met de actieve medewerking van de betrokken leerlingen, hebben we een duidelijk maar herstelgericht traject afgelegd. We onderscheiden volgende stappen:

 

• In de weken na 06/02 hebben de betrokken leerlingen en de directie gereconstrueerd wie er tijdens die nacht wat gedaan had, en wie er voor welke schade verantwoordelijk is.
• Op 15/03 hielden we onder leiding van een medewerkster van het Katholiek Onderwijs Vlaanderen met de 11 betrokken leerlingen en 13 personeelsleden een herstelgericht overleg. Eerst vertelden de leerlingen aan de deelnemers wat ze die bewuste zondag gedaan hadden en wat ze daarbij dachten en voelden. Vervolgens vatten de personeelsleden samen welke emoties zij toen en nadien ervaarden. Tenslotte werd er gezocht naar gepaste herstelactiviteiten, ook met het doel dergelijke acties in de toekomst te vermijden.
• Zoals afgesproken op het herstelgericht overleg,  betalen de betrokken leerlingen in functie van hun verantwoordelijkheid de kosten voor schade en opkuiswerk. Daarnaast voeren ze een zestal activiteiten uit in het kader van het morele herstel. Deze activiteiten zijn intussen gestart, en lopen goed.
• Wat betreft het vermijden van dergelijke acties in de toekomst, spraken we met de leerlingen onder andere af dat we aan alle ouders deze brief zouden schrijven, met de belangrijkste indrukken van de betrokken leerlingen na het herstelgericht overleg. Overlappende indrukken geven we maar 1 keer weer:
  • Ik realiseer me nu pas echt hoe hard ik mensen gekwetst heb.
  • Soms moet je niet enkel denken aan wat je hebt afgesproken dat er gaat gebeuren, maar ook aan wat er nog allemaal zou kunnen gebeuren.
  • We hebben fouten gemaakt en hebben eruit geleerd.
  • De gevolgen van acties zijn vaak groter dan je je kan inbeelden.
  • Eerst  dubbel denken dan pas doen.
  • Als je goede bedoelingen hebt, laat dan niemand deze bedoelingen verpesten.
  • Het was een vergissing die recht moet worden gezet.
  • Inbreken was een grote stommiteit. Gelukkig dat het zo is afgelopen.

 

 

Met dank en hartelijke groeten

Frank Baeyens, namens de deelnemers aan het herstelgericht overleg en het directieteam