Zakendoen in een land dat nauwelijks marktwerking kent, waar de import en export door de overheid worden gereguleerd, en waar van veel nationale bedrijven negentig procent van de omzet of het product door de overheid wordt geclaimd. Het socialistische Cuba lijkt een onaantrekkelijke handelspartner. Dat er wel degelijk succesvol zaken kan worden gedaan, bewijst het Nederlandse transportbedrijf Womy. ‘Marktwerking is er wel degelijk, alleen anders.’ In het magazine De Ondernemer verscheen een reportage artikel geschreven door Carlijn Assink waarin ingegaan wordt op de activiteitten van Womy Equipment Supply. Ook de Nederlandse ambassadeur Alexandra Valkenburg komt aan het woord.

Citaat: ‘Womy kent twee Cubaanse bedrijfstakken’, vertelt Cubaan en general manager Luiz Rodriguez. ‘Womy Equipment Supply en Womy Equipment Rental. De supply-tak betreft de aanschaf en verkoop van afgeschreven passagiersbussen.’ Deze bussen zijn in Nederland vervangen door een luxer en energiezuiniger exemplaar, maar voldoen nog wel aan de Cubaanse normen. De bussen verplaatsen zowel toeristen als de lokale bevolking over het eiland. De uitlaatgassen van de oude bussen vallen in het niet bij die van de oude Amerikaanse bakken uit de jaren vijftig, die hier nog in groten getale rondrijden. ‘Naast deze verkoop, levert Womy ook machines, hijskranen en heftrucks aan bedrijven op het eiland. Dit valt onder de rental-tak.’ Directeur Van der Heijden constateert dat de wetten van vraag en aanbod, schaarste of overvloed hier niet werken en daar dient de ondernemer rekening mee te houden. ‘Daarbij is geduld een schone zaak. Beslissingen duren hier lang voordat ze worden gemaakt, doordat je zoveel met de overheid te maken hebt.’

Ambassadeur
Alexandra Valkenburg, (zie foto) ambassadeur van het Koninkrijk der Nederlanden in Cuba, onderstreept de mogelijkheden van zaken doen in het Caribische gebied, al wil ze niet echt ingaan of het bezoek van Obama een rol speelt in de aangehaalde banden met Cuba. ‘Niet Obama, maar het bezoek van minister Timmermans heeft de relaties open gelegd’, zegt ze lachend. ‘Als grootste land in de Caribische regio, waar ook Curaçao en Aruba onder vallen, zou niet naar Cuba kijken onverstandig zijn. Het ligt centraal en de toegevoegde waarde daarvan is groot. Een aantal Nederlandse bedrijven zit er al jarenlang, dat zouden ze niet doen als het niet rendabel was.’ (…) ‘Cuba heeft geen echte zakencultuur zoals wij die kennen. Er is veel bureaucratie, het is lastig om financiering rond te krijgen en je moet vooral zakendoen met staatsbedrijven.’

Nederlandse bedrijven
Nederland heeft drie sectoren geïdentificeerd die met name interessant zijn in Cuba: duurzame energie, landbouw en water en logistiek. Dat zei minister Ploumen voor Buitenlandse Handel en  Ontwikkelingssamenwerking na de handelsmissie in Cuba in 2016, met 77 Nederlandse bedrijven. Dat getal geeft wel aan dat er wel degelijk interesse is vanuit Nederland. Volgens de ambassade zijn er ongeveer 35 Nederlandse bedrijven die zakendoen met Cuba, waarvan veertien  ook gevestigd zijn op het eiland. Zoals Damen Shipyards Group, KPMG NV, Nirint Shipping B.V en Unilever.

Agrarisch
Ambassadeur Valkenburg ziet ook kansen op het agrarische gebied. ‘Daarin zijn we, de Nederlanders, erg goed. Ze hebben op Cuba geen grote agrarische sector en er ligt nog veel land braak. Daar zou je veel mee kunnen doen en het is een win-win situatie. Het land kan meer eigen producten verbouwen en hoeft dan niet zo afhankelijk te zijn van geïmporteerde producten die hier niet veel te verkrijgen zijn.’ (…) 'Producten als aspirines, vitamines of parfum zijn bijna niet te verkrijgen en daarbij ook onbetaalbaar voor de meeste Cubanen, aangezien het gemiddelde salaris op 25 tot 40 CUC per maand ligt.'

