Vlooienallergie bij de hond
Niets is dieren vreemd, zo ook allergieën niet. Een allergie is een overgevoeligheidsreactie van het afweersysteem tegen stoffen die niet schadelijk zijn, zoals pollen of huisstofmijt. Deze stoffen zelf veroorzaken geen klachten, maar het is de overdreven reactie van het immuunsysteem die klachten veroorzaakt. De meest voorkomende allergieën bij de hond zijn: atopie, voedselallergie en vlooienallergie. Verder worden ook overgevoeligheidsreacties tegen insecten en medicijnen gezien. Deze groepen kunnen vergelijkbare klachten geven en regelmatig hebben last van meerdere allergieën tegelijkertijd. Hieronder willen we graag verder in gaan op één van de meest voorkomende allergieën: vlooienallergie.
Vlooien
Vlooien zijn veel voorkomende parasieten. Ze bijten een dier om vervolgens bloed te zuigen. Voordat ze bloed zuigen, wordt speeksel in de huid van de hond geïnjecteerd. Dit speeksel bevat irriterende stoffen, waardoor een beet bij een dier zonder vlooienallergie een klein jeukend bultje kan ontstaan. Bij een dier met vlooienallergie reageert het immuunsysteem echter overmatig op eiwitten in het speeksel van de vlo, waardoor een allergische reactie ontstaat met veel jeuk tot gevolg.
Symptomen
De meeste vlooien zijn actief tijdens warmer weer, dus vanaf de lente tot aan de herfst. Echter, als de vlooien zich ook binnenshuis bevinden, kunnen klachten van vlooienallergie ook buiten deze seizoenen optreden. De allergie veroorzaakt veel jeuk, die vaak acuut klachten geeft. Een voorbeeld is een hot-spot: een ernstige ontsteking van de huid die in een paar uur kan ontstaan, waarbij de huid vaak rood, warm, nat of zelfs pussig ontstoken is. In chronische gevallen kunnen kaalheid, korsten en een verdikte huid (olifantshuid) ontstaan. Deze problemen zitten meestal op het achterste deel van de hond, bij de staartbasis of op de rug. Bij ernstige gevallen kan het probleem zich zelfs ook richting de kop en poten uitbreiden.
Diagnose
Meestal kunnen wij aan de hand van de symptomen en het verloop hiervan een vermoeden krijgen dat er sprake is van vlooienallergie. Vlooien hoeven niet per se aanwezig te zijn voor het stellen van de diagnose. Er hoeven namelijk maar een paar vlooien aanwezig zijn om klachten te veroorzaken en deze vlooien worden tijdens het krabben of bijten vaak al door de hond verwijderd. Om zeker te weten dat een hond last heeft van vlooienallergie, kan bloedonderzoek of een huidtest gedaan worden.
Behandeling en preventie
Voorkomen is beter dan genezen en daarom is het bestrijden van vlooien zeer belangrijk. Zowel het dier als zijn omgeving moeten behandeld worden en dit kan bij ernstige vlooieninfecties ongeveer twee tot drie maanden in beslag nemen. Als een dier besmet blijft met vlooien, zullen de klachten niet verdwijnen of regelmatig terug komen. Bij jeuk kan een behandeling met corticosteroïden (prednison) ingezet worden. Hot-spots moeten eerst geschoren worden, waarna de plek gereinigd moet worden. Afhankelijk van de grootte en de ernst van de hot-spot wordt een zalf of spray met corticosteroïden ingezet. Soms is het nodig om deze medicijnen ook met behulp van een injectie of pillen te geven.
Prognose
De prognose van een vlooienallergie is goed. Een hond met vlooienallergie zal altijd gevoelig blijven voor het speeksel van vlooien, maar als hij niet door vlooien gebeten wordt, zal hij geen klachten krijgen. Door een dier adequaat te behandelen tegen vlooien te behandelen, kunnen problemen dus goed voorkomen worden.
Heeft u nog vragen over vlooienallergie of hoe u uw dier het beste tegen vlooien kunt beschermen? Neem dan contact op met uw Dierenzorggroep Dierenkliniek!
