Volgens Willem Mastenbroek, em. hoogleraar ‘Organisatiecultuur en Communicatie’ van de Economische faculteit, Vrije Universiteit, A'dam, is de spanning tussen ‘hoog’ en ‘laag’ de reden waarom zoveel veranderingstrajecten vastlopen. Hij noemt deze spanning het oerconflict.
Deze dynamiek leidt tot een ‘blame the other’ cultuur.
In het FD 24-06-08 beschrijft Marjon Oosterhout dit fenomeen. Ze maakt melding van onderzoek dat uitwijst dat ondergeschikten bijzonder kritisch zijn over hun leiders en noemt hierover het management development programma bij Shell: “ Het meest verbazingwekkende is dat bijna alle respondenten zelf ook leiding geven. Tijdens programma’s voor niveau 3 werd er geklaagd over de niveaus 2 en 1. In programma’s voor niveau 2 werd er geklaagd over niveau 1, niveau 1 was kritisch over de absolute top. We hebben het hier over intelligente, succesvolle en goedwillende mensen met de beste intenties. Hoe kan dit?”
Het antwoord hierop van Willem Mastenbroek is duidelijk: “ Een fraai voorbeeld van het oerconflict!”
Ook tijdens onze vormingstrajecten komen we dit heel dikwijls tegen wanneer deelnemers met een leidinggevende functie zeggen: “Allemaal goed en wel, maar onze directie/manager/ chef zou hier beter zitten….”
En zo kom je onrechtstreeks terug bij de quote van vorige week ‘It takes two to tango’ en bij de vraagstelling wat jij gaat doen om het oerconflict in jouw organisatie te doorbreken. Enkele diverse keuzes die je kan maken vind je in dit document.