Bron
* Carlijn Assink, Annabelle Zandbergen in De Ondernemer, 24 juli 2017

* Nieuwe Cubaanse middenklasse met sterke koopkracht
29 juni 2017
Tussen 2009 en 2016, de periode van het mandaat van president Obama, ontvingen Cubanen ruim 21 miljard dollars aan overboekingen uit de VS. De sector van de particuliere restaurants of paladares ontwikkelde zich in die periode tot de meest lucratieve, met 1.716 vergunningen en een geschatte omzet van 693 miljoen aan convertibele peso’s of CUC’s. Dat blijkt uit een onderzoek van The Havana Consulting Group (THCG). Als gevolg van de politieke dooi tussen de VS en Cuba en van interne economische maatregelen, ontstaat een nieuwe middenklasse met ‘een sterke koopkracht’, die geleid heeft tot een ‘ware boom in de particuliere sector van Cuba,’ aldus de THCG. Lees verder 

 

3 juli 2017
In Cuba werden op 30 juni jl. de zeven leden van de Comisión de Candidaturas Nacional / Commissie voor de Nationale Kandidaten geïnstalleerd. Deze commissie CCN bereidt de algemene verkiezingen voor die in oktober plaatsvinden, een proces dat in februari 2018 wordt afgesloten met het terugtreden van Raúl Castro als president van Cuba. Bij de installatie van de commissie benadrukte de secretaris van de Staatsraad, Homero Acosta, dat de commissie verantwoordelijk is voor de vormgeving van de relatie tussen de civil society en de Staat en de kandidaturen voor fundamentele politieke functies die het land de komende jaren zullen leiden. Tot vandaag worden overal in het land zowel op plaatselijke en provinciaal niveau, kandidaatscommissies opgericht die bestaan uit leden van de 6 zogeheten massaorganisaties, namelijk de vakcentrale CTC, de Comités ter Verdediging van de Revolutie (CDR), de officiële vrouwenbond FMC, de studentenbond FEU, de organisatie van kleine boeren ANAP en de bond voor middelbare scholieren FEEM. Lees verder

 

* Schoonmakers luxe Gran Hotel Kempinski onderbetaald  

7 juli 2017
Het pas geopende Gran Hotel Manzana Kempinski in Havana, Cuba’s duurste en meest luxueuze hotel met kamers tot 1.300 dollar per nacht, betaalt de schoonmaker 9,75 dollar per maand in nationale peso’s plus een bonus van 10 dollar in deviezen. Lees verder

 

10 juli 2017
Regimegezinde intellectuelen en bloggers in Cuba waarschuwen al enkele maanden voor centrisme, volgens hen een kwalijke middenkoers tussen Revolutie en Contrarevolutie. O.a. de weblog La pupila insomne is spreekbuis van hen die waarschuwen voor de ‘zogenaamde onafhankelijke initiatieven’ van de nieuwe contrarevolutie. Blogger Iroël Sánchez herkent de ‘centristen’ aan hun woordgebruik. Ze nemen vaak termen in de mond als reformistisch, meerpartijensysteem, grondwettelijke en democratische veranderingen en kiesstelsel en nemen afstand van de traditionele contrarevolutie zoals we die al tientallen jaren kennen vanuit het ‘maffiose Cuba in Florida’. Iroël Sánchez publiceerde samen met getrouwe volgelingen van de revolutie als Enrique Ubieta, Elier Ramírez Cañedo, Javier Gomez Sánchez, Carlos Luque Zayas Bazán, Emilio Ichikawa, René Vázquez Díaz, Arnold August, Raúl Capote Fernández en Jorge Angel Hernández een boek met 19 bijdragen, getiteld El Centrismo en Cuba: Otra vuelta de tuerca hacia el capitalismo / Het Centrisme in Cuba: een nieuwe weg naar het kapitalisme. (De pdf is bijgevoegd) Lees verder 

   

20 juli 2017
‘Overal hangt de stank van verrotte mango’s’, zegt Pascual Rojas, inwoner van de gemeente Manuel Tames in de provincie Guantánamo waar een groot deel van de mango-oogst, 2.600 ton groot, de laatste weken is weggerot. Ondertussen betaalt de consument in Havana een forse prijs voor dezelfde vrucht die er erg schaars is. Lees verder