Herbert
Herbert werd als eerste gehaald bij de keizersnede en was het dikkertje van het nest. Hij woog 122 gram bij de geboorte en was na 2 dagen al 60 gram aangekomen.
De Herbert is een rivier gelegen in het tropisch deel van Noord Queensland in Australië. De rivier werd in 1864 door ontdekkingsreiziger George Elphinstone Dalrymple vernoemd naar Robert George Wyndham Herbert, de eerste premier van Queensland.
Zijn roepnaam is Boris geworden en hij woont samen met zijn maatjes Gijs en Guus bij Annechien en Menno in Venlo.
Annechien & Menno: “Vijf jaar geleden kwam Boris (Herbert) in ons leven. Boris kwam bij Gijs (5 jaar jonge Maine Coon) en Frodo (15 jaar oude schapendoes). We wisten dat Frodo geen jaren meer bij ons zal zijn en hadden alvast een nieuw vriendje voor Gijs in huis genomen: Boris.
Boris werd goed ontvangen door Gijs en Frodo, alleen moest Boris wennen aan zijn nieuwe vriendjes en zijn nieuw huisje.
Boris wilde in het begin alleen maar gekookte kipfilet eten, brokjes was toen nog niet zijn ding. Gelukkig ging Boris snel over naar brokjes. Boris is ontzettend lief en is altijd blij om te zien praat heel graag met je en is kampioen kopstoten geven. Hij komt graag tegen je aan zitten, terwijl Gijs het liefst probeert in je te kruipen.
Boris (2018)
Boris was 8 maanden toen Frodo ons heeft verlaten. Het was heel bijzonder om mee te maken dat Boris en Gijs afscheid namen van hun speelvriendje Frodo.
Nog geen maand later hadden wij bijna afscheid moeten nemen van Boris. Wat wij toen nog niet wisten was dat lelies puur vergif zijn voor katten. Wij hadden een mooi boeket bloemen gekregen met lelies erin. Na een paar dagen gingen een aantal lelies open. Zoals vele katten wilde Boris per se met het water uit de vaas spelen. Om het verhaal kort te houden. Boris is door het oog van de naald gekropen en heeft ontzettend veel geluk gehad.
Johan en Almar hadden we ook op de hoogte gesteld en zij boden gelijk hun hulp aan en adviseerde ons hoe we het beste Boris konden voeden. We moesten namelijk Boris met dwang voeden en dat lukte in het begin echt niet. Wij waren veel te bang dat Boris ons niet meer leuk ging vinden. Na een aantal tips van Johan en Almar is het wel gelukt.
Na ruim 3 maanden wisten we dat Boris weer helemaal in orde was. Alle testresultaten bij de dierenarts waren weer helemaal normaal. Wij waren zo ontzettend blij en opgelucht, het waren een paar spannende maanden. Boris heeft gelukkig niets eraan overgehouden.
Boris en Gijs zijn hele goede vriendjes geworden. Sinds 2 jaar hebben we weer een schapendoes, Guus. Toen Guus als pup bij ons kwam was hij qua grote de helft van Boris en Gijs. Boris moest er in het begin helemaal niets van hebben. Guus was een veel te enthousiaste pup, Boris heeft hem ook een paar keer met rake klappen goed op zijn plekje gezet.
Boris & Guus
Nu zijn we alweer 2 jaar later en Guus heeft zijn pubertijd ook goed doorstaan. Af en toe is ons huis te klein want of de katten rennen achter de hond aan of de hond achter de katten. Het zijn eindelijk hele goede vriendjes van elkaar geworden die niet meer zonder elkaar kunnen. We hebben een grotere bank aangeschaft want ‘s avonds wilt iedereen gezellig bij ons op de bank.
Boris, Gijs & Guus
Onze ervaring met Cattery AsKháMo: omdat wij ‘n keer een slechte ervaring hadden met een cattery hadden wij besloten om heel zorgvuldig te zoeken naar een goede betrouwbare cattery. Die hebben we gevonden! Onze eerste kennismaking met Johan en Almar was ontzettend fijn en voelde gelijk heel vertrouwd aan. Door hun bevlogenheid en liefde voor de Maine Coons waren we gelijk overtuigd dat we bij een hele fijne en vooral ook betrouwbare cattery waren.
Wat we ook zo leuk vonden is dat ze na een paar maanden op bezoek kwamen om te kijken hoe het met Boris gaat.
We hebben zulke goede en fijne ervaring met Johan en Almar, dat we voor 2024 een nieuwe kitten hebben besteld.”
Harvey (†02-07-2022)
Harvey werd als tweede gehaald bij de keizersnede en was in het begin de pittigste van het stel. Een beetje eigenwijs, want meneer wilde in het begin alleen de kleinste tepel vooraan. Maar later ontdekte hij dat de grotere tepels achteraan toch meer voeding gaven. Hij woog bij de geboorte 82 gram.
De Harvey is een rivier in West-Australië en de meest zuidelijke van de drie grote rivieren die afwateren in de Peel-Harvey Estuary, met zijn delta in het zuidelijke uiteinde van de Harvey-estuarium. De rivier werd voor het eerst aangetroffen door Dr Alexander Collie en luitenant William Preston in een expeditie in november 1829. Ze is door gouverneur James Stirling vernoemd naar admiraal Sir John Harvey, die in 1818 opperbevelhebber was van het West-Indië Station toen Stirling zelf diende in die regio.
Harvey zijn roepnaam werd Lou en hij woonde samen met zijn neef Pepper (Gilbert uit het G-nest (2016) van Avana) en Snow (MacKenzie uit het M-nest (2020) van Pearl) bij Hanne en Glenn in Lommel (België).
Hanne & Glenn: “Lou was vanaf het begin al een beetje ons zorgenkindje met vele bezoekjes aan de dierenarts. Eens hij de juiste medicatie kreeg en zijn zinnen had gezet op de tonijn en zalm van de Albert Heijn was hij vertrokken voor een lekker lui leventje. Hij moest maar een miauw geven of een van ons kwam hem een blikje eten geven.
Het liefst lag hij languit in de zetel of lekker in zijn mandje in de kast. 's morgens kwam hij altijd als eerste kopjes geven op bed om zo de eerste knuffels en aaitjes van de dag te ontvangen. Hij was onze prins in huis. Ook met Pepper en Snow kon hij het goed vinden al moest hij er af en toe wel aan geloven als kleine Snow in een speelse bui was.
Jammer genoeg hebben wij onze prachtige Lou veel te vroeg moeten afgeven maar we zijn zo ontzettend blij en trots dat hij een deel heeft uitgemaakt van ons gezin.“
Toelichting
Samen met zijn broer Herbert ontwikkelde Lou zich de eerste weken goed. Rond de leeftijd van 8 weken wogen beiden al bijna 1,5 kilo.
Het leek wel een wat makkelijke eter en toen hij de cattery verliet at hij alleen Convalescence (oplosvoeding in poedervorm) en wilde zeker geen brokjes of natvoer.
Lou (2018)
Later bleek dat hij vermoedelijk EGC had. Dit staat voor Eosinofiel Granuloom Complex en is een aandoening waarbij er ontstekingsreacties in de huid en slijmvliezen optreden. Bij Lou uitte zich dit door pijnloze zweertjes in de bek die mogelijk wel van invloed waren op zijn smaak- en eetbeleving, waardoor hij alleen de Convalescence wil eten.
EGC wordt veelal veroorzaakt door een allergie voor bijvoorbeeld vlooien of voedingsbestanddelen. Behandeling van EGC bestaat daarom onder andere uit het wegnemen van de allergische prikkel. In Lou zijn geval werd de oorzaak echter nooit gevonden. Bij lijkt er een verhoogde kans op allergieën bij een geboorte via een keizersnede. Mogelijk dat dit bij Lou ook een rol speelde?
Besloten werd om hem voor een tijdje te behandelen met cortisonen. Gaandeweg ging het beter en leerde hij iets gevarieerder te eten en groeide hij uit tot een mooie kater. Zijn baasjes Hanne en Glenn hielden in de gaten wanneer hij weer een terugval door het EGC kreeg. Zo nodig kreeg hij dan weer een kuur cortisonen.
Lou & Snow
De laatste week van juni 2022 kregen we bericht dat het niet goed ging met Lou. Er was bloed in zijn urine gevonden en hij was al een tijdje niet lekker. Na onderzoek bleek dat hij bloedarmoede had. Even is met medicatie geprobeerd om zijn toestand te verbeteren.
Afhankelijk van het effect zou dit tevens richting kunnen geven naar de vermoedelijke oorzaak.
Toen de medicatie geen effect bleek te hebben, werd een auto-immuunaandoening vermoed. Om hier achter te komen, zou echter een beenmergpunctie moeten worden verricht. Lou was toen echter al zo verzwakt dat zijn baasje Hanne en Glenn met pijn in hun hart hebben moeten besluiten om hem te laten gaan.
Lou & Pepper
Zij hebben hem wel nog mee naar huis genomen, zodat Pepper en Snow afscheid konden nemen.
De dag erna is hij op zaterdag 2 juli ingeslapen.
