Na drie jaar gesloten te zijn, kan het standbeeld van José Martí op het Plein van de Revolutie in Havana sinds 1 februari weer per lift bezocht worden en kan men genieten van een prachtig panorama op 141 meter hoogte boven de zeespiegel. Het lukte de organisatoren niet de opening op 28 januari te doen plaatsvinden, de geboortedag van José Martí omdat de testen van de lift niet klaar waren. Of waren de autoriteiten te veel in beslaggenomen door mogelijke activiteiten van kritische groepen op Martí’s verjaardag?

Censuur
Opposant Eliecer Avila kreeg namelijk die ochtend al vroeg bezoek van de geheime dienst en werd gewaarschuwd ‘deze dag niets te ondernemen’. De gehele verdere dag stond er een politieagent voor zijn deur. Veel van Avila’s collega-activisten overkwam die dag hetzelfde of werden die dag gearresteerd.
José Martí is blijkbaar privé-eigendom van de Cubaanse Communistische Partij. Veel van zijn uitspraken worden in Cuba niet verspreid en vallen onder de censuur van de staat. Zoals Marti’s waarschuwing voor ‘een nieuwe en beangstigende tirannie’ waarbij de mens weliswaar niet langer slaaf van het kapitalisme is, maar verandert 'in een slaaf van de functionarissen.' Een waarheid die in Cuba nog steeds niet hardop uitgesproken kan worden.

De redactie

De Stichting is namelijk geheel onafhankelijk, bestaat uit louter vrijwilligers en ontvangt geen subsidies.

 
Bijdrage

U kunt uw bijdrage overmaken op de volgende bankrekening:

Tot 12 februari is in het Haags Gemeentemuseum nog het werk te zien van de Amerikaanse kunstenaar Alice Neel (1900-1984). De drukbezochte expositie Schilder van de Ziel van Neel, die in ons land nauwelijks bekend was, is vooral een portrettenverzameling.

Neel noemde zichzelf ‘verzamelaar van zielen’. Zij wordt inmiddels door kenners gezien als een van de meest belangrijke portretschilders van de twintigste eeuw en is een inspiratiebron voor hedendaagse kunstenaars als Marlene Dumas, Rinus Van de Velde en Elizabeth Peyton. Er is in het werk ook een Cubaanse connectie.

 

Cubaanse schilder
Alice Neel ontmoette in 1924 een Cubaanse schilder Carlos Enríquez, afkomstig uit de Cubaanse hogere burgerij. Zij trouwden in 1925 in Pennsylvania en Neel vertrok naar Havana om bij Enríquez' familie te kunnen wonen. Zij werd opgenomen in de Cubaanse avant-garde en kreeg contacten met schrijvers, kunstenaars en musici. Ze raakte er maatschappelijk geëngageerd en tegelijkertijd had ze zeven bedienden en woonde ze in een groot landhuis.

Kind

Op 26 december 1926 werd haar dochter Santillana in Havana geboren. Het stel keerde terug naar de VS waar Santillana nog geen één jaar oud zou overlijden aan difterie. Dit leidde tot een trauma bij Alice en later na een poging tot zelfmoord tot opname in een psychiatrisch ziekenhuis in New York. In haar werk zouden de thema's moederschap, verlies en angst voortaan een belangrijke rol spelen zoals op bijgaande illustratie Moeder en Kind uit 1926.

* Website Alice Neel met meer werk en biografische informatie

* De eeuwige Cubaanse revolutie: woord, beeld en muziek; 8 februari in Amsterdam
Het Historisch Café gaat op 8 februari 2017 in op de eeuwige Cubaanse revolutie. Met medewerking van:
- Gert Oostindie is hoogleraar Caribische geschiedenis aan de Universiteit Leiden en directeur van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV).
- Jeffrey Pijpers promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam (Amsterdam Center for Cultural Analysis, ASCA) op een proefschrift over muziek in Cuba en Brazilië, en hoe binnen de muziek weerstand tegen de censuur is terug te vinden.
- Interviewer: Nathan van Kleij

De SP Goes organiseert  op10 februari een filmavond in Goes. De film die wordt vertoond is Soy Cuba uit 1964.Tijdens de laatste dagen van het regime van de Cubaanse dictator Batista spelen zich vier afzonderlijke verhalen af. In het eerste verhaal ontdekt de vriend van Maria dat zij eigenlijk een prostituee is, in het tweede verhaal krijgt een oude agrariër te horen dat zijn boerderij verkocht is aan een internationale organisatie, in het derde verhaal worden studenten die pamfletten voor Castro verspreiden neergeschoten door de politie en in het laatste verhaal wordt een man door bombardementen gedwongen zijn huis te verlaten, waarna hij zich bij de guerilla’s aansluit. De film flopte destijds in de Cubaanse en Russische bioscopen waarschijnlijk ook omdat de Cubanen weinig gecharmeerd waren van de socialistisch-realistische invalshoek van de film met dappere strijders, sterke vrouwen en gespierde arbeiders.

 - Plaats: Rommerswalestraat 1 in Goes

-  Zaal open om 19.30 uur, aanvang film 20.00 uur.

- Toegang gratis.

 

 

 

   

   

* Ruim 3.000 Cubanen bezoeken maandelijks Guyana
Elke maand bezoeken 3.000 Cubaanse burgers Georgetown, de hoofdstad van Guyana. Niet om toeristische redenen, maar om handelswaar in te slaan voor de kleine zelfstandige ondernemers of cuentapropistas in Cuba. Het cijfer is afkomstig van Gerry Gouveia, manager van de Guyanese vliegmaatschappij Roraima Airways. Het bedrijf sloot 1 jaar geleden een overeenkomst met de Cubaanse autoriteiten voor dagelijkse vluchten tussen Georgetown en Havana. Lees verder