Veel van wat ik leerde over het starten van een onderneming is achterhaald. Eén product is al voldoende om te starten; een product waarmee je het leven van de rest van de wereld aangenamer maakt. Daarbij is ondernemen vooral een kwestie van doen. Dat was het altijd al, maar dat staat nu op nummer een, twee en drie na het startuppen - of is dat geen werkwoord?
Zoiets als een uitgebreid ondernemingsplan; niet aan beginnen, die plannenmakerij voor de bank die toch moeilijk blijft doen voor ondernemers. Niks schrijven, gewoon beginnen. Beter iets geprobeerd hebben, dan het risico lopen ten prooi te vallen aan de dictatuur van de spijt over wat je niet gedaan hebt, ook al kun je in een mensenleven nu eenmaal meer niet dan wel doen. De spijtcultuur wordt aangejaagd door degenen die roepen dat je meer leert als je veel (!) fouten maakt. Kennelijk weten de foutenstapelaars nog niet dat iets goed doen ook een onstuimige bekrachtiger kan zijn, bijvoorbeeld als het allemaal goed loopt met die startup. Dan doe je door!
De startup brengt een dummy tot leven. Het idee past in een elevator pitch, waarmee je story tellend start met klanten winnen. En al experimenterend innoveer je je een slag in de rondte om markt en klant in de kraag te grijpen. Oeps nee, natuurlijk niet grijpen, dat is in elke context fout. Getting the market gaat met een soft touch. De startupper zorgt dat-ie sneller, digitaler en relevanter is dan de concurrent.
Wat recht overeind bleef, ook voor de ondernemer 3.0 (of loop ik nu echt achter?) zijn de noodzakelijke klanten, al moet je die wandelende geldbuidels niet teveel laten merken dat je ze nodig hebt. Je lost tenslotte hun probleem op, al moet je uitkijken dat je niet te snel in oplossingen denkt. Dat is voor een probleemoplosser een behoorlijke hindernis. Heb je je hele leven gehoord dat je niet moet denken in problemen, maar in oplossingen, blijk je toch vanuit problemen te moeten denken voor een goede startup. En dan moet je ook nog weten wiens probleem, anders heb je geen verdienmodel. En of die oplossing wel gezocht wordt - of onbewust leeft, dat mag ook.
Een startup doet niks zonder medeweten van de toekomstige klant. Beter een dummy en een computer vol steunbetuigingen dan een slimme oplossing voor een ongekend probleem.
Investeerders zijn dol op startups. Beloftes voor toekomstige geldstromen doen het goed, hoewel je bij een goede startup vaak helemaal geen geld nodig hebt - als ik de experts van het Massachusetts Institute of Technology mag geloven.
Het vereist enige lenigheid, die startup. Maar de meeste ondernemende types zijn flexibel genoeg om te snappen dat je tegenwoordig een startup begint en geen onderneming.
En nou wilde ik ook met mijn tijd meegaan en gaan startuppen. Ik ben - helemaal fout - bij de oplossing begonnen; een onderbenut bijgebouw in de achtertuin. Een plek voor lezers en schrijvers die zonder afleiding in een groene omgeving willen vertragen; nadenken over trage vragen, het onderbewuste ruimte geven voor oplossingen of juist even niet hoeven denken aan wat dan ook.
In mijn voortdurend overleg met de klant, loop ik tegen tegengestelde eisen aan om die groene vertraging vorm te geven. Ik moet een keuze maken, wiens verwachtingen ik kan overtreffen. Dus hierbij de eerste verrassing: we gaan open buiten het seizoen. De burgemeester van Lochem is op de hoogte dat ik per 1 november ga startuppen.
Ik ga het gewoon doen!
Jip's venster op de wereld
