|
Het duurde een paar dagen voordat ik de diagnose met enige zekerheid kon stellen: het is een hersenschudding. 'Dat kan niet zonder hersens', hoorde ik als patient van omstanders met een eigen kijk op humor. En wellicht hebben ze gelijk, maar ik vond de symptomen zo typerend dat ik toch meen opnieuw met een hersenschudding van doen te hebben. Ik moet meteen aantekenen dat ik slechts ervaringsdeskundige ben en dat het alweer een jaar of vijftien geleden is dat ik op mijn achterhoofd ben gevallen, maar een paar maanden later startte ik mijn eigen bedrijf.
Dit schrijf ik natuurlijk niet per ongeluk als bijzin erbij. Ik verwacht namelijk dat veel van mijn lezers tegen de tijd dat het zover is door een actieve lobby totaal jubileummoe zijn geraakt, dus neem ik nu maar even ontijdig een aandachtsmomentje. In hoge frequentie komt linkedin met updates met de aanmoediging 'Say happy work anniversary!' En ik heb van die contacten die hun profiel zo invullen dat het niet bij een keer per jaar blijft. Voor al die mensen die ik - per ongeluk of expres - vergeet te feliciteren dit jaar, heb ik een mooie nostalgische boodschap gevonden in het videootje van de jubileu-um plaquette van Koot en Bie. Dat begint met een koninklijk jubileum: daarvoor zijn andere kanalen dan linkedin geëigend. Je moet wel even klikken om je cadeautje uit te pakken, maar dan kun je ongeveer 3 minuten genieten van alles wat een jubileum tot een jubileum maakt!
Terug naar de diagnose waarmee ik deze column begon. Een hersenschudding wordt altijd voorafgegaan door een klap tegen het hoofd - bijvoorbeeld door een val - en leidt tot een onmiddellijke functiestoornis in de hersenen. Ik weet in ieder geval niet meer hoe ik - vijftien jaar geleden - van de groenteman waar ik met mijn kop op de harde tegelvloer viel terecht kwam in een gang waar het bordje 'röntgen' boven mijn hoofd hing. Ik dacht slechts 'au, zo'n bordje heb ik thuis niet.'
Verlies van geheugen is een symptoom, net als bewustzijnsverlies. Het irritante is dat je daardoor zelf niet weet hoe lang je bewusteloos bent geweest, zelfs niet bij benadering. Daar kan mijn patiënt van meepraten: die heeft in ieder geval geheugenproblemen en volgens mij is-ie na zijn val ook even buiten bewustzijn geweest. Zeker weten doe ik dat niet, omdat ik er zelf niet meteen bij was, toen de val zich voordeed. Een hersenschudding kan leiden tot verward gedrag en slaperigheid: het klopt allemaal als een bus. Eenvoudige taakjes kosten een zee van tijd en telkens valt mijn patiënt in slaap en moet ik hem oppiepen - je moet tenslotte de eerste vierentwintig uur niet hebben dat je ernstiger schade over het hoofd ziet. En hoe verloopt dan het herstelproces: rustig aan doen, de eerste dagen niet teveel licht, geen tv kijken of computerspelletjes doen. Als je te snel weer in volle vaart aan de slag gaat, dan duurt het simpelweg langer totdat alles weer normaal is. Ik ken dus niemand die zich daar aan houdt, maar vrees dat ik nu een patiënt heb, die het rustig aan doen mogelijk veel langer volhoudt dan ik. Hij houdt zich veilig! Veel pijn heeft-ie geloof ik niet als hij zich weer eens in het donker hult, onze gevallen laptop.
|
Jip's venster op de wereld
