Jip's venster op de wereld
27-01-2021
 
 
 
 
Binnenkort verschijnt:
Verpixelen

Waarschijnlijk ken je het scheldwoord verpixelen niet. Het verpixelde beeld is technisch en esthetisch minder fraai. In mijn ogen dan, want ik geloof dat het geen algemeen gebruikte krachtterm is. Ook onder grafici, beeldmakers en bewerkingsadapten is verpixelen niet echt gangbaar.

Wel of niet verpixeld lijkt een beetje op de indeling in analoog en digitaal. Probleemloos weet je dat je vier uur kunt aangeven met wijzers of met cijfers. Maar bij verpixelen heb je als beeldmaker bezwaar tegen vergaande digitalisering van je beeld in een - schier oneindig - aantal vierkante vlakjes, de pixels. Liever een vloeiende lijn, een wiskundige benadering die ‘vector’ wordt genoemd en die schaalbaar is.

Of een cirkel minuscuul is of enorm, dat maakt voor het beeld niet uit: het blijft als vector een cirkel. Terwijl de minuscule cirkel in pixeltaal uiteindelijk een vierkantje wordt. Dat is toch een duidelijke reden om verpixelen te gebruiken als iets er heel anders uitkomt dan je bedoelde? En onomkeerbaar bovendien. Verpixelen is overdreven gezegd het doorgaan met fragmenteren en versnijden totdat er geen beeld meer over is, het overzicht verloren gaat, elke nuance verdwijnt onder een tralieraster. Anderzijds geeft die digitalisering houvast: geen onduidelijke grensgevallen.
De voortschrijdende techniek lijkt mijn negatieve gebruik van verpixelen overbodig te maken. Want ja, schier oneindig is het aantal beeldpunten en mogelijkheden. De hoeveelheid onderscheiden beeldschermkleuren heeft een opmars van tweehonderdzesenvijftig naar miljoenen doorgemaakt. Een aantal waar de woordenschat voor het beschrijven van al die kleuren allang uitgeput is. Dacht ik nog dat ik een leuke kleurennaam had onthouden van vroeger, blijkt ‘Tahiti hemelsblauw’ helemaal niet te bestaan als kleurennaam, wel allerlei andere kleurvarianten met het exotische Tahiti erin overigens.

Daar komt bij, dat al die kleuren die wel van een naam zijn voorzien, keurig digitaal gedefinieerd zijn, soms zelfs in meerdere kleursystemen. Het suggereert een precisie die het oog niet aankan. En het kan knap hinderlijk zijn wanneer je geen idee hebt in welk deel van het spectrum je RGB 102-0-102 moet zoeken. RGB staat voor Red, Green, Blue. Als je dat weet, is het al wat makkelijker te snappen dat het een paarse tint is. Hoe paars wil je het hebben? Kan je brein de kwestie van het simpel verhogen of verlagen van die cijfertjes wel aan? En met de notie dat de kleuren ‘in het echt’ af kunnen wijken van die op het scherm.

Mijn bezwaar tegen het verpixelen is de algehele digitale benadering, waarbij ik het benauwd krijg van de meten-is-weten-doctrine (iedereen kent dat woord nu). Het is het onomkeerbare gemis aan zachte pluizigheid van al die verpixelde pixels!

 

Lastige vragen
Welke bekende of onbekende scheldwoorden komen (niet) over jouw lippen?
Digitaal of analoog?
 

 
Binnenkort verschijnt:
Puzzelen met Perspectief

Hierbij zie je de voorlopige voorkant van het magazine Puzzelen met Perspectief.
Het nulnummer heeft als thema 'Herzien'.

'Verpixelen' maakt onderdeel uit van het tijdschrift dat ik als eindwerk maak voor het vak digitale vormgeving en waarin ik beeld- en tekstwerk toon van de afgelopen periode. Daarnaast bevat het onder andere het werk van enkele van mijn klas/vakgenoten van Akademie Vogue.

 

Cartoon

 
 
Deze nieuwsbrief is onderdeel van het schrijfproject 'Jip's venster op de wereld' en verschijnt op onregelmatige basis. Klik voor het archief.
Afmelden kan onderaan de pagina.