Alweer kunst?

Uw reporter was weer ter plekke. Aan de late kant, want over twee weken is de boeiende tentoonstelling in Genk alweer geschiedenis. En de volgende editie van deze Europese biënnale is vast verder van huis. Het onderwerp is dan de eerste wereldoorlog; ik heb misschien tegen die tijd net mijn opinie gevormd over de vraag of je na honderd jaar het begin van deze oorlog in de spotlights moet zetten.

Tijdens de lunch konden we ons lastig concentreren op de informatie, die we als een stapel kranten aangereikt hadden gekregen. Tegenover ons sprak iemand in luidruchtig steenkolen Engels. Wat verwacht je in het hoofdgebouw van een voormalige kolenmijn?

Niet meteen dat het Cuauhtémoc Medina, de hoofdcurator van het evenement is. Ik zag iemand die zijn tafelgenoten niet wist te boeien met zijn verhaal. Was het onnavolgbaar, oninteressant? Dat lijkt in tegenspraak met het verhaal dat hij vertelt met de tentoonstelling, the deep of the modern. Hij kreeg er in Kunstforum een mooi compliment voor, waar ik mij graag bij aansluit.

De gesloten mijn roept een interessant en veelzijdig vraagstuk op dat ons allemaal raakt: wat heeft de industrialisatie met ons gedaan en hoe gaan we er mee verder in onze kantoortuinen en files, spullen vergarend die tentoongesteld zo ongelooflijk onnozel lijken, voortgaand op een ingeslagen weg van groeiende energiebehoefte, waarin kolen nog steeds een hoofdrol spelen.

Er is een digitale catalogus, maar het is wel een beetje behelpen, op een schermpje van een paar vierkante decimeter voor een tentoonstelling in zo’n enorme ruimte, waar historische kunst, erfgoed en hedendaagse kunst over industrialisatie en kolen zo mooi blijken te combineren.Een paar impressies vind je hieronder.

Kunst rond het thema ‘the deep of the modern’ roept wellicht vragen op. Bij mij moet je niet zijn voor enig antwoord, maar op 19 september is het ‘Ask a curator’-day en Manifesta doet mee!