Spanje is een prachtig land met veel natuurschoon en weidse landschappen. Het is hier in het zuiden ook een heel droog land. Van mei tot november regent het meestal maar twee of drie keer. In hartje zomer is het om ons heen dan ook bruin en dor en met water wordt voorzichtig omgesprongen. Het dorre landschap staat ook symbool voor het geestelijke leven van veel mensen hier in onze omgeving. Onze hoop is dat de belofte die God geeft aan Jeremia voor het volk Israel, op een dag ook waarheid zal worden voor de mensen hier:
"Gezegend is de man die op de Heer vertrouwt, wiens betrouwen de Heer is; hij toch zal zijn als een boom, aan het water geplant, die zijn wortels tot aan een beek uitslaat, en het niet merkt als er hitte komt, maar welks loof groen blijft, die in een jaar van droogte geen zorg heeft en niet nalaat vrucht te dragen." jeremia 17: 7-8
 
 
Dankpunten:
voor ons nieuwe neefje Sybren!
 
voor het vertrouwen dat het gemeentehuis ons geeft en de mogelijkheid om ons geloof met de mensen daar te delen
 
voor het leren kennen van veel nieuwe mensen
 
voor de verdieping van bestaande relaties.
 
Gebedspunten:
Willen jullie bidden voor David, voor herstel en de toekomst
 
Voor ontmoetingen met de jongeren die dit jaar op English Camp waren.
 
voor moed en doorzettingsvermogen in het delen van Gods goede nieuws
 
voor een hechte relatie met God
 
Vriendschappen bouwen bij de maandelijkse schilder en tapa avond.
 
Beste ,
 
Herfst
Onze laatste nieuwsbrief kwam uit toen het nog heet en zonnig was maar ondertussen is ook hier de herfst aangebroken! We hebben een aantal stormen en regen gehad en op de Sierra Nevada ligt al een heel dun laagje sneeuw. Het plein voor ons huis ligt elke morgen vol met bladeren en de straatvegers hebben een dagtaak aan het opruimen. Morgen hopen we met een aantal families tamme kastanjes te gaan zoeken. De kinderen zien er naar uit om die vervolgens te kunnen poffen in de kachel. Vooral Yoram houdt ervan ze te eten.
Nieuwe klassen
Roos is dit schooljaar begonnen op de middelbare school hier in ons dorp. Na een wat moeizame start omdat geen van haar vriendinnen bij haar in de klas zat is ze nu aardig gewend en maakt ze nieuwe vrienden in haar klas. Yoram is naar de derde van de middelbare school gegaan en Anne Dagmar is begonnen aan het Bachillerato wat ongeveer gelijk staat aan 5 en 6 vwo en volgt op de vierjarige middelbare school hier in Spanje. David is in September in Nederland begonnen aan een hbo studie Toegepaste Biologie. Half Oktober heeft hij echter zijn studie opgegeven en is weer terug naar huis gekomen om vanuit hier een nieuw therapie traject te beginnen. Hij hoopt later in het nieuwe jaar weer terug naar Nederland te gaan. Als gezin zijn we blij dat hij weer thuis is en we hem een plek kunnen bieden om op te knappen.
 
Engels centrum
In September zijn de activiteiten in ons culturele centrum Reach-Alcance weer begonnen. Het was wennen om zonder onze collega's Chris en Nicia te werken nu die op verlof zijn in de Verenigde Staten, maar gelukkig mogen we samenwerken met Sheri, onze andere collega, en Marissa, een stagaire. We organiseren elke week twee vaste activiteiten, en daarnaast zijn er maandelijkse losse thema-activiteiten. 
In September zijn we door het gemeentehuis benaderd om twee Engelse cursussen te geven. Dit was een grote verassing voor ons waar we dankbaar gebruik van maken. Op deze manier ontmoeten we een heel nieuwe groep mensen die we vervolgens weer kunnen uitnodigen voor de activiteiten van ons centrum. Via de informele momenten in het centrum is er de mogelijkheid relaties te bouwen en ons geloof te delen. We zijn dankbaar dat God ons deze mogelijkheid geeft en we zien dat de relaties met mensen in het gemeentehuis sterk genoeg zijn geworden om ons dit vertrouwen te geven!
 
10 jaar in het buitenland
Het is al een hele poos geleden, en tegelijkertijd lijkt het pas vorige week dat we met ons hyundai busje Nederland uitreden op weg naar Engeland waar we twee jaar mochten studeren om ons voor te bereiden op het werk dat we nu doen. Het is helemaal raar om de fotoos van toen te zien met onze kinderen die nog klein waren! Nu zijn ze volwassen of puber. Ze hebben in die jaren heel wat meegemaakt en hebben moeten wennen aan twee totaal verschillende culturen. Het is geen gemakkelijke weg geweest, niet voor hen en niet voor ons, maar het is de moeite waard geweest om datgene te mogen doen waar God ons voor roept. 
Bijgevoegd bij deze nieuwsbrief vinden jullie een pdf met informatie over ons, ons werk hier in Ogijares, over Spanje, en over de CAMA.

 
maart 2006 en juni 2014
 
De afgelopen tien jaar zouden we niet hebben kunnen doen zonder jullie. Hartelijk bedankt voor jullie support, gebed en meeleven! We waarderen jullie enorm en zijn dankbaar dat we samen met jullie en door jullie mogen werken en leven in dit gedeelte van Gods wereld,
 
een heel hartelijke groet,
 
 
Maarten en Nelleke, David, Anne Dagmar, Yoram en Rozaline