INHOUD
1. Internetspecial
2. Waarom de Cubaanse overheid tegen journalist Ravsberg is
3. Fresa y Chocolate, eindelijk in het Nederlands
4. VS stappen uit Mensenrechtenraad VN
5. Bioloog Ariel Ruiz Urquiola in hongerstaking
6. Mijn vriendin,de geschoolde sekswerkster
7. Over de toekomst van Angeline
8. Boek: De laatste vlucht naar Havana
9. Culturele Agenda
10. Het laatste nieuws |
CUBA U ontvangt deze CubaTips omdat u zich hebt opgegeven als abonnee.
Gratis
Geïnteresseerden kunnen zich hier voor een gratis abonnement aanmelden. Wijzigingen
Wijzigingen van uw e-mail-adres en opzeggingen/uitschrijvingen kunnen via de link hierna gemakkelijk worden doorgegeven: klik hier
Voorgaande nummers
CubaTips als E-magazine verscheen voor het eerst in april 2002. Alle nummers vanaf 15 mei 2016 zijn hier op internet te lezen. |
Het laatste nieuws uit en over Cuba op Twitter |
|
Alle actuele berichten over Cuba op Facebook |
|
BEST GEÏNFORMEERDE
WEBLOG OVER CUBA
|
|
CUBA-ARCHIEF
Dagelijkse informatie uit en over Cuba over de periode: 27 oktober 2003 t/m 23 augustus 2011 vindt u op onze archief-weblog.
KLIK HIER! |
|
Deze nieuwsbrief CubaTips is de grootste wekelijkse onafhankelijke nieuwsbrief over Cuba in Nederland en Vlaanderen. Onze Cubaweblog bevat dagelijks actueel nieuws uit en over Cuba. Beiden zijn uitgaven van de Stichting Glasnost in Cuba.
De Stichting steunt sinds 1989 (juridisch opgericht op 18 april 1990) de vreedzame mensenrechtenbeweging in Cuba. |
VRIJWILLIGERS
Onze Stichting Glasnost in Cuba is geheel onafhankelijk, bestaat uit louter vrijwilligers en ontvangt geen subsidies.
De Cubaweblog en de CubaTips zijn voor iedereen gratis. De daarvoor te maken kosten worden betaald uit vrijwillige giften van individuele sympathisanten.
U kunt uw bijdrage overmaken op:
NL45 INGB 0006 1317 44 van de Stichting Glasnost in Cuba.
|
|
Stichting Glasnost in Cuba
Sint Willibrordusstraat 52, 1073 VC Amsterdam
Telefoon:
06 10 80 83 33 of 020 679 02 89
Banknr.:
NL45 INGB 0006 1317 44 van de Stichting Glasnost in Cuba
|
 De redactie van CubaTips stelt de gegevens in deze nieuwsbrief zo zorgvuldig mogelijk samen. We kunnen echter niet verantwoordelijk worden gesteld voor eventuele foutieve informatie noch voor het gebruik van deze informatie en eventuele nadelige gevolgen daarvan. | | |
Indien deze Nieuwsbrief niet goed leesbaar is of indien de linken ervan niet goed werken, raden we u aan de versie op internet te gebruiken: klik hier. |
1. Internetspecial
Over dit nummer en over een internetspecial
|
In deze CubaTips treft u informatie aan over verschijning in het Nederlands van een verhaal van de Cubaanse auteur Senel Paz. Zijn verhaal uit 1950 vormde de basis van de succesvolle Cubaanse speelfilm Fresa y Chocolate in 1994. Verder een bericht over het vertrek van de VS uit de Mensenrechtenraad en de hongerstaking van de bioloog Ariel Ruiz Urquiola die zijn tweede week in gaat. Ook verscheen er een nieuw boek over Cuba getiteld De laatste vlucht naar Havana. En natuurlijk is er de Culturele Agenda en Het laatste nieuws.
