Als leidinggevende kan je dikwijls het gevoel hebben dat je permanent geconfronteerd wordt met paradoxen. Jo Sanders geeft er enkele voorbeelden van tijdens een interview naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek 'Leiders en Paradoxen': "Ik heb orde en creativiteit nodig. Ik ben directief of ik empower mensen. Ik heb consolidatie of ik heb dynamiek en verandering nodig. Korte termijn, lange termijn. Ik moet investeren of consolideren. Ik ben gefocust op iets of ik grijp kansen die zich voordoen". Volgens deze auteur en coach is de sleutel van de oplossing dergelijke dualiteiten niet langer te zien als een 'of-of keuze' maar eerder als een 'en-en verzoening'.
Zo is er ook de door iedere leidinggevende gekende dualiteit tussen de aspecten controleren van medewerkers versus vrijheid geven aan medewerkers. De sleutel tot verzoening van deze paradox is vertrouwen. Niet alleen ijveren om het vertrouwen te krijgen van je medewerkers zoals we in de quote van vorige week hebben behandeld. Maar ook door vertrouwen te geven en vertrouwen te hebben in het potentieel van je medewerkers en het aanwezige vermogen te ontsluiten. Koen Marichal, de directeur van het Future Leadership Initiative van de Antwerp Management School, heeft over deze dualiteit trouwens een interessante bijdrage geschreven onder de titel 'Bevrijd de ambtenaar... op een slimme manier'. Hierin vermeldt hij ook uitdrukkelijk dat het debat over controle versus vrijheid niet alleen gevoerd wordt in de publieke sector maar evenzeer in de private sector en non for profit organisaties.
Waarom dus tijd en energie verliezen in het najagen van alleen maar controle. Je hebt het nooit gehad en zult het ook nooit kunnen hebben.
