Fascinerend dat wij mensen een set aan talenten bezitten en zo onze taken en rollen op ons werk vervullen en dat wij desondanks regelmatig besluiten om die talenten en vaardigheden nog maar even niet (helemaal) in te zetten. En daarmee doen we de organisatie én onszelf tekort.

 

Op de een of andere manier kiezen we vaak voor de verleiding van wat er vlak voor ons aan 'lekkers' op ons pad komt en niet voor datgene wat ons uiteindelijk meer oplevert.

 

 

Dit soort keuzes maken we vrijwel iedere dag. We willen wel anders, maar het lukt nú net even niet. Wie kent niet de smoezen zoals:

 

"Ik kan best stoppen met dit gedrag hoor, als ik het echt wil" ....

"Ik ben er nu nog niet aan toe, ik doe het wel als de tijd rijp is"....

"Ik moet me eerst nog even beter voorbereiden voordat ....."

"Vandaag was geen goed moment, maar vanaf morgen pak ik het écht anders aan en ga ik vaker "Nee" zeggen ....

 

 

           

 

 

Wel jammer van de tijd als je bedenkt dat er met iedere dag één dag minder tijd over is voor de rest van je leven.

 

Deze 'het-komt-er-later-wel-van-illusie' wordt een truc om het op een akkoordje met onszelf te gooien. Dat 'later' wordt meestal weer ingehaald door wat er dan weer (later dus) op ons pad komt om de goede bedoelingen uit te kunnen stellen. De gebeurtenissen van dat moment werken dan toch niet mee zoals wij het idealiter in gedachten hadden.

 

 

We zien onszelf dus graag zoals we zouden willen zijn. En zoals we van plan zijn te gaan zijn .... vanaf morgen .... We zijn echter volledig overtuigd van onze eigen plannen en goede bedoelingen op termijn ..... en we onderschatten de kracht van de dagelijkse 'hindernissen' die we vanaf morgen op onze weg tegenkomen.

 

 

 

                       

 

 

 

Dit zelfbedrog gaat nog een stap verder. We beoordelen anderen meestal op hoe ze zich feitelijk gedragen, wat ze hebben volbracht en aan de wereld hebben laten zien. Terwijl we onszelf, in alle oprechtheid, beoordelen op basis van wat we zouden willen bereiken en wie we zouden willen zijn.

 

Daar komt bij dat we de kwaliteiten van anderen beoordelen op hun gemiddelde prestaties, maar onszelf op onze beste prestaties uit het verleden. Het is vanzelfsprekend anderen af te rekenen op wat ze aan daadwerkelijke prestaties hebben geleverd, maar bij onszelf denken we aan die keer dat het bíjna was gelukt.

 

Dat komt omdat we meestal veronderstellen, dat waar anderen blijkbaar presteren op het niveau dat bij hen past, we bij onszelf het idee hebben dat er eigenlijk meer in ons zit en dat hoeft er alleen nog maar even uit te komen .... Later gaat het allemaal gebeuren!

 

                           

 

Een nog verdergaande vorm van zelfbedrog is de manier waarop we onszelf en anderen waarnemen. Bedenk maar eens de volgende situatie. Iemand staat te bellen bij het afrekenen aan de kassa ...... dat is toch een partij asociaal ....

Maar als wij zelf staan te bellen aan de kassa tijdens het afrekenen, tja .... dan is het dat omdat het op dat moment écht niet anders kan.

 

Wil je dus meer over jezelf te weten komen, dan moet je kijken naar wat je in werkelijkheid dóet, hoe je je in werkelijkheid gedraagt. En níet naar je intenties, plannen en overwegingen.

 

Dus als je nog wacht op een teken uit het universum: DIT IS 'M!!!

 

Blijft het ingewikkeld het maximale uit jezelf en je team te halen, waarbij zelfbeeld en hoe je naar een ander kijkt gegarandeerd een grote rol spelen, dan sta ik te trappelen om jou en je team op weg te helpen. Ik garandeer je een verbluffende impact!