Ik ontdekte ooit, tijdens een training in India, hoe ik graag de hele tijd aandacht wil hebben. Ik wilde de hele tijd als eerste mijn vraag stellen of mijn ervaring vertellen. Ik wilde vooraan zitten en ik wilde dat iedereen zou zeggen: die is goed bezig. In plaats van helemaal ‘zen’ te worden (waar ik toch een beetje voor gekomen was), was ik daar de hele tijd mee bezig. En dat vond ik nogal stom van mezelf. Totdat ik opeens een soort Miss Piggy in mezelf zag. Ik fantaseerde hoe ze zich een weg zou banen naar voren toe en iedereen als muppets aan de kant zou gooien. Hoe ze zou schreeuwen: “En nu allemaal koppen dicht, want het is mijn beurt!” Ik werd er meteen enorm vrolijk van.

 

Er is eigenlijk maar een ding dat echt helpt met je mind: proberen hem zo goed mogelijk te leren kennen, hem te zien als iets dat los van jou opereert. Vrienden worden met je mind en waar mogelijk: om je mind lachen.

 

Je eigen theater
Mijn mind is een combinatie van Miss Piggy, Brilsmurf, Pietje Paniek en Ieoor. Het is mijn innerlijke dramaqueen, betweter, paniekzaaier en politieagent ineen.  Nee, dat zijn geen personages waarmee ik mezelf het liefst associeer. Maar als ik ze kan zien, los van wat ik ben, dan kan ik om ze lachen. Dan heb ik altijd mijn eigen theater op zak.

 

Wat zijn personages die jij in jezelf herkent? Waarmee kun jij je mind vergelijken? Ik heb hierboven een aantal personages beschreven die bij mij regelmatig langskomen, maar jij hebt misschien wel andere benamingen en associaties, die beter bij jou passen.

Oefen jezelf om elke keer als je een personage herkent, hem te begroeten met de naam die jij bij hem vindt passen. Bijvoorbeeld: “Dag Ieoor, leuk dat je ook iets zegt”. “Hoi Pietje Paniek, ik dacht al, wat ben je stil”.

 

Dit is de laatste week van de cursus. Dinsdag krijgen jullie een mail met een kleine terugblik op de cursus en een paar vragen om te evalueren.

 

Ik wens je veel inzicht en plezier deze week!

Laura