Beste ,
Een hele poos dachten we dat het mooie weer niet op kon en leken we zo het voorjaar in te glijden maar de nachtvorst en sneeuw vertellen anders. De winterjas kan nog niet naar zolder, een kleinigheid.
Ondertussen is het in de hele wereld onrustig. In de Hoorn van Afrika heerst extreme droogte. Hoorn van Afrika klonk in mijn oren altijd als de Hoorn des overvloeds. Ik had er een romantisch beeld bij maar het tegendeel is daar werkelijkheid.
We kunnen niets doen, wordt gezegd. Maar is dat zo? Van de week zei de nieuwslezer dat 'we' elke dag 1,5 miljoen stuks plastic per dag weggooien met zijn allen, alleen in Nederland al. Als we daar wat aan doen, zouden al die kleine beetjes niet ook helpen aan een stabieler klimaat? Aan minder regen in Australië en meer op plekken waar het al jaren niet meer geregend heeft, of ben ik dan naïef en voltrekt zich iets groters waar wij geen invloed op hebben? Zoals de IJstijd ooit.
Ik volg de jaarcusus 'Natuurlijk leven' van Maria de Wit. Zij roept op om een stap te zetten in het zelf zorgen voor je voedsel zodat je minder afhankelijk bent van de supermarkt. Van minder voedsel (verpakking, vervoer) dat moet worden aangeleverd. Als je zelf zorgt voor je voedsel krijg je meer verbinding met wat je eet, met de aarde, met de natuur. Hoe lang duurt het eigenlijk voor er een kropje sla te oogsten is uit dat zaadje. Wat kom je tegen bij het zelf telen van groenten, kruiden, tomaten. Als je een klein stukje tuin hebt kun je al heel veel zelf.
Als je weer in verbinding komt met de natuur wordt je gevoel van respect groter en dat werkt door in zorgzaamheid voor jezelf en je medemens.
Dus ja, het is onrustig in de wereld maar dicht bij huis is het gewoon lente. Het is tijd om te kijken naar dat wat zo gewoon lijkt. De stabiliteit van het ritme van de natuur die ontluikt. |