 Het nieuwsbericht van 22 juni (zie onder 10) belicht het effect van internet op de Cubanen en de machthebbers in Havana. In dat kader vragen we speciale aandacht voor een internetspecial - helaas alleen in het Spaans - die in mei verscheen op de website Periodismo de Barrio met 13 reportages en 12 overzichtsartikelen met thema’s als de geschiedenis van internet in Cuba, een profiel van het staatsbedrijf ETECSA, anekdotes, de wifi en Nauta-plaatsen en de jongerencomputerclub Joven Club de Computación y Electrónica in Santiago de Cuba. Verder gesprekken met onderzoekers zoals Juan Antonio García Borrero en Yohana Lezcano, met voorstellen om internet te gebruiken als stimulans voor deelname van burgers aan de maatschappij. Ook is er informatie te vinden over de platforms Facebook en YouTube, de verspreiding van Airbnb op het eiland, de veranderingen in de relaties tussen echtparen door gebruik van technologie en het grootste undergroundnetwerk SNET in Cuba.
|
2. Waarom de Cubaanse overheid teggen journalist Ravsberg is |
Volgens Vicente Morin Aguado van de website Havana Times is er in Cuba op dit moment sprake van een ongekende actie om de website Cartas desde Cuba van Fernando Ravsberg te redden. Ravsberg is geboren in Uruguay en werkt al 28 jaar in Cuba. Zijn werkvergunning dreigt niet te worden verlengd. (Zie de Cubaweblog van 14 juni 2018)
 Vicente Morin vraagt zich af waarom de Cubaanse autoriteiten zich keren tegen Cartas desde Cuba.
De cijfers spreken voor zich.1- Een week geleden bevestigden internetservers dat de site 300.000 maal per dag werd geraadpleegd en dat men 7 gygabyte data in 24 uur verwerkt.
2- Sommige artikelen leidden tot meer dan 100 reacties, vaak met politieke kritiek of kritiek op de auteurs van artikelen.
3- Bijna alle bezoekers van de weblog zijn Cubanen; ze wonen op het eiland of in de grote ballingengemeenschap van Cuba.
Als de website 14ymedio er in is geslaagd met o.a. de teksten van Yoani Sánchez buiten Cuba de aandacht te trekken, deed Ravsberg met Cartas desde Cuba dat met Cubanen in eigen land.
|
3. Fresa y Chocolate, eindelijk in het Nederlands |
In september 1994 ging de Cubaanse film Fresa y Chocolate (Aardbeien en Chocola) in Nederland in première tijdens het Muestra de Cine Cubano in Rotterdam. De film werd, als enige Cubaanse film ooit, genomineerd voor een Oscar. Het filmfestival leidde tot een felle polemiek omdat de organisator Leo Hannewijk zowel ‘officiële’ films als producties van dissidenten wilde tonen. Dat leidde tot boosheid bij o.a. de Cubaanse ambassade in ons land. De films van dissidenten en ballingen werden uiteindelijk uit de programmering gehaald.
 Maar Fresa y Chocolate van regisseur Tomás Gutiérrez Alea kreeg in Cuba veel bekijks en zou ook in Nederland succesvol blijken. De film gaat over een student sociologie aan de universiteit van Havana die door middel van een versiertruc in ijssalon Copelia in contact komt met een homoseksuele intellectueel die teleurgesteld is in de revolutie. De student David (de rol van Vladimir Cruz die ook op het filmfestival in Rotterdam aanwezig was) gaat niet in op de avances van de intellectueel maar is jaloers omdat Diego (Jorge Perugorria), een uitbundige homosekueel, ‘optreedt met een innerlijke vrijheid die ik als militant zelf zou willen hebben’. Hij raakt meer geïnteresseerd in Diego’s ideeën over de revolutie en de Nieuwe Mens. Hij moet zich verdedigen tegen een ideologische studiegenoot die hem opdraagt Diego’s gangen na te gaan en hij krijgt een inwijding in de heteroliefde dankzij Diego’s buurvrouw. Acceptatie Diego vecht voor een Cuba nieuwe stijl en voor acceptatie van zijn homoseksualiteit. De film is gebaseerd op de novelle El bosque, el lobo y el hombre nuevo van Senel Paz (1950). De Nederlandse vertaling van het verhaal verscheen onlangs bij Zirimiri Press in een vertaling van Pieter Lamberts. Het filmverhaal was een conventioneel melodrama over een brave mannenvriendschap, maar viel destijds vooral op dankzij het land van herkomst. Het