|
De aanleg voor verslaving zat er al in voordat hij eruit kwam. Waarschijnlijk dromen rokers nooit over roken – tenzij ze net gestopt zijn. Ik daarentegen rook er in mijn dromen lustig op los. Zo’n rookgordijn komt mij blijkbaar af en toe wel van pas. In werkelijkheid heb ik nog nooit enige rookwaar in mijn mond gehad, maar heeft het vernuftig verslaafde brein nu eindelijk een middel gevonden: twitter.
Ik had gewaarschuwd kunnen zijn, maar was totaal onvoorbereid toen ik mij – weinig verhullend, naar ik aannam – als Yip_X op twitter begaf.
Voor iemand die zijn geld verdient met mooie zinnen maken, is twitter op zich zo gek nog niet, want het is een leuke puzzel om steeds je gedachten te ordenen in een bericht van 140 tekens, ofwel een tweet. Het past bij mijn manie om beginzinnen te maken, waar dan uiteindelijk zelden een verhaal achter komt. Twitter leek het ultieme platform voor beginzinnen, maar ik had gerekend buiten de oproepen van twitter zoals: ‘vertel wat je bezig houdt’, ‘hou het gesprek gaande’ , ‘wie te volgen’ en ‘trends’ en de grote aantrekkingskracht die deze oproepen uitoefenen op auteurs die zich wat minder bekommeren om mooie zinnen. Zo ontdekte ik mensen die van twitteren hun levensstijl hebben gemaakt – soms met prachtige observaties of geweldige vondsten. Maar meestal trof ik dagboekfragmenten, aanmoedigingen voor het eigen of andermans ego, onbegrijpelijke gesprekken en duizenden verwijzingen naar foto’s en teksten. Dat laatste deed mij de das om. Keer op keer dacht ik een link te moeten volgen, een leuke foto tegemoet te kunnen zien en werd ik teleurgesteld in mijn tijdbesteding. Kortom: alle kenmerken van een verslaving dienden zich aan, natuurlijk nog zonder dat ik het in de gaten had. Mooie zinnen in mijn hoofd, waar ik om vier uur ’s nachts mijn bed voor uitkwam, verdwenen als sneeuw voor de zon, omdat ik eerst andermans berichten ging liggen lezen. Ik wilde opeens van alle gebeurtenissen zinnen van maximaal 140 tekens maken. Zelfs tijdens het schrijven van dit stukje denk ik: ‘ Welke zinnen zijn geschikt voor een tweet?’
Zelf twitterde ik ook, aanvankelijk terughoudend en met intrekking van een groot deel van mijn teksten binnen drie dagen. Mijn innerlijke censor – waar ik volgens anderen sowieso vanaf moet – is minder strikt geworden, maar dat bleek geen bevrijding. Of anders geformuleerd: er verandert niets in de wereld door mijn toedoen, al wil ik mezelf en de wereld graag doen geloven dat ik degene ben die de emmer deed overlopen. Mijn beginzinnen kunnen ook prima in mijn boek, dat ik nog altijd overal mee naartoe sleep, maar dat buiten gebruik dreigt te raken.
Ik kreeg volgers van allerlei pluimage om dicht bij het twittervogeltje te blijven. De meesten die zich aandienden ging ik netjes terugvolgen. Dat betekent dat hun berichten bij mij over het scherm kwamen. Toen ik meer dan vijftig volgers had, kon ik dat natuurlijk allemaal niet meer bijbenen. Dat is ook helemaal de bedoeling niet, maar wat dan de bedoeling wel was, is mijn zich vernauwende brein ontschoten. Afgelopen week deed ik een test. Ik meldde me als volger van een kleine tweehonderd mensen. Mensen dus, twitteraars met een gezicht, desnoods zo’n ei, geen abstracties (bedrijven), al blijken veel mensen dat ook te zijn.
Binnen een dag had ik er zestig volgers bij en de dagen erna werd mijn gevolg nog groter. Er verschenen ook meer volgers die ik niet eerst zelf had uitgenodigd. Mijn inbox en telefoonscherm liepen over met berichten van mensen die hun blog, e-book of facebookpagina aanbevalen. En ik moest simpelweg constateren dat ‘de meeste mensen zijn aardig’ nog steeds geldt. Alleen schiet ik daar niets mee op. Het maakt me nieuwsgierig naar al die mensen en de dingen die ze doen en daar heb ik helemaal geen tijd voor.
Twitter weet hoe een verslaving werkt. Als ik op wil zeggen, dan blijft mijn account nog dertig dagen in stand, zodat ik die 'vergissing' snel kan goedmaken: met een beetje geluk onopgemerkt door al die volgers. Maar ik probeer van mijn verslaving af te komen, dus …
Yip_X gaat eclipseren, 1 mei om precies te zijn.
|
Jip's venster op de wereld
