Met roddels of achterklap bedoelen we wel degelijk wat door de Dikke Van Dale beschreven wordt als 'opzettelijk slechte dingen van iemand vertellen'. Je hoort wel eens zeggen dat roddelen nu eenmaal tot de menselijke natuur behoort en deel uitmaakt van de informele communicatie op het werk. Dat roddelen zelfs aanleiding kan geven tot het binden van mensen, het groepsgevoel creëert en versterkt en moet gezien worden als een vorm van nieuws- en informatiegaring.
In hun verder
uitstekende analyse over roddelgedrag op de werkvloer adviseren Ad van Iterson en Sjo Soeters leidinggevenden om er voor te zorgen dat er een goede balans bewaard wordt door de voordelen van roddel te stimuleren en de nadelen, het lasterlijke, te beperken.
Niets is o.i. echter minder waar. De sociologen Norbert Elias en John Scotson hebben het fenomeen ‘roddelen’ onderzocht. In het standaardwerk
‘De gevestigden en de buitenstaanders’, een onderzoek over macht, status en emotionele spanningen, maakten zij een onderscheid tussen lasterlijke roddel en prijzende roddel. Lasterlijke roddel zou als doel hebben anderen buiten te sluiten en prijzende roddel om de besten in de groep aan zich te binden. Zoals je ziet gaat het dus op de ene of de andere manier voor de roddelaar steeds om het verwerven van macht. Als je je laat verleiden om het evenwicht te bewaren dan speel je het spelletje van de roddelaar(s) gewoonweg mee.
Niet doen dus en zeker zelf ook niet rodelen.