speelde namelijk in Cuba waar het thema homoseksualiteit gevoelig lag en homoseksuelen werden vervolgd. Het was enigszins pikant dat de homoseksuele kunstminnaar geleidelijk de vriendschap wint van de naïeve politicologiestudent. De tekst van de novelle van Senel Paz overstijgt de melodramatiek van de film en is poëtischer dan het script. Zo beklaagt Diego zich over het feit dat de revolutionairen eindeloos oreren maar nooit luisteren. ‘Ik weet dat de Revolutie goede kanten heeft, maar ik heb ook heel slechte meegemaakt, bovendien heb ik over een aantal kanten mijn eigen mening. Misschien vergis ik me wel, moet je nagaan. Ik zou erover willen praten, zou willen dat er naar me geluisterd wordt, dat me dingen worden uitgelegd. Ik ben bereid om te argumenteren, van mening te veranderen. Maar ik heb nog nooit met een revolutionair kunnen praten. Jullie praten alleen maar onderling. Het interesseert jullie maar heel weinig wat anderen denken,' aldus Diego. Verwarring De reacties op de film waren bijna een kwart eeuw geleden nogal tegenstrijdig en verwarrend. Voor de een was de film een teken van de nieuwe vrijheid, voor de ander een bewijs van repressieve tolerantie. Ballingen in Amerika verweten Alea dat hij veel te voorzichtig was met zijn kritiek en het Castro-regime spaarde. De verschenen tekst in het Nederlands is weliswaar laat beschikbaar maar zeker nog de moeite van het lezen waard. De onvrijheid om te argumenteren, van mening te veranderen bestaat in Cuba nog steeds.
Informatie
* Aardbei en chocola, Ariel Senel Paz. Uit het Spaans vertaald door Pieter Lamberts, Zirimiri Press - 50 pagina’s, €12,90
|
4. VS stappen uit Mensenrechtenraad VN |
De Verenigde Staten trekken zich terug uit wat zij de “hypocriete en zelfbedienende” Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties noemen. Volgens Washington heeft die raad een “chronische vooringenomenheid” tegenover Israël en is ze niet bereid te hervormen.
 Geflankeerd door de minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, haalde de Amerikaanse ambassadrice bij de Verenigde Naties Nikki Haley uit naar Rusland, China, Cuba en Egypte omdat die landen de pogingen van de VS om de raad te hervormen dwarsboomden. Volgens Haley is de raad “een hypocriete en zelfbedienende organisatie die de spot drijft met de mensenrechten”. In een tweet liet Nikki Haley weten:
✔
@nikkihaley
RT @USUN: With members like China, Cuba, the Democratic Republic of Congo, and Venezuela the Human Rights Council is not worth its name.
Saoedi-Arabië
Zij haalde ook uit naar landen die de Amerikaanse waarden deelden en Washington aanmoedigden te blijven, maar “niet bereid waren om de status-quo ernstig aan te vechten”. “Kijk naar het lidmaatschap van de raad, en je ziet een afschuwelijke minachting voor de meest elementaire rechten”, aldus Haley.
Haley verwees daarbij naar Venezuela, Cuba, Congo en China. Opmerkelijk is dat zij Saoedi-Arabië niet noemde. Dat land kreeg de laatste jaren nochtans bakken kritiek, onder meer door het hoge aantal burgerdoden in de oorlog in Jemen.
Bron
* Pieter Van Berkel in SCEPTR - 20 juni 2018
|
5. Bioloog Ariel Ruiz Urquiola in hongerstaking |
Vorige week meldden wij dat Amnesty International een zogeheten Urgent Action is gestart voor de Cubaanse bioloog Ariel Ruiz Urquiola die op 9 mei door een tribunaal in Viñales tot 1 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld wegens belediging. De internationale mensenrechtenorganisatie noemt hem een gewetensgevangene en vraagt zijn onmiddellijke vrijlating
 Deze week werd bekend dat Ariel Ruíz Urquiola vanwege een hongerstaking is overgeplaatst naar een kerker van de gevangenis Km 5 y 1/2 de Luis Lazo bij Pinar del Río. Zo’n verblijf in isolement is bedoeld als straf voor gevangenen die acties ondernemen zoals een hongerstaking. Ruiz Urquiola, eigenaar van een ecologische boerderij, protesteert met de honger-en dorststaking tegen het feit dat hij in tegenstelling tot de andere gevangenen, geen werk op het land mocht uitvoeren.
Meer (Engelstalige) informatie:
* Urgent Action, 11 juni 2018 inclusief de adressen van Cubaanse autoriteiten aan wie het protest kan worden toegezonden.
|
6. Mijn vriendin, de geschoolde sekswerkster |
Fidel Castro sprak in juli 1999 over Cubaanse hoeren als ‘de best opgeleide prostituees op de wereld.' Repatriado, medewerker van Havana Times, raakte in die jaren verzeild in het gebouw Alaska in de 23ste Straat, waar hij als universiteitsstudent een kamer kreeg bij zijn tante.
Alaska was ook een bordeel en een favoriete plek voor gay-sekswerkers om hun klanten mee naar toe te nemen die zij oppikten bij de bioscoop Yara of de Fiatgarage aan de Malecón.
 ‘Mijn tante verhuurde nog een kamer, niet voor meisjes uit de provincie die daar hun beroep uitoefenden, maar om er te slapen. Vijf van hen – de jongste was 14 en de oudste 23 jaar – deelden één bed alhoewel ik er nooit meer dan 2 of 3 gezamenlijk het bed zag delen.’ (...)
‘Deze meisjes kleedden zich in mijn aanwezigheid aan en uit, als was het de gewoonste zaak van de wereld maar we hadden nooit seks. Ik was doodsbang voor hiv, een trauma dat ik lange tijd meedroeg na een slechte ervaring met een jinetera/prostituee in Pinar del Rio, toen ik 13 jaar oud was. Ik wist niet dat ze een jinetera was toen ze me verkrachtte in het maanlicht op het strand van El Morrillo, zonder condoom. Toen ik erachter kwam wat voor werk ze deed, kreeg ik een paniekaanval en martelde mijn moeder mij met de gedachte dat ik mijn vriendin in Havana zou besmetten.'
|
7. Over de toekomst van Angeline |
Angeline ligt lekker op haar moeders schoot te slapen. Geboren in Ecuador, is ze per trein onderweg van Roosendaal naar Arnhem. Waarom? Omdat haar ouders Cubanen zijn.
Het leven in Cuba is zo moeilijk dat de Amerikaanse krant El Nuevo Herald schat dat er tussen 1994 en 2015 niet minder dan 660.000 van de elf miljoen inwoners het land ontvlucht zijn. Velen verlieten de zelfverklaarde socialistische heilstaat vanwege politieke redenen, maar daarnaast is de economische nood inmiddels hoog gestegen. Ook Angeline en haar ouders zijn gevlucht, zoals blijkt als we aan de praat raken. Frank Bron van de website La Chispa tekende haar ervaringen in Nederland op.
 Het gezin blijkt tot een asielgolfje te horen dat eerder dit jaar de Nederlandse media haalde. Waren er twee jaar geleden nog 23 Cubaanse aanvragen, eind 2017 stond de teller op 256. De Immigratie en Naturalisatiedienst (IND) heeft er inmiddels 140 behandeld en 99 procent daarvan afgewezen. Het grootste deel was LHBT-gerelateerd. Dus asielverzoeken omdat het voor de betreffende persoon vanwege zijn of haar seksuele geaardheid als ‘Lesbienne, Homoseksueel, Biseksueel of Transgender’ onveilig zou zijn op Cuba.
Tussenlanding
Sinds jaar en dag vluchten Cubanen vooral naar de Verenigde Staten. Vrijwel nooit wees de VS een asielaanvraag van een Cubaan af. Maar eind 2016 schafte president Obama die regeling af. Omdat Cubanen visumvrij naar Rusland kunnen reizen, verplaatste de blik van velen zich naar het oosten. De vlucht naar Moskou maakt een tussenlanding op Schiphol, waardoor je als Cubaan in Nederland kon komen. ‘Kon’ want sinds januari dit jaar eist ons land een transitvisum van Cubanen op weg naar Rusland. Het asielgolfje is ingedamd.
