Al weer meer dan drie maanden geleden stapte ik het vliegtuig uit in Mombasa. Met 2 propvolle koffers en geen idee wat me te wachten stond ging mijn KidsCare avontuur beginnen.
In de afgelopen maanden ben ik onderdeel geweest van het sociaal werkersteam. Achterop de motor ging ik elke dag samen met een van de sociaal werkers op pad. We bezochten dan vaak gezinnen die in het KidsCare programma zitten. Ook hielpen we mee in de medische posten, bezochten we scholen en waren we in de outreaches (lokale kantoortjes). Tegelijkertijd ben ik ook veel bezig geweest met de opdracht die ik had meegekregen. Ik zou een onderzoek gaan doen naar de werking van de 6 outreaches die we hebben in de 6 KidsCare locaties. Vanuit deze lokale kantoortjes wordt hulp geboden aan de community door middel van trainingen, adviezen en begeleiding. Bij trainingen kun je bijvoorbeeld denken aan trainingen over family-planning, aids, voeding en het verbouwen van gewassen. Begeleiding wordt gegeven door de sociaal werkers aan mensen die dealen met casussen als weeskinderen, tienermoeders, huiselijk geweld, kind met een handicap en nog veel meer.
Voor het onderzoek heb ik met meer dan 60 mensen gesproken en een interview mee gehouden, waaronder de chief’s, dorpshoofden, ouders, kinderen, leraren en meer. Het onderzoek is heel goed verlopen. Er kwamen goede conclusies uit en ook wat verbeterpunten. Deze verbeterpunten heb ik vervolgens omgezet tot acties, zodat de outreaches ook daadwerkelijk verbeterd worden en er straks nog veel meer mensen geholpen kunnen worden. Hiernaast heb ik ook een weekje meegelopen bij APDK, een organisatie die werkt voor fysiek beperkte kinderen, wat erg leuk en bijzonder was. Daarnaast was ook in het KidsCare centrum altijd van alles te beleven. Het ene moment hadden we een speciale dag. (Zo hebben we een dag gehad voor albino kinderen, een dag voor mentaal beperkte kinderen, een motivatiedag voor leerlingen, een teambuilding dag voor het KidsCare team en meer). En het andere moment stond ik met Fridah en de facility moeders tot diep in de nacht Keniaanse snacks te bakken omdat er de volgende dag onverwachts een grote vergadering kwam. Zo was er eigenlijk altijd wel iets.
Behalve dat ik veel heb gezien en gedaan, heb ik ook heel veel geleerd. Natuurlijk geleerd over de cultuur en de omgeving, maar ook over dankbaarheid, het werken in een team en nog veel meer. Bij het bezoeken van de arme families zijn deze vaak erg dankbaar. Ze vinden het een hele eer dat je hen bezoekt en laten dit dan ook graag merken door het geven van cadeautjes. Zo heb ik heel veel kopjes thee, kokosnoten, fruit en zelfs een keer een kip gekregen. Je komt er ook achter dat je helemaal niet veel hoeft te hebben om gelukkig te zijn.
Wat ik zelf het allermooist vond om te zien was het verschil tussen de huishoudens die net nieuw waren in het homecare programma, en degene die al 3 jaar in het programma hebben gezeten. Kinderen gingen naar school, huizen waren beter en de verzorgers hadden een kleine business van bijvoorbeeld tomaten of ombind doeken verkopen. Het was heel leuk te zien dat KidsCare dus écht heel veel heeft kunnen betekenen voor deze mensen waardoor deze nu stabiel en zelfvoorzienend zijn. Een ander voorbeeld is dat een jongetje die niet eens kon zitten, na een aantal therapieën op het centrum kon staan en zelfs een paar stapjes kon zetten! Ook hier zie je goed dat KidsCare deze kinderen echt een toekomst kan geven.
Het KidsCare team is echt een topteam. Ik ben ontzettend blij dat ik de kans heb gekregen om hier een deel van te kunnen uitmaken, en iets toegevoegd te kunnen hebben aan de organisatie. Ik heb super veel nieuwe vrienden, vriendinnen en ook een extra familie erbij gekregen. Het was wel even moeilijk om afscheid te nemen, maar ik weet zeker dat ik een keer terug kom en daar kijk ik nu al naar uit!
Fleur van den Bogaert
|