In de vorige mail heb ik de Rode drijfveer toegelicht. In deze editie (vanwege de komende vakantie iets eerder in uw mailbox) zal ik u nog iets meer vertellen over de kracht, de valkuilen en de effecten van deze drijfveer in de dagelijkse praktijk.
Deze beschrijving is van toepassing op Rood als evidente 1e drijfveer bij een persoon of in een team/organisatie. Indien Rood als 2e, 3e of 4e drijfveer optreedt, dan zorgt deze kleur voor peper in een gerecht in dienst van de eerste drijfveer (Paars, Blauw, Oranje, Groen, Geel of Turkooise)
Ieder mens heeft een unieke set waarden, een combinatie van 7 waardensystemen. Deze drijfveren worden met kleurcodes aangeduid; de volgorde en combinaties bieden inzicht in de manier van denken, waarnemen, voelen, communiceren en functioneren van handelen:
De Rode drijfveer is een individuele drijfveer, dus "Me, myself & I" staat hoog in het vaandel. De kenmerken zijn kortetermijngericht, besluitvaardig, humor en plezier.
Leidinggevenden met een hoge Rode drijfveer zijn vaak charismatisch en houden van doortastendheid en ze kunnen heel snel knopen doorhakken. Rood is noodzakelijk om beslissingen te nemen en tempo te maken. Maar Rode managers vinden het soms moeilijk om te bedenken dat procedures en afspraken leidend worden voor het werk en dat zij daardoor minder te beslissen hebben. Hun valkuil kan zijn dat zij zich overal mee blijven bemoeien.
Rood stuurt graag op kortetermijndoelen, waardoor medewerkers zich onder druk kunnen laten verleiden om halve oplossingen te implementeren. Waarop de leidinggevende zich ergert en kwaad maakt over de kwaliteit van de medewerkers.
Een team/organisatie, waarin de gezamenlijke dominante drijfveer Rood is, kenmerkt zich door 'hit & run': hoge actiegerichtheid en lage analysekracht. Niet verwarren met domheid, maar met weinig interesse in lang doordenken. Het credo is 'eerst doen en daarna denken'. Dit kan nogal eens betekenen, dat de doelen van deze maand, de cijfers van deze week of zelfs van vandaag leidend zijn voor de sturing van het management.
De besluitvaardigheid van een Rode organisatiecultuur is zeer hoog, maar de houdbaarheid van een besluit is vaak vrij kort.
Humor speelt een grote rol en niet zelden ten koste van elkaar of buitenstaanders.
Verstoringen van het werk worden meestal als een incident opgelost, ook als die verstoringen vaker voorkomen. Bij een crisis komt Rood helemaal in zijn element. Soms lijkt het wel of de adrenalinekick wordt gecreëerd door de deadlines af te wachten alvorens in actie te komen.
Rood biedt de organisatie kracht en energie om in beweging te komen en te blijven, maar het ad-hoc gedrag kan ook ineffectief uitpakken wanneer een vraagstuk meerdere malen terugkeert en er (veel) tijd en geld in moet worden gestoken alvorens het (tijdelijk) is opgelost.
Het is goed te beseffen dat de machtskant van Rood hier en daar zou kunnen leiden tot manipulatief gedrag waardoor het ondernemerschap en het initiatief nemen uit de organisatie verdwijnen.
Rood is dus een fundamentele drijfveer voor iedere organisatie, maar zal door de andere drijfveren in die organisatie regelmatig 'beteugeld' moeten worden.