Werken in Ecuador
Angeline heeft van dat alles geen weet. Zij moet alleen even huilen als haar speen op de grond valt. Dat probleem kunnen haar ouders makkelijk oplossen, een toekomst voor hun dochter is moeilijker te regelen. Een jaar of drie geleden trokken zij naar Ecuador, niet zoals honderden landgenoten als visumvrije tussenstop op weg naar de Verenigde Staten, maar om daar betaald te gaan sporten.
|
8. De laatste vlucht naar Havana. Het verhaal van een vriendschap |
Om te vieren dat ze van haar darmkanker is genezen, trekt Mireij samen met haar beste vriendin Elisabeth vier weken rond op Cuba. Al voor vertrek heeft Elisabeth het gevoel dat er iets niet klopt.  Toch gaan de dames, beiden ruim de 60 gepasseerd, op reis. In de loop van de vakantie blijkt dat Mireij geobstipeerd is. Ze gaat steeds minder eten en wordt steeds zwakker. Elisabeth ziet het aan, maar grijpt niet in. Tot ze op een dag een hondsberoerde Mireij in bed aantreft en niets anders meer kan doen dan haar met een ambulance laten overbrengen naar het ziekenhuis van Havana. WaargebeurdDe laatste vlucht naar Havana is het waargebeurde verhaal van schrijfster Elisabeth Marain en haar beste vriendin, aan wie ze met dit boek een ode brengt. Het lijkt alsof Marain zeker wilde zijn dat ze niks zou vergeten en daarom elk detail heeft opgeschreven. Helaas komt dat niet altijd ten goede aan het verhaal, dat traag vordert en bovendien specifieke interesse voor Cuba vergt. De onderliggende boodschap over sterven op je eigen manier is wel erg mooi, en tegelijkertijd frustrerend én inspirerend.
Nadere gegevens:
De laatste vlucht naar Havana. Het verhaal van een vriendschap, Elisabeth Marain. Uitgeverij Balans, 222 blz., 19,99 euro.
|
|
9. Culturele Agenda
Muziek, exposities, lezingen enz. |
* Ramón Valle trio: 30 juni in Amsterdam 
Deze maand staan er een aantal geweldige Cubaanse pianisten op het BIMHUIS podium: het Ramón Valle trio is de laatste.
- Za 30 juni: Ramón Valle trio
* Manifiesta: 8 en 9 september in Bredene
Het grootste Europese solidariteitsfestival met het Cubaanse regime zal ook dit jaar weer present zijn op Manifiesta in het Vlaamse Bredene. Met als gasten: Pablo Allende, de kleinzoon van Salvador Allende,en Aleida Guevara, dochter van Che. Beiden zijn in Cuba opgeleide artsen. Doorlopend: mojitos, Cubaans bier, muziek en infostands. Programma met: salsa-initiaties, eco-reisvoorstelling, workshops 'greenmapping' en ontmoetingen met Cubaanse en internationale gasten, die het Cubaanse regime een warm hart toedragen. Zaterdagavond is de tent het decor van optredens van Escala B met aansluitend Fiesta Latina met DJ Pacha.
* Maykel Blanco y su Salsa Mayor: 28 september in Amsterdam
Maykel Blanco (Cuba) komt naar Nederland met zijn band ‘Salsa Mayor’. Hij is een van de populairste en meest veelbelovende artiesten en wordt in één adem genoemd met topbands uit Cuba zoals Los Van Van en Havana d’Primera. En het is volkomen terecht dat deze getalenteerde jonge Cubaan in korte tijd een grote bekendheid is geworden in de Cubaanse Timba-scene. Kortom op 28 september zal Maykel Blanco y su Salsa Mayor garant staan voor een knallend en swingend concert dat ons helemaal in Cubaanse sferen zal brengen, met daarna in de Upstairs een Afterparty (let op, hier kunnen maar 250 man in, dus vol is vol!)
Plaats: Zaal: Melkweg in Amsterdam. Aanvang: 19:30 uur.
