Hoewel het leven op de basisscholen stapje voor stapje naar een nieuwe normaal gaat, blijft het leven voor uw kind buitengewoon. Wat voor ons, als volwassenen, al zeer verwarrend en heftig ervaren kan worden, zal voor de kinderen nog meer impact maken. Alle zekerheden, voorspelbaarheid en veiligheid die in de jonge levensjaren zijn opgebouwd, staan in deze maanden ondersteboven. Het kan niet anders dan dat dit gevolgen heeft voor de ontwikkeling van onze kinderen.
Nu de kinderen weer in halve klassen naar school gaan, wordt er in de media en aan de keukentafel op school gesproken over leerachterstanden. Kinderen die minder zijn gaan lezen, spreken of rekenen; we hebben er alle aandacht voor. Maar hebben we ook aandacht voor de lessen die zijn geleerd in deze tijd? De les dat kinderen ervaren dat het leven erg kwetsbaar is. Dat ouders soms geen antwoorden hebben op vragen en gebeurtenissen. Dat we proberen om gezond te blijven door elkaar niet aan te raken, maar dat we merken dat we daar niet voor zijn gemaakt. Dus we leren hoe waardevol een knuffel is. Of de aandacht voor (of van) opa en oma. Dat we in staat zijn om in een crisis ons leven helemaal om te gooien en samen het beste te zoeken in de situatie.
Ik ben erg benieuwd welke beelden onze kinderen over 15 jaar zijn bijgebleven van deze tijd. Zijn het de mondkapjes, de persconferenties van de premier of misschien wel de lijn bij de schooldeur? Of denken ze aan de hartjes op het plein, de kaartjes die wel elkaar hebben gestuurd, de gebeden die we hebben uitgesproken.
En bij u?
Namens het hele team,
Sieds Elze Sennema
|