Vorige week heb je al kennis gemaakt met de vooronderstellingen van communicatie. Je beseft nu dat goede communicatie de olie is die de interrelationele machine smeert.

 

Een bijzondere vorm van communicatie is het geven van feedback. Hiermee geef je medewerkers de kans om te groeien. Het is je belangrijkste coachende vaardigheid. Een bevraging bij zowat 900 mensen toont aan dat er grote nood is aan het krijgen van feedback. Zowel positieve als negatieve.

 

Waarschijnlijk heb je net zoals de meeste leidinggevenden weinig moeite om een medewerker te complimenteren of te bedanken. Maar ojee als je ziet dat iets beter kan of anders moet. Uit angst om je medewerker te kwetsen of gezien te worden als een pietje precies, loop je het risico in subassertief gedrag te vervallen. Of in een emotioneel geladen (passief) agressieve reactie wanneer de laatste druppel de emmer heeft doen overlopen en je nu echt corrigerend moet optreden.

 

Wat heb jij het liefst? Gezien worden als  een schoothondje of als een pitbull? Geen van beide uiteraard.  Je zou verbaasd zijn te horen hoeveel leidinggevenden met dit dilemma worstelen. Tijd dus om voor een derde optie te kiezen en je assertiviteit aan te scherpen.

 

Het fundamentele verschil tussen subassertiviteit, assertiviteit en agressiviteit is hoe onze woorden en gedrag een invloed hebben op de rechten en het welzijn van anderen zoals Sharon en Gordon Bower het verwoorden. Door je assertief te gedragen kom je op voor datgene waar jij als leidinggevende voor staat in respect tot de andere.

 

Je werkt oplossingsgericht en verbindend want het is geweldloos. Ronald van der Molen beschrijft het in Managersonline heel pakkend als de taal van het hart.

 

Om af te sluiten hieronder nog een doordenkertje van de auteur van het boek 'Als ik nee zeg voel ik mij schuldig' waarin je ook je 10 assertieve grondrechten kunt vinden: