De zomer ligt inmiddels echt wel achter ons, al is het nog altijd best warm. 

Het laatst gemaaide gras van 2023 wordt deze dagen opgeperst, om de grasvoorraad voor de wintermaanden aan te vullen. We zitten goed in het gras, daar zijn we blij mee. Hoelang het zal duren tot de koeien de stallen in gaan, kunnen we nu nog niet inschatten. Dit hangt vooral af van de hoeveelheid regen in het najaar. Het is wel voorgekomen dat de koeien in de loop van december nog buiten liepen, maar ook wel dat ze al begin november naar binnen gingen. We zien het wel, genoeg wintervoer hebben we sowieso. 

 

Voor wat betreft de andere werkzaamheden bij Eytemaheert: de komende tijd zal rustiger zijn, als het gaat om het ontvangen van groepen etcetera. Over het algemeen ligt het zwaartepunt hiervan in het voorjaar en de (na)zomermaanden, omdat we dan het liefst onze boerderij tonen, en met name de weides. In het voorjaar en de zomer hebben we volop weidevogels en kan men goed ons unieke weidegang systeem in bedrijf bekijken. Nu wordt het natter en guurder, en valt er buiten niet veel bijzonders meer te zien. Dit geeft ons de gelegenheid om terug te blikken en om plannen te maken voor het nieuwe jaar.

 

 

Heb jij je vleespakket voor de afhaaldag zaterdag al besteld? Dit kan nog tot en met woensdag. Zoals gebruikelijk kan je bestelling worden afgehaald in Roderwolde of in Slochteren, dit is heel makkelijk aan te geven in de webshop.

Kies voor een klein pakket van 3 kilo, een groot pakket van maar liefst 25 kilo, of een pakket daar tussenin. Er is veel keuze, van luxe tot aan gehakt en stoof. Naast het grasgevoerde rundvlees hebben wij ook het (h)eerlijkste varkensvlees te koop. 

Bestellen kan in de webwinkel.

 

 

Vorige week heb ik (Jessica) een lezing mogen geven over de bijzondere bedrijfsvoering van Eytemaheert en specifiek over wat de waarde hiervan is in de bredere beweging naar een duurzaam landbouw- en voedselsysteem. Mijn verhaal maakte deel uit van een mini-symposium gekoppeld aan de inauguratie van de nieuwe lector aan de hogeschool Van Hall Larenstein (Leeuwarden). Dit nieuwe lectoraat, en specifiek de nieuwe lector Martina Sura-De Jong, richt zich op de eiwittransitie. De eiwittransitie is, in het kort, de transitie naar een andere balans van eiwitconsumptie, van overwegend dierlijk, naar overwegend plantaardig.

Ik heb hier veel gedachten bij, en ik heb ook wel even getwijfeld of ik mijn verhaal hier wou doen. Mijn twijfel lag erin dat ik te vaak de nuance mis in deze gehele discussie: dierlijke producten worden afgeschilderd als slecht, en plantaardig als goed. Hoe makkelijk zou het zijn als het inderdaad zo zwart-wit was, maar dat is simpelweg niet zo. In een notendop was mijn boodschap dan ook: laten we met een meer genuanceerde blik kijken naar dierlijke producten en de consumptie daarvan. Het kán ook anders en daarbij geldt 'it's not the cow, it's the how'. Een verandering in productiewijze, zal zeer waarschijnlijk van invloed zijn op de balans tussen dierlijk en plantaardig, maar laten we niet aan de voorkant dierlijke producten afserveren. Dieren spelen namelijk een wezenlijke rol in het voedselsysteem, het gaat erom hoe deze dieren worden gehouden. Ik heb mijn standpunt goed kunnen overbrengen en ik heb veel positieve reacties gekregen. Ik merkte ook zeker dat er uiteindelijk maar weinig mensen zijn die inderdaad zo zwart-wit naar deze opgave kijken, dat was goed om te merken.

Martina legt in haar lectoraat de nadruk op duurzaam en gezond geproduceerd voedsel, met zeker volop ruimte voor dierlijke producten. Interessante kost, dat is het zeker!