|
|
10. Het laatste nieuws
Dagelijks worden actuele berichten gepubliceerd in onze Cuba-weblog |
* Einde VS-embargo verviervoudigt landbouwtransacties tot 1 miljard dollar (18 juni 2018)
 De landbouwsector in de VS wil dat dit land een einde maakt aan het al bijna 60 jaar bestaande embargo tegen Cuba. De National Association of State Departments of Agriculture of the United States (NASDA) zei dit afgelopen donderdag in Havana nadat een delegatie een week lang in Cuba verbleef om te overleggen met de autoriteiten en zij landbouwprojecten bezocht. Steven Reviczky, voorzitter van NASDA, pleitte tijdens een persconferentie voor normalisering van de bilaterale handelsbetrekkingen tussen Cuba en de VS. Lees verder
|
* Mariel wordt geen Cubaans Hong Kong (19 juni 2018) In 2014 opende Raúl Castro, in aanwezigheid van zijn bondgenoten Dilma Rousseff, Evo Morales en Nicolás Maduro, het grootste project van zijn mandaat, namelijk de Speciale Ontwikkelingszone in de haven van Mariel / Zona Especial de Desarrollo (ZEDM). Vier jaar later, en met investeringen uit Brazilië van meer dan een miljard dollar, is de droom van een Caribisch Hong Kong verder dan ooit. Investeerders blijven weg. Emilio Morales, directeur van de Havana Consulting Group, legt uit waarom. Lees verder
|
*
Spaanse bedrijven willen positie in Cuba versterken (20 juni 2018)  Vertegenwoordigers van de Spaanse regering willen de economische en commerciële banden met Cuba versterken. Ze deden dit tijdens de 22ste zitting van het Bilateraal Handelscomité in Hotel Nacional in Havana. Aan de bijeenkomst namen 70 Spaanse bedrijven deel. Ook de Cubaanse Minister van Buitenlandse Handel en Buitenlandse Investeringen, Rodrigo Malmierca was aanwezig. Alfredo Bonet, directeur I nternationale Zaken van de Spaanse Kamer van Koophandel, zei: ‘Cuba is een markt en een land van de toekomst, en wanneer het uiteindelijk deel gaat uitmaken van de wereldmarkt, moeten Spaanse bedrijven voorop lopen.’ Lees verder
|
* Apotheken hebben structureel tekort aan medicijnen (21 juni 2018)
Het tekort aan medicijnen in Cuba is zoals meer economische kwesties in dit land, structureel. Cubanen hebben gratis toegankelijke gezondheidszorg (zoals in andere landen op deze wereld) en royaal betaald door de inspanningen van hun werk, maar als het om medicijnen gaat, stapelen de problemen zich op. Uit verschillende recente berichten van het eiland blijkt dat Cubanen zich zorgen maken over het gebrek aan medicijnen in de apotheek. Artsen klagen over problemen bij de behandeling van patiënten met chronische ziekten omdat medicijnen voor behandelingen in de apotheek ontbreken. Lees verder
|
* Cubaanse staatsmedia verliezen monopolie (22 juni 2018)  Direct nadat in mei jl. een vliegtuig bij Havana neerstortte waarbij 113 mensen om het leven kwamen, zonden Cubaanse staatsmedia updates uit van de ramp, leverden via mobiele telefoons reportages vanaf de rampplek en zonden een interview ter plaatse uit met de nieuwe president Miguel Diaz-Canel. Toen later in mei, Cuba werd getroffen door de tropische storm Alberto, resulterend in een dozijn sterfgevallen, zond de staatstelevisie ongewoon lange beelden uit van vergaderingen waar ministers de reddingsacties bespraken. Andrea Rodriguez van Associated Press meldt uit Havana dat Cuba een Nieuw Communicatiebeleid voorbereidt om de concurrentie met andere media voor te zijn. De staatsmedia in Cuba hebben er nog niets over gemeld. Lees verder
|
* Cuba leeft op het ritme van het WK Voetbal (23 juni 2018) ‘De zaken liepen slecht maar toen begon het Wereldkampioenschap Voetbal,’ zegt Osmel Chapman, een ober in een privérestaurant op de hoek van Infanta en San Lazaro in Havana, met een grote glimlach. Net als veel eethuisjes en cafés hangt er een groot scherm in zijn zaak waarop alle wedstrijden van het WK in Rusland, worden uitgezonden. Hoewel honkbal zijn status als nationale sport in Cuba behoudt, wint het voetbal terrein onder de jongere generatie. De redenen hiervoor zijn talrijk. De belangstelling voor al die wedstrijden met kampioenen die door de nationale televisie worden uitgezonden, de overdadige politisering van het honkbal en de weinig middelen die er nodig zijn voor een partijtje voetbal. ‘Het resultaat is dat we van ’s middags tot ’s nachts open zijn omdat mensen graag naar voetbal kijken in gezelschap’, aldus Osmel. Lees verder
|
| |
