Nieuws Maarten en Nelleke Slot - Sharing Gods love in Spain
 
Pasen vieren bij het aanbreken van de dag.
Vandaag hebben we een vroege ochtendviering gedaan vlak bij het Alhambra, op een vlakte met uitzicht op de stad Granada. Om 6:45 verzamelden wij ons op het Llano de la Perdiz (De vlakte van de patrijs). Bezakt en bepakt met stoelen, tafels en eten gingen we met een groep van over de dertig mensen in een kring zitten. Het was nog donker, en bij het licht van zaklampen en mobieltjes begonnen we. Hieronder leg ik iets uit van de indeling van deze bijzondere Paasdienst.
 
De duisternis van de Dood
We lazen eerst Lukas 23. 26-56. Dit stuk gaat over het lijden van Christus vanaf het moment dat Pilatus de schuldige Barabbas vrijlaat en de onschuldige Jezus de dood instuurt. Vervolgens zongen we het lied van het Ruw houten Kruis in het Spaans en een ander lied.
 
Hierop volgde een korte overdenking over de stille zaterdag. Een dag van wanhoop voor de verslagen discipelen. Alle hoop was vervlogen en omdat het sabbat was konden zij geen andere dingen doen om hun gedachten af te leiden.
 
De hoop van het Licht
Vervolgens lazen we Lukas 24:1-12. Dit gedeelte vertelt hoe de vrouwelijke volgelingen het graf leeg vonden. Twee engelen vertellen hen dat Jezus is opgestaan. Vol enthousiasme rennen de vrouwen naar de andere discipelen. De teleurstelling is groot wanneer zij hen niet geloven. In de Joodse cultuur van die tijd had de vrouw erg weinig rechten en aanzien. Zo weinig zelfs dat zij in rechtszaken niet als getuigen konden dienen. In het licht hiervan is het dan ook bijzonder dat Jezus juist de vrouwen een speciale plaats gaven in Zijn Koninkrijk. Zij waren de eersten die de opgestane Heer zagen.
 
Toen volgde een rollenspel waarin twee jonge meiden zich voordeden als Maria en Johanna en het verhaal navertelden in hun eigen woorden. Een van de dames deed het met zoveel inlevingsvermogen dat ze er emotioneel van werd.
 
De vreugde van het Leven
Hierna volgde een ander rollenspel waarin de twee Emmaüsgangers hun verhaal deden. Ook hier spatte het enthousiasme er vanaf. Na dit verhaal zongen we nog enkele aanbiddingsliederen en sloten we af met gebed.
 
Op het moment dat we de blije liederen zongen verscheen de zon net boven de hogere bergen uit! Het was een ontroerende, blije morgen. En weet je wat zo bijzonder was? Voor de zon achter de berg vandaan kwam, was het al aan het licht worden, en met dat licht kwamen al die vogelstemmen. Ik kon me zo goed voorstellen hoe dat voor die vrouwen geweest was, zo zoekend tussen de olijfgaarden naar het graf en dan al die vogels die om hen heen begonnen te zingen. Leven!
 
Willen jullie bidden voor Merche en haar dochter Maria van twaalf? Merche komt naar onze Engelse activiteiten en dit was de eerste keer dat zij naar een van onze christelijke activiteiten kwam.
 
 
Een hartelijke groet en Gods zegen,
 
Maarten en Nelleke