Medewerkers houden niet van leidinggevenden die aan micromanagement doen en hebben ook weinig op met macromanagers.
Overmatige controle en bemoeizucht smoort elk initiatief in de kiem en maakt mensen niet verantwoordelijk. Regeltjes maken op uitzonderingsgevallen, om deze in de toekomst zogezegd te vermijden, leiden tot overreglementering. Met als gevolg dat mensen zich hierachter gaan verschuilen en minder en minder bereid zijn verantwoording af te leggen.
Macromanagers daarentegen blinken volgens Dr. Henry Mintzberg uit in het geven van grote visies, abstracte prestatienormen en weinig strategische input over hoe de visie te realiseren. Ze gaan er teveel van uit dat iedere individuele medewerker wel over de nodige vaardigheden beschikt en weet wat hij of zij moet. Door een gebrek aan ondersteuning en terugkoppeling kunnen medewerkers zich in de steek gelaten voelen en weten ze niet of ze de goede richting op gaan.
Tristan Bishop geeft je enkele denkpistes om de valkuil van het micromanagement en macromanagement te vermijden.
