|
Zo heet ik niet, maar dat is mijn pseudoniem. Het is de tweede zin op een website waar iemand zich voorstelt als auteur. Ik maakte kennis met haar omdat ze een vraag had, die hoewel eenvoudig in de vorm, complex in het antwoord was. En toch altijd nog een stuk eenvoudiger dan de vraag die ze bij mij opriep over het gebruik van een pseudoniem.
Waarom zou je willen vertellen dat je een pseudoniem gebruikt als je jezelf eerst door het gebruik van datzelfde fenomeen hebt geanonimiseerd? Doet je naam er eigenlijk toe voor jezelf of heeft die alleen een functie in de wereld?
Nou, laat mij dan maar haar eenvoudige vraag beantwoorden - ‘Hoe verkoop ik mijn schrijfcursus?’ - met de kennis en ervaring dat ook goede cursussen zichzelf niet vanzelf verkopen en het antwoord dus makkelijk kan uitlopen op de omvang van een boek.
Zelf ontdekte ik deze week dubieuze voordelen van het gebruik van een pseudoniem. Ik werkte samen met een coauteur aan twee hoofdstukken voor een nieuwe MBO methode. We verdeelden het werk: zij schreef zo goed mogelijk wat er gevraagd werd en ik deed mijn best om daarnaast helder te krijgen wat de opdracht nou eigenlijk inhield.
Zo werd mijn coauteur de lieveling van de editor Na het inleveren van het laatste werk werd ze bedolven onder de complimenten voor de levendige inhoud en de geweldige, afwisselende opdrachten en om zijn dank te staven had de editor alvast enkele onvolkomenheden voor haar uit de tekst gehaald. Dus nog een paar aanpassingen gevraagd en het vriendelijke verzoek om niet ook af te haken. Uit het ‘ook’ mag je inderdaad iets afleiden.
Ik kreeg op mijn inzending een zakelijke reactie: alles stond erin, maar of het niet wat ‘spetterender’ kon. Een essentiële vraag in onderwijsland anno 2013.
We hadden beide hoofdstukken samen geschreven, maar het ene was door mij ingestuurd en het andere door mijn coauteur. De editor herstelde zijn onwetendheid over onze al maanden durende samenwerking door mij het commentaar op het werk aan de coauteur alsnog toe te sturen met de mededeling dat ik waar ‘je’ staat, moest lezen als ‘jullie’.
|
Jip's venster op de wereld